Bradbury Ray Kroniki Marsjanskie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Zgodnie z planem wszystkie czarnuchy z naszego miasta maj� si� zebra� nadjeziorem Loon.Rakiety przylec� tam o pierwszej, zabior� ich i zawioz� naMarsa.- Zadzwo�cie do gubernatora, wezwijcie milicj� stanow�! -wrzasn�� Teece.-Powinni o tym wiedzie�.- Idzie twoja kobieta, Teece.M�czy�ni znów si� odwrócili.Gdy tak patrzyli, na rozgrzanej drodze, pod nieub�aganym s�o�cem, pojawi�a si�najpierw jedna bia�a kobieta, potem druga i trzecia; dziesi�tki kobiet,oszo�omionych, szeleszcz�cych jak zesch�y papier.Niektóre p�aka�y, twarzeinnych zastyg�y w surowym grymasie.Wszystkie przyby�y w poszukiwaniu swychm�czyzn.Cz�� skr�ci�a do baru, znikaj�c za wahad�owymi drzwiami, inne wesz�ydo ch�odnych, spokojnych sklepów, jeszcze inne do aptek i gara�y, a jedna znich, pani Clara Teece, stan�a w kurzu obok ganku sklepu �elaznego i mrugaj�coczami spojrza�a na swego z�ego, wynios�ego m�a, podczas gdy czarna rzekaprzep�ywa�a za jej plecami.- Mam k�opot z Lucind�, tatu�ku; potrzebuj� ci� w domu.- Nie b�d� wraca� do domu dla jakiej� czarnej zdziry!- Ona odchodzi.Co ja bez niej poczn�?- Sama sobie poradzisz.Nie zaczn� b�aga� na kl�czkach, �eby zosta�a.- Ale ona jest jak cz�onek rodziny -j�kn�a pani Teece.- Zamknij si�! Nie b�dziesz tak gada�a przy ludziach o jakiej� przekl�tej.Urwa�, s�ysz�c cichy szloch �ony.Kobieta otar�a za�zawione oczy.- Powtarza�am jej: �Lucind�, zosta�, podwy�sz� ci pensj�, je�li zechcesz,dostaniesz nawet dwa wolne wieczory w tygodniu", ale ona mia�a tak� stanowcz�min�! Nigdy nie widzia�am jej tak zdecydowanej.Wi�c mówi�: �Nie kochasz mnieju�, Lucindo?" - a ona na to, �e owszem, ale musi odej��, poniewa� tak ju�jest.To wszystko.Sprz�tn�a dom, odkurzy�a, postawi�a lunch na stole, po czympodesz�a do drzwi jadalni i - i sta�a tam z dwoma zawini�tkami, które z�o�y�ana ziemi, nast�pnie u�cisn�a mi r�k�, mówi�c: �Do widzenia, pani Teece".Apotem wysz�a.Jej lunch zosta� na stole, a my wszyscy byli�my tak zmartwieni,�e nie mogli�my go tkn��.Zdaje si�, �e nadal tam czeka.Pewnie zupe�nie ju�wystyg�.Teece o ma�o jej nie uderzy�.- Do diab�a, pani Teece, wyno� si� do domu! I przesta� robi� z siebiewidowisko!- Ale�, tatu�ku.Odwróci� si� na pi�cie i znikn�� w gor�cym pó�mroku sklepu.W kilka sekundpó�niej wynurzy� si� stamt�d, trzymaj�c w d�oni srebrny pistolet.Jego �ona ju� znikn�a.Czarna rzeka przelewa�a si� mi�dzy budynkami.Towarzyszy� jej szmer g�osów,skrzypienie butów i nieustanne ciche szuranie.Wszystko odbywa�o si� bardzospokojnie, nieuchronnie; �adnych �miechów i krzyków, jedynie miarowy,stanowczy, nieub�agany pr�d.Teece przysiad� na skraju drewnianego krzes�a.-Je�li jeden z nich cho�by si� za�mieje, kln� si� na Boga, �e go zabij�.M�czy�ni czekali.Rzeka przep�ywa�a spokojnie w sennym blasku po�udnia.- Wygl�da na to, �e od tej pory sam b�dziesz musia� okopywa� sw� rzep�.-Dziadunio zachichota�.- Zdarza�o mi si� te� strzela� do bia�ych.- Teece nawet nie spojrza� nastarca.Ten tak�e odwróci� g�ow� i zamilk�.- Sta�! - Samuel Teece zeskoczy� z werandy, wyci�gn�� r�k� i pochwyci� wodzekonia, na którym jecha� wysoki Murzyn.- Ty, Belter, zsiadaj!- Tak, prosz� pana.- Belter zsun�� si� na ziemi�.Teece zmierzy� go wzrokiem.- Dok�d to si� wybierasz?- Có�, panie Teece.- Zgaduj�, �e chcesz odjecha� tak jak w tej piosence, jak ona idzie? �Drog� wprzestworzach", zgadza si�?- Tak, prosz� pana.- Murzyn czeka�.- Pami�tasz, �e jeste� mi winien pi��dziesi�t dolarów, Belter?- Tak, prosz� pana.- Próbujesz mnie oszuka�? Na Boga, wych�oszcz� ci� za to!- W ca�ym tym zamieszaniu umkn�o mi to z g�owy, prosz� pana.- Umkn�o mu z g�owy.- Teece u�miechn�� si� paskudnie i mrugn�� do swychtowarzyszy na werandzie sklepu �elaznego.-Na Boga, wiesz, co teraz b�dzie, mójpanie?- Nie, prosz� pana.- Zostaniesz tutaj, �eby odpracowa� te pi��dziesi�t dolarów, albo nie nazywanisi� Samuel W.Teece.- Odwróci� si� ponownie, posy�aj�c siedz�cym w cieniuludziom pewny siebie u�mieszek.Belter spojrza� na p�yn�c� ulic� rzek�, czarne wody przelewaj�ce si� mi�dzysklepami, mroczny strumie� na wozach, koniach i w zakurzonych butach; nurt, zktórego wyrwano go tak nagle.Zacz�� si� trz��.- Prosz� mnie pu�ci�, panie Teece.Przyrzekam, �e ode�l� panu pieni�dze.- S�uchaj, Belter.- Teece pochwyci� szelki swego rozmówcy niczym dwie strunyharfy, od czasu do czasu strzelaj�c nimi pogardliwie.Krzywi�c si�, spogl�da� wniebo celuj�c ko�cistym palcem prosto w Boga.- Belter, wiesz, co ci� tamczeka?- To, co mi opowiadali.- To, co mu opowiadali! Chryste! S�yszeli�cie? Co mu opowiadali! - Szarpn��szelkami, poci�gaj�c do siebie m�czyzn� i leniwie pstrykaj�c palcami tu� przedczarn� twarz�.- Belter, wylecisz w gór� jak rakieta na czwartego lipca, apotem bum! i twoje popio�y rozsypi� si� w kosmosie.Ci zwariowani naukowcy nieznaj� si� na niczym.Zabij� was wszystkich!- Nie dbam o to.- Ciesz� si�, �e to s�ysz�.Bo wiesz, co znajdziesz na planecie Mars? S� tampotwory o wielkich jak grzyby oczach! Widywa�e� je przecie� w pisemkach, którekupujesz w sklepie za dziesi�taka.W�a�nie! Te potwory rzuc� si� na was iwyssaj� wam szpik z ko�ci!- Nie dbam o to ani troch�.- Belter patrzy�, jak t�um przep�ywa obok,pozostawiaj�c go za sob�.Na jego czarne czo�o wyst�pi�y krople potu.Zdawa�osi�, �e zaraz zemdleje.- Do tego jest tam zimno, nie ma powietrza.Cz�owiek pada, szarpi�c si� jakryba; dusi si� i umiera, dusi i umiera.Podoba ci si� to?- Mnóstwo rzeczy mi si� nie podoba, prosz� pana.Niech pan mnie pu�ci.Spó�ni�si�.- Puszcz� ci�, kiedy uznam za stosowne.A na razie porozmawiamy sobieuprzejmie, póki nie powiem, �e mo�esz ju� i��.I dobrze o tym wiesz.A wi�cchcesz podró�owa�? No có�, panie Droga w Przestworzach, mo�esz teraz zabra�swój ty�ek do domu i odpracowa� pi��dziesi�t dolców, które jeste� mi d�u�ny.Toci zabierze ze dwa miesi�ce.- Ale je�li je odpracuj�, spó�ni� si� na rakiet�, prosz� pana.-Jak�e mi przykro.- Teece przybra� smutn� min�.Nie wysz�o mu to najlepiej.- Oddam panu konia, prosz� pana.- Ko� nie jest legaln� zap�at�.Nie ruszysz si� st�d, póki nie dostan� moichpieni�dzy.- Teece roze�mia� si� w duchu.Po ciele rozesz�o mu si� rozkoszneciep�o.Tymczasem wokó� nich zebra�a si� grupka ciemnych ludzi.Jeden z nich, starszyju�, wyst�pi� naprzód i stan�� obok dygocz�cego Beltera, który czeka� zezwieszon� g�ow�.- Panie?Teece zerkn�� na niego spode �ba.-Co?- Ile jest panu winien ten cz�owiek?- Nie twój przekl�ty interes.Starzec spojrza� na Beltera.- Ile, synu?- Pi��dziesi�t dolarów.Starzec wyci�gn�� czarne r�ce do zebranych wokó� ludzi.-Jest was dwudziestu pi�ciu.Niech ka�dy da dwa dolary.Szybko, nie ma czasu nadyskusje.- Chwileczk�! - zawo�a� Teece, sztywniej�c ca�y.Znik�d pojawi�y si� pieni�dze.Stary m�czyzna przeliczy� je, wrzuci� do kapelusza i poda� Belterowi.- Synu - rzek� - nie spó�nisz si� na rakiet�.Belter u�miechn�� si� dokapelusza.- Nie, prosz� pana, chyba nie.- Zwró� im to, szybko! - wrzasn�� Teece.Belter uk�oni� si� grzecznie, podaj�c mu pieni�dze, a kiedy Teece niezareagowa�, po�o�y� je w pyle u jego stóp.- Oto mój d�ug, prosz� pana - rzek�.- Dzi�kuj� uprzejmie.- Nadal u�miechaj�csi�, wskoczy� na siod�o i poganiaj�c konia, ruszy� naprzód, dzi�kuj�c staremum�czy�nie, który jecha� obok niego.Wkrótce obaj znikn�li patrz�cym z oczu.- Sukinsyn - szepn�� Teece, gapi�c si� �lepo w s�o�ce.- Sukinsyn [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki