Andre Norton Swit 2250 (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Toruj�c sobie przej�cie w�ródcia� martwych zwierz�t, dotarli do nast�pnego �eremia, a po krótkim odpoczynkudo nast�pnego i tak p�yn�c wzd�u� �a�cucha chatek osi�gn�li zamykaj�c� jeziorkotam�.Konstrukcja nie wytrzyma�a naporu ognia, który strawi� znaczn� cz��korony, wypalaj�c w niej okaza�� dziur�, tak, �e woda wyp�ywa�a corazswobodniej, szybko wype�niaj�c stare koryto.Korzystaj�c z unosz�cej si� nad wypalonym stepem po�wiaty, Fors przyjrza� si�najbli�szemu etapowi w�drówki.W chwil� pó�niej by� ju� przy nim Arskane.- Wi�c nadal trzymamy si� wody? - zapyta�.- Maj�c za sob� taki ogie�, niemusimy obawia� si� pogoni.Co� mi si� widzi, �e szcz�cie nam sprzyjadzisiejszej nocy, mój bracie.Fors mrukn�� co� potakuj�cego, ca�� uwag� skupiaj�c na pokonaniu o�liz�ych pnitamy.Po drugiej stronie woda by�a p�ytka, si�ga�a zaledwie po pier�, mogliwi�c wreszcie stan�� na nogi.cho� usiane chybotliwymi ga��ziami dno zmusza�odo powolnego marszu, w ka�dej chwili gro��c niebezpiecznym upadkiem.Gdype�gaj�ca �una zosta�a daleko w tyle, Fors przystan�� i zadar�szy g�ow�wpatrywa� si� w niebo, poszukuj�c znanych gwiazd, które zgodnie z tym, co muniegdy� wpajano, by�y najlepszym przewodnikiem.Id�c z zachodu kierowali si� napo�udnie, w stron� zupe�nie nieznan�.- Jak my�lisz, czy us�yszymy jeszcze b�bny? - zapyta�.- Nie licz na to.Plemi� z pewno�ci� uzna�o tak mnie, jak i Noratona zazmar�ych i przesta�o powtarza� wezwanie.Cia�em Forsa wstrz�sn�� dreszcz.- To rozleg�a kraina.Bez sygna�ów mo�emy ich nie znale��.- Skoro wybuch�a wojna, to mój lud ukry� obóz jak tylko móg� najlepiej.Jestemjednak przekonany, �e nie uda�oby si� nam tak �atwo uciec, gdyby nie spoczywa�ona nas wielkie pos�anie.Idziemy na po�udnie i miejmy nadziej�, �e ta samasi�a, która pomog�a nam si� uwolni�, wska�e równie� to, czego szukamy.Wnajgorszym wypadku pozostaj� jeszcze twoje góry, wi�c je�li nie trafi si� namnic lepszego, zawsze mo�emy pow�drowa� w tamt� stron�.Tym razem Fors nic nie odpowiedzia�, ponownie zapatrzony w wygwie�d�one niebo.Nieustannie potykaj�c si� o rozrzucone na dnie g�azy, wci�� brn�li korytemstrumienia, który doprowadzi� ich w ko�cu do wy��obionego w szarej skalew�skiego parowu.Gdy wysokie ska�y zamkn�y si� za nimi, wyszli na brzeg irozci�gn�li si� na piasku �eby wypocz��.Mieli k�opoty z za�ni�ciem, gdy� w�wóz by� pe�en natr�tnych moskitów, którewietrz�c uczt�, z g�o�nym brz�czeniem zlatywa�y ze wszystkich stron, by niezwa�aj�c na rozpaczliwie wymac�iuj�cych ludzi, obsi�� ich ca�ym stadem inasyci� g�ód.W ko�cu jednak zm�czenie cia�a i ot�pia�ego umys�u zwyci�y�o izoboj�tniali na wszystko uciekinierzy pogr��yli si� w g��bokim �nie.Forsa obudzi� plusk wody.Przez chwil� le�a� nieruchomo nas�uchuj�c, po czym 2trudem otworzy� zapuchni�te powieki.Rozcieraj�c piek�c� od uk�sze� twarz,wpatrywa� si� sennie w przep�ywaj�c� mi�dzy omsza�ymi ga��ziami brunatn� wod�.Spojrza� w niebo - musia�o by� ju� pó�no.Strz�saj�c z siebie resztki snu,szybko poderwa� si� na nogi.Tu� obok, rozci�gni�ty na brzuchu, z g�ow� u�o�on� w zgi�ciu ramienia, spa�Arskane.Jego prawy bark przecina�a czerwona oparzelina -widocznie musia� si�zetkn�� z p�on�cym kawa�kiem roz�arzonego drewna.Jeszcze teraz na powierzchniwody unosi�y si� liczne pozosta�o�ci nocnego po�aru - nadpalone ptaki i pióra,rozsiewane przez wiatr p�atki popio�u, a w pobli�u wirowa�o powoli cia�owiewiórki z wypalonym na grzbiecie futrem.Fors wy�owi� j� bez namys�u, gdy� na wpó� upieczona wiewiórka wydawa�a si� jegoprzyrastaj�cemu do krzy�a �o��dkowi czym� nad wyraz apetycznym.Spiesznierozci�gn�� zdobycz na p�askim kamieniu i pomagaj�c sobie ostrzem w�óczni,której nie wypu�ci� z r�k nawet w chwili najwi�kszego niebezpiecze�stwa, zabra�si� do �ci�gania skóry.Gdy wszystko ju� by�o gotowe, obudzi� Arskane'a.Olbrzym, mamrocz�c co� sennie,przetoczy� si� na plecy, przez chwil� le�a� wpatrzony w niebo, a� wreszcieusiad�.W �wietle dnia jego rozbita, zapuchni�ta twarz przypomina�a upstrzon�rdzawymi plamami potworn� mask�, jednak na widok podanego przez Forsa mi�sazdo�a� ods�oni� z�by w ponurym u�miechu.- Jedzenie - a przed nami pi�kny dzie� na podró�.- Ju� tylko pó� dnia - poprawi� go Fors, spojrzawszy na s�o�ce.- Trudno, w takim razie pó� dnia.Ale nawet w tym czasie mo�emy przeby� wielemil.Wydaje mi si�, �e nas dwóch nie zdo�a nic powstrzyma�.Fors przebieg� w my�li sk��bione wydarzenia ostatnich dni.Rachub� czasustraci� ju� dawno.Nie wiedzia� ile dni min�o od chwili, gdy opu�ci� Eyrie,nie wiedzia� gdzie rzuci� go los, ani co stanie si� w najbli�szym czasie.Jednowszak�e by�o pewne i w tym Arskane mia� racj�.Jak dot�d, nic i nikt nie zdo�a�ich powstrzyma� - ani Bestie, ani plemi� jaszczurek, ani te� Koczownicy.NawetKraina Wybuchu i ogie� nie zagrodzi�y im drogi.- Czy pami�tasz, bracie, co ci powiedzia�em, gdy stali�my na polu lataj�cychmaszyn? Nigdy wi�cej cz�owiek nie mo�e wyst�pi� przeciw w�asnemu rodzajowi,gdy� je�li to uczyni, zniknie zupe�nie z powierzchni ziemi.Je�li b�dziemykontynuowa� to, co Przodkowie zapocz�tkowali kiedy� spadaj�cym z nieba ob��dnymdeszczem �mierci, b�dziemy przekl�ci i skazani na zag�ad�.- Pami�tam.- Przysz�o mi na my�l - powoli ci�gn�� olbrzym - �e tobie i mnie ukazanoró�nych ludzi i ró�ne sprawy tak, aby�my z kolei mogli pokaza� to innym.Koczownicy ruszaj� do walki z moim plemieniem, a przecie� w nich tak�e p�oniepragnienie wiedzy, tak g�upio roztrwonionej przez Przodków.Wychowuj� badaczy,takich jak Marphy, z którym, jestem tego pewien, móg�bym si� zaprzyja�ni�.Jeste� równie� ty, cz�owiek górskiego plemienia, nie czuj�cy nienawi�ci ani domnie, ani do Koczowników.W ka�dym szczepie mo�na znale�� ludzi dobrej woli.Fors zwil�y� usta.- I gdyby tacy ludzie dobrej woli mogli zasi�� razem do rozmowy.Pokiereszowan� twarz Arskane'a rozja�ni� u�miech.- Czytasz w moich my�lach.Musimy wypleni� z tej ziemi wojn�, je�li nie chcemypo�re� si� nawzajem.W przeciwnym razie ca�a ta kraina przypadnie w udzialeohydnym Bestiom.Ludzie musz� to zrozumie�.- Cantrul powiedzia�, �e ludzie musz� walczy�, bo inaczej zgin�.- Tak? Bardzo dobrze.S� przecie� ró�ne rodzaje walki.Na pustyni mój ludwalczy� codziennie, za przeciwnika mia� jednak piasek i s�o�ce, nieurodzajn�ziemi� i ogromne jaszczury.Gdyby stro�ytna wiedza nie zanika�a, zdo�aliby�mynawet uspokoi� ziej�ce ogniem góry! Tak, cz�owiek musi walczy�, gdy� inaczejjest si� nic nie wartym mi�czakiem.Niech jednak walczy buduj�c, a nieniszcz�c.Chcia�bym ujrze� mój lud handluj�cy z Koczownikami, ucz�cy si� przyogniskach górskich plemion.Nadszed� czas, aby przyst�pi� do dzia�ania, je�lichcemy urzeczywistni� to marzenie.Je�li bowiem mieszka�cy namiotów rusz� napo�udnie, nios�c ze sob� zarzewie wojny, rozgorzeje taki p�omie�, �e ani nam,ani �adnemu innemu cz�owiekowi nie uda si� go ugasi�.A wtedy, niczymspopielone przez po�ar stepu drzewa i trawy, zginiemy w nim ze szcz�tem,grzebi�c na wieki nasze sny o przysz�ej ludzko�ci.Fors odpowiedzia� grymasem ubrudzonej twarzy, który prawdopodobnie mia� by�ponurym u�miechem.- Jest nas tylko dwóch, Arskane, przy czym ja zosta�em z pewno�ci� wyj�ty spodprawa, o ile oczywi�cie w Eyrie dostrze�ono w ogóle, �e znikn��em.Mojenadzieje na zdobycie pos�uchu Rady obróci�y si� w niwecz z chwil�, gdy Bestiespali�y wszystkie dowody na istnienie miasta.Tak wi�c nie mam nic i nic nicznacz�.A ty?- Ze mn� jest inaczej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki