do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wszystko wydarzy³o siê b³yskawicznie.Obraz ig³y przenikaj¹cej skórê przeszed³ w widok samej ig³y, a rêki nie by³o.Mój "pacjent" zemdla³ i le¿a³ rozci¹gniêty na pod³odze.Wszyscy byliœmyprzera¿eni tymi zajêciami, ale i tak by³o to o niebo lepsze od pobierania krwisamemu sobie.Nigdy nie zapomnê, jak pierwszy raz pobiera³em krew od prawdziwego pacjenta.By³o to na pocz¹tku trzeciego roku, gdy odbywaliœmy praktyki szpitalne.Nanieszczêœcie trafiliœmy pierwszego dnia na zmianê sta¿ystów i lekarzy naspecjalizacji.Dawa³o to tym ostatnim okazjê nie do przepuszczenia.Zdecydowali, ¿eby sprawdziæ diagnozy wszystkich pacjentów; oczywiœciepotrzebowali argumentów - niepodwa¿alnych wyników badañ laboratoryjnych.Wefekcie musieliœmy pobraæ oko³o pó³ litra krwi od ka¿dego wskazanego nampacjenta.Mój pierwszy pacjent, biedaczysko, by³ na³ogowym alkoholikiem z bardzoposuniêt¹ marskoœci¹ w¹troby.Od dawna nie mia³ ¿adnych ¿y³ pod skór¹.Musia³emwk³uwaæ ig³ê dwanaœcie razy, szukaj¹c celu we wnêtrzu.Czu³em, jak przebijamsiê przez nieznan¹ strukturê.Wydawa³o mi siê, ¿e prawie s³yszê odg³os pêkniêæ.W koñcu zrezygnowa³em i zosta³em pouczony przez sta¿ystê, jak wbiæ ig³ê w du¿¹¿y³ê udow¹ w pachwinie.Laborantka mia³a podobny problem z panem Schmidtem.Poda³a mi strzykawkê.Zrozumia³em, dlaczego nie mog³a pobraæ krwi.Nie znalaz³em ¿adnej ¿y³y w jegorêce.Zrobi³em wiêc wk³ucie w ¿y³ê udow¹ i po k³opocie.Podszed³em nastêpnie do pana Polskiego, z którym jakoœ nie uda³o mi siênawi¹zaæ kontaktu.Cierpia³ na cukrzycê, mia³ kiepskie kr¹¿enie obwodowe i nadodatek powa¿n¹ infekcjê prawej stopy.Przed tygodniem dokonaliœmysympatektomii lêdŸwiowej, przecinaj¹c nerwy odpowiedzialne za zwê¿anie naczyñkrwionoœnych podudzi.Nie by³o wielkiej poprawy.Z uwagi na bóle pacjentzwiesza³ nogê z ³Ã³¿ka, co jeszcze bardziej utrudnia³o kr¹¿enie krwi.Pocz¹tkowopróbowa³em wyjaœniæ mu ³agodnie, co siê dzieje, gdy noga zwisa z ³Ã³¿ka.Mimoto, co rano, gdy przychodzi³em na oddzia³, by³o to samo.Zmieni³em póŸniejsposób postêpowania.Udawa³em z³oœæ, krzycz¹c z furi¹ - nic to nie pomog³o, aprzesta³ mnie lubiæ.Niestety, ustalono ju¿ termin amputacji zgangrenowanejstopy.Uk³oni³em siê pani Tang, starszej Chince, która mia³a raka jamy brzusznej.Niemog³a mówiæ; przes³aliœmy sobie pozdrowienia skinieniem g³owy.Rak rozpanoszy³siê i zniszczy³ kilka jej zêbów oraz koœæ lewej szczêki.Stanowi³ niekszta³tn¹grzybopodobn¹ masê, która przechodzi³a a¿ do gard³a.Pani Tang, podobnie do wielu starszych wiekiem Chiñczyków, uwa¿a³a, ¿e szpitalto miejsce œmierci, gdzie nie nale¿y przychodziæ, co najwy¿ej umrzeæ.Niemogliœmy dla niej wiele zrobiæ, poza radioterapi¹.Rak rozrasta³ siê z dnia nadzieñ, a ona stawa³a siê coraz mniej realna, mo¿e dlatego, ¿e nie mog³a mówiæ,albo dlatego, ¿e by³a tak bardzo zrezygnowana.By³y tam równie¿ inne przypadki; biopsja piersi, biopsja wêz³Ã³w ch³onnych, dwieprzepukliny.Przywita³em siê z ka¿dym pacjentem, przechodz¹c od ³Ã³¿ka do ³Ã³¿ka,zwracaj¹c siê do nich po imieniu - zna³em ju¿ wszystkich.Mia³em te¿ sposobnoœæpoznaæ rodziny tych, którzy le¿eli ju¿ jakiœ czas.Przyszed³ inny sta¿ysta zgrup¹ lekarzy, ³¹cznie z szefem zespo³u, i zacz¹³ siê poranny obchód.Odbywa³osiê to bardzo szybko.Wygl¹daliœmy jak stado szpaków azjatyckich, którebez³adnie i poœpiesznie, prawie tratuj¹c siê, przesuwa siê wœród ³Ã³¿ek.Poœpiech by³ konieczny, bo mieliœmy tylko pó³ godziny do czasu pierwszejwyznaczonej operacji.Nie by³o dyskusji na temat ¿adnych artyku³Ã³w.Ograniczyliœmy siê do liczenia g³Ã³w, ¿eby sprawdziæ, czy wszyscy s¹ na miejscu.Wyciêcie ¿o³¹dka, piêæ dni po operacji, wszystko dobrze.Przepuklina, trzy dnipo zabiegu, mo¿liwe zwolnienie ze szpitala.¯ylaki, trzy dni po operacji, te¿mo¿liwe zwolnienie.Wrzód ¿o³¹dka, przeœwietlenie wykonane, wyznaczonaoperacja.Czy przeœwietlenie potwierdzi³o istnienie wrzodu? Tak.W porz¹dku.Na nastêpnym oddziale pokrêciliœmy siê trochê.Powa¿ne zmiany chorobowe,œródpiersie, oczekiwanie na radiogram aorty.Pobie¿nie przegl¹da³em historiechorób moich pacjentów.Drugi sta¿ysta robi³ to samo.By³y cztery takieoddzia³y, a ostatni przypadek na czwartym skoñczyliœmy dok³adnie po siedemnastuminutach od chwili rozpoczêcia obchodu.- Peters, niech pan zrobi wenostomiê u pani Potts, a my pójdziemy na IT ipediatriê.Grupka zniknê³a za rogiem, ja zaœ ruszy³em do sali Marshy Potts [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klimatyzatory.htw.pl