Robert.E.Howard Opowiadania(4) byM

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zwysi�kiemdobrn�� na piasek, nios�c i ci�gn�c za sob� nieprzytomnego Sasa.I wtedy, mimoswej �elaznej wytrzyma�o�ci, Turlogh O'Brien, wyczerpany, zwali� si� na ziemi�ipo chwili spa� ju� g��boko.2.Bogowi z otch�aniTurlogh nie spa� d�ugo.Zbudzi� si�, gdy s�o�ce ledwie zd��y�o wznie�� si�ponadhoryzont.Wsta� od�wie�ony, jakby przespa� ca�� noc, i rozejrza� si� dooko�a.Szeroka bia�a pla�a wznosi�a si� �agodnie od powierzchni wody do faluj�cegog�szczu gigantycznych drzew.Mi�dzy nimi nie ros�y, jak si� wydawa�o, �adnezaro�la, lecz grube pnie sta�y tak blisko siebie, �e wzrok nie móg� przebi�si�w g��b.Athelstane sta� w pobli�u, na wybiegaj�cej w morze �awicy piachu, ioparty na swym wielkim mieczu spogl�da� w kierunku ska�.Tu i tam le�a�ywyrzucone na brzeg cia�a.Wtem z ust Turlogha wyrwa� si� okrzyk zadowolenia.Tu� u swych stóp zauwa�y�martwego wiking, w pe�nej zbroi, z he�mem i kolczug�, których nie zd��y�zdj��,gdy okr�t ton��.Celt spostrzeg�, �e jest to jego w�asna zbroja.Nawet okr�g�alekka tarcza, przypi�ta do pleców topielca, nale�a�a do niego.Przez chwil�zastanawia� si�, w jaki sposób wszystkie te rzeczy sta�y si� w�asno�ci�jednegocz�owieka, lecz zaraz zdj�� je z trupa.Z satysfakcj� na�o�y� czarn� kolczug�iprosty he�m.Tak odziany ruszy� pla�� w stron� Athelstane'a.Jego oczyzal�ni�ygro�nie.Sas odwróci� si� na g�os jego kroków.- Witaj, Celcie - pozdrowi� go.- Jeste�my jedynymi lud�mi z za�ogi Lodbroga,którzy uszli z �yciem.Chciwe morze poch�on�o wszystkich.Na Thora,zawdzi�czamci �ycie! Obci��ony zbroj� i po tym, jak waln��em czaszk� o reling, bezw�tpienia sta�bym si� �arciem dla rekinów, gdyby nie twoja pomoc.Wszystko towydaje si� teraz snem.- Ocali�e� mi �ycie - warkn�� Turlogh.- I ja uratowa�em twoje.D�ug zosta�sp�acony, rachunki wyrównane, wi�c chwytaj swój miecz i ko�czmy z tym!Athelstane spojrza� zdumiony.- Chcesz ze mn� walczy�? Dlaczego.co.?- Nienawidz� twojego rodzaju tak, jak nienawidz� Szatana! - rykn��Dalkazjanin,a w jego oczach zap�on�a iskra szale�stwa.- Od pi�ciuset lat twoje wilkign�bi� mój lud! Dymi�ce zgliszcza po�udnia i morza przelanej krwi ��daj�pomsty!Krzyki tysi�ca porwanych dziewcz�t we dnie i w nocy dzwoni� w mych uszach! Takb�dzie, dopóki na pó�nocy zostanie cho� jedna pier�, któr� móg�by rozp�ata�mójtopór!- Ale� ja nie jestem wikingiem - powiedzia� zmieszany wielkolud.- Tym wi�ksza ci ha�ba, zdrajco! - piekli� si� oszala�y Celt.- Bro� si�, bozar�n� ci� z zimn� krwi�!- Nie jest to wed�ug mojej woli - zaprotestowa� Athelstane wznosz�c sw�szerok�kling�.Jego szare oczy by�y powa�ne, lecz nie by�o w nich l�ku.- Doprawdyracj� maj� ci, którzy twierdz�, �e drzemie w tobie ob��d.S�owa nie by�y wi�cej potrzebne.Obaj m�czy�ni gotowali si� do �miertelnegostarcia.Celt zbli�a� si� do przeciwnika spr�ony, niby szykuj�ca si� do skokupantera.Oczy mu b�yszcza�y.Sas oczekiwa� ataku stoj�c w szerokim rozkroku,bro� trzyma� obur�cz, wysoko.Mia�y si� zetrze� topór i tarcza Turlogha zwielkim mieczem Athelstane'a; jeden cios móg� rozstrzygn�� pojedynek nakorzy��ka�dego z nich.Ostro�nie, niby dwie le�ne bestie, rozgrywali t� gr�, gdynagle.W chwili gdy mi�nie Turlogha napi�y si� przed �miertelnym skokiem,przera�aj�cy g�os rozdar� cisz�.Obaj przeciwnicy drgn�li i cofn�li si� okrok.Gdzie� z g�stwiny lasu niós� si� przera�liwy, nieludzki wrzask.Piskliwy, amimoto niezwykle g�o�ny, wznosi� si� coraz wy�ej, a� zamilk� w strasznym skrzeku,niby chichot tryumfuj�cego demona, niby wycie wilko�aka dop�dzaj�cego ludzk�zdobycz.- Krew Thora! - sapn�� Sas opuszczaj�c miecz.- Co to by�o?Turlogh pokr�ci� g�ow�.Ten d�wi�k wstrz�sn�� nawet jego �elaznymi nerwami.- Jakie� monstrum z lasu.Jeste�my na dziwnej wyspie, le��cej na dziwnymmorzu.By� mo�e w�ada tu sam Szatan, a to jest brama piek�a.Athelstane nie czu� si� zbyt pewnie.Nie by� w�a�ciwie chrze�cijaninem i jegodiab�y by�y poga�skimi diab�ami, lecz nie by�y przez to mniej straszne.- No có� - zaproponowa� - od�ó�my nasz spór, dopóki si� nie dowiemy, co te� tomog�o by�.Dwa ostrza to wi�cej ni� jedno, czy to na demona, czy nacz�owieka.Przerwa� mu dziki wrzask.Tym razem g�os by� ludzki, a od przepe�niaj�cej gogrozy i rozpaczy krew styg� w �y�ach.Równocze�nie pos�yszeli szybki tupotstópi odg�os ci�kiego cielska przedzieraj�cego si� przez ga��zie.Odwrócili si� wstron� lasu.Z pó�mroku, niby unoszony wiatrem bia�y li��, wybieg�a pó�nagakobieta.Jej rozpuszczone w�osy powiewa�y jak z�ocisty p�omie�, jej bia�eramiona l�ni�y w porannym s�o�cu, w jej oczach p�on�o bliskie ob��duprzera�enie.A za ni�.Nawet Turloghowi w�osy zje�y�y si� na g�owie.To, co �ciga�o dziewczyn�, nieby�o ani cz�owiekiem, ani zwierz�ciem.Przypomina�o kszta�tem ptaka, jakiegoreszta �wiata nie ogl�da�a od niepami�tnych czasów.Wznosi� si� na jakie�dwana�cie stóp, a jego wstr�tny �eb, ze z�o�liwymi czerwonymi �lepiami iokrutnym, zakrzywionym dziobem, by� wielki jak g�owa konia.Wygi�ta w �ukd�ugaszyja grubsza by�a od m�skiego uda, za� pot�na szponiasta �apa mog�abypochwyci� uciekaj�c� jak orze� chwyt wróbla.Tyle zauwa�y� Turlogh w chwili, gdy skaka� pomi�dzy potwora a jego ofiar�,któraz p�aczem przewróci�a si� na piasek.Bestia wznosi�a si� nad nim niby góra�miertelnej gro�by.Straszny dziób opada� w dó�, wyszczerbiaj�c wzniesion� kuniemu tarcz�.Celt zachwia� si� od uderzenia, lecz natychmiast zada� ciostoporem.Ostrze, bez szkody dla stwora, ugrz�z�o w spr�ystej warstwietwardychpiór.Znowu b�ysn�� w powietrzu gro�ny dziób i tylko szybki unik ocali�Dalkazjaninowi �ycie.W tej�e chwili nadbieg� Athelstane i stan�wszy wrozkrokuz ca�ych si� uderzy� swym trzymanym obur�cz wielkim mieczem.Ci�kie ostrzeci�o poni�ej kolana jedn� z podobnych do pni �ap i potwór z ohydnym skrzekiemrun�� na bok, wymachuj�c krótkimi, mocnymi skrzyd�ami.Turlogh doskoczy� iwbi�tylne ostrze swego topora pomi�dzy b�yszcz�ce, czerwone �lepia.Gigantycznyptakwypr�y� nogi, drgn�� konwulsyjnie i zamar� bez ruchu.- Krew Thora! - bitewny zapa� l�ni� jeszcze w szarych oczach Athelstane'a.-Zaprawd� dotarli�my na kraj �wiata.- Obserwuj las, �eby drugi taki nas nie zaskoczy� - rzuci� Celt i odwróci� si�do kobiety.Podnios�a si� z wysi�kiem i sta�a bez tchu, wpatruj�c si� w nichrozszerzonymi zdumieniem oczyma.By�a pi�knym m�odym stworzeniem, wysoka,zgrabna, smuk�a i kszta�tna.Jedynym jej okryciem by� kawa�ek jedwabiu,zwi�zanyniedbale na biodrach.Ta sk�pa odzie� mog�a by� w�asno�ci� jakiej� dzikuski,lecz dziewczyna mia�a �nie�nobia�� cer�, rozpuszczone w�osy barwy czystegoz�otai szare oczy.Odezwa�a si� j�zykiem wikingów, lekko si� zacinaj�c, jak gdybynieu�ywa�a go od lat.- Wy.Kim wy jeste�cie? Sk�d przybywacie? Co robicie na Wyspie Bogów?- Krew Thora! - hukn�� Sas.- Ona jest z naszego ludu!- Nie z mojego! - warkn�� Turlogh.Nawet teraz nie potrafi� zapomnie� o swojejnienawi�ci do ludzi z pó�nocy.Dziewczyna przygl�da�a si� im z zaciekawieniem.- �wiat musia� si� bardzo zmieni�, odk�d go opu�ci�am - rzek�a, najwyra�niej wpe�ni ju� odzyskawszy panowanie nad sob� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki