[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak wiêc w zamian za dowództwo, za wojsko, za prowincjê, której siêzrzek³em, za triumf i inne zaszczytne wyró¿nienia, z których zrezygnowa-³em, aby móc czuwaæ nad miastem i waszym bezpieczeñstwem, w nagrodêza utracone œwiadczenia klientów i zwi¹zki goœcinnoœci z prowincj¹30, któ-re wszak¿e dostêpnymi mi w mieœcie œrodkami z nie mniejszym wysi³kiemkojarzê i utrzymujê — za to wszystko wiêc, za moje szczególne dla wasoddanie i za tê troskê o zachowanie rzeczypospolitej, której œwiadkamijesteœcie, niczego od was poza pamiêci¹ tego dnia i mojego ca³ego konsulatunie ¿¹dam.Dopóki ona trwaæ bêdzie w sercach waszych, dopóty bêdê uwa¿a³,¿e mnie chroni najpewniejszy szaniec.Gdyby jednak zawiod³y moje nadzie-je i przemoc nikczemna mia³a je przekreœliæ, wam powierzam mojegomaleñkiego syna; zaiste bêdzie pod dobr¹ opiek¹, która mu nie tylko bez-pieczeñstwo, ale i godnoœci zapewni, jeœli bêdziecie pamiêtali, ¿e jest synemcz³owieka, który to wszystko z nara¿eniem w³asnego ¿ycia ocali³.Dlategow sprawie, w której idzie o wasze bezpieczeñstwo i ca³oœæ narodu rzymskie-go, o wasze ¿ony i dzieci, o³tarze i ogniska domowe, o œwi¹tynie i przybyt-ki bogów, o wszystkie domy i siedziby w tym mieœcie, o wolnoœæ i nieza-wis³oœæ, o ocalenie Italii, o ca³¹ rzeczpospolit¹ — rozstrzygajcie z równ¹sumiennoœci¹ jak poprzednio, a bez lêku.Macie konsula, który nie zawahasiê podporz¹dkowaæ waszym uchwa³om, i cokolwiek postanowicie, on, póki¿yje, potrafi tego broniæ i siebie samego odpowiedzialnoœci¹ za to obarczyæ.30 Wybitni obywatele, zw³aszcza wy¿si urzêdnicy, obejmowali nad prowincjamipatro-nat; w gminach i domach prywatnych cieszyli siê prawami goœci honorowych.MOWA W OBRONIE MURENYS£OWO WSTÊPNEPod koniec roku 63, roku konsulatu Cycerona, sytuacja w Rzymie stawa³a siêcoraz bardziej napiêta, coraz bardziej niebezpieczna.Katylina, po pierwszejskie-rowanej przeciw niemu mowie Cycerona, przeszed³ do otwartej walki.Uda³ siêdo Etrurii gromadz¹c tam si³y z³o¿one z ró¿nego rodzaju buntowniczych elemen-tów.W Rzymie tymczasem wrza³o.Zwolennicy Katyliny nie dali za wygran¹.W tejsytuacji wybór odpowiedniego cz³owieka na stanowisko konsula na rok nastêpny,cz³owieka doœwiadczonego i energicznego, wydawa³ siê spraw¹ szczególnej wagi.Takiego konsula upatrywa³ Cyceron w wybranym na r.62 Lucjuszu LicyniuszuMurenie.Na to stanowisko zaleca³a Murenê, zdaniem Cycerona, przede wszyst-kim jego s³awa wojenna.Murena, potomek plebejskiej rodziny z Lanuwium, ju¿jako m³ody cz³owiek odznaczy³ siê w okresie drugiej wojny z królem Pontu Mi-trydatesem pe³ni¹c s³u¿bê pod dowództwem swego ojca, a blisko dziesiêæ latpóŸniej,w czasie trzeciej wojny z tym¿e królem, pod dowództwem Lucjusza Lukullusa.Nabra³ te¿ doœæ du¿ego doœwiadczenia w sprawach publicznych sprawuj¹c kolej-no urz¹d kwestora, pretora i propretora Galii.Zw³aszcza na dwu ostatnichstano-wiskach zdoby³ sobie popularnoœæ, na pierwszym dziêki wspania³ym igrzyskom,jakie urz¹dzi³, na drugim przez ¿yczliwy stosunek do mieszkañców Galii, coniew¹tpliwie przewa¿y³o na jego korzyœæ w czasie wyborów.KontrkandydatamiMureny do godnoœci konsula byli: Lucjusz Sergiusz Katylina, Decymus JuniuszSylanus i Serwiusz Sulpicjusz Rufus.Koleg¹ Mureny zosta³ wybrany szwagier jegopóŸniejszego oskar¿yciela, Decymus Juniusz Sylanus.Ambitnego Katylinê, który ju¿ kilkakrotnie bez powodzenia ubiega³ siê o tenurz¹d, niepowodzenie sk³oni³o do otwartego buntu.Drugi z kandydatów, któregonie wybrano, znany prawnik Serwiusz Sulpicjusz Rufus, aby siê pomœciæ, wniós³oskar¿enie przeciw Murenie o nadu¿ycia przy wyborach, mianowicie o przekup-stwo.Sk¹din¹d zreszt¹ dowiadujemy siê, ¿e przekupstwa rzeczywiœcie dokonano.Tote¿ dziwiæ by siê nale¿a³o, ¿e Cyceron, który w poprzednim roku by³ wnio-skodawc¹ prawa (lex Tullia) przeciw przekupstwu, skierowanego konkretnie prze-ciw Katylinie, a bêd¹cego obostrzeniem istniej¹cych dotychczas i ci¹gleponawia-nych ustaw przeciw tej pladze ówczesnego ¿ycia politycznego, podj¹³ siê obronycz³owieka oskar¿onego o takie przestêpstwo.Cyceron uwa¿a³ jednak, ¿e w aktu-alnej sytuacji politycznej mniejszym z³em bêdzie przymkniêcie oka na przekup-stwo oskar¿onego, ni¿ dopuszczenie do nowych wyborów.Zreszt¹ jedynie w osobieMureny upatrywa³ on cz³owieka zdolnego przeciwstawiæ siê Katylinie, zdolnegounieszkodliwiæ pozosta³ych w Rzymie jego zwolenników.Oskar¿enie wniesioneprzez Serwiusza Sulpicjusza popierali: trybun ludowy Marek Porcjusz Katon,Gnejusz Postumiusz oraz Serwiusz Sulpicjusz M³odszy.W obronie Mureny stanê-li prócz Cycerona: s³awny mówca Kwintus Hortensjusz i ciesz¹cy siê wp³ywamiMarek Krassus.Moralnie popar³o Cycerona wielu wybitnych obywateli, wœród nichLucjusz Lukullus, który podkreœli³ to swoj¹ obecnoœci¹ w s¹dzie.Cyceron prze-mawia³ jako ostatni z obroñców, co nie u³atwia³o mu wyst¹pienia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]