Poe Edgar Allan Opowiadania t.1 (SCAN dal 698)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednak�ebynajmniej nie zanosi�o si� na to, by te nader uzasadnione przewidywania mia�ywkrótce si� sprawdzi�.Przez d�ugich pi�� dni i nocy - kiedy jedynym naszympo�ywie�niem by�a odrobina cukru palmowego, wydobywana z nies�ycha�nym trudemspod przedniego pok�adu - kad�ub naszego statku mkn�� z chy�o�ci� ur�gaj�c�wszelkim obliczeniom, party nag�y�mi podmuchami wiatru, które wprawdzie niedorównywa�y pierwszemu rozp�taniu samumu, lecz mimo to by�y okropniejsze odwszystkich burz, jakich dotychczas zdarzy�o mi si� do�wiad�czy�.Przez pierwszecztery dni p�yn�li�my z nieznacznymi odchyleniami w kierunkupo�udniowo-wschodnim i po�udniowym; wedle wszelkiego prawdopodobie�stwapod��ali�my wzd�u� wybrze�a Nowej Holandii.Pi�tego dnia zacz�o si�przejmuj�ce zimno, jakkolwiek wiatr obróci� si� nagle na pó�noc.Wschodz�ces�o�ce zamajaczy�o nik��, �ó�t� po�wiat� i zawis�o nisko nad widnokr�giem, nieroztaczaj�c pe�ni swych blasków.Chmur nie by�o wida�, mimo to wicher wzmaga�si� i szala� z zaciek�� furi�.O ile mogli�my wywnioskowa�, zbli�a�o si�w�a�nie po�udnie, gdy zastanowi� nas ponownie wygl�d s�o�ca.Nie ja�nia�ow�a�ciwym sobie �wiat�em, lecz jarzy�o si� m�tnym przy�mionym �arem, nieza�amuj�c si� wcale, jak gdyby wszyst�kie jego promienie uleg�y polaryzacji.Gdy ju� mia�o skry� si� we wzburzonym morzu, p�omienny jego o�rodek znik�nagle, jak gdyby po�piesznie ugaszony przez jak�� niepoj�t� si��.Pozosta�a ze�tylko mg�awa, srebrzysta obr�cz, co wnet stoczy�a si� równie� w bezde� oceanu.Daremnie oczekiwali�my szóstego dnia: dla mnie on jeszcze nie za�wita� - dlaSzweda nie za�wita ju� nigdy.Upowi�a nas odt�d taka nieprzebita ciemno��, i�nie rozró�niali�my przed�miotów na dwadzie�cia kroków od okr�tu.Ogarn�a naswiekuis�ta noc, nie z�agodzona nawet skrzeniem fosforyzuj�cego morza, doktórego nawykli�my pod zwrotnikiem.Zauwa�yli�my rów�nie�, �e jakkolwiek burzasro�y�a si� dalej z nies�abn�c� zaciek��o�ci�, niepodobna by�o mimo to dostrzecani �ladu piany lub wzburzonej fali, która nie opuszcza�a nas dotychczas.Wszystko doko�a by�o groz�, nieprzeniknionym mrokiem i czarn�, rozemdlon�pustyni� z hebanu.Zabobonny l�k j�� nurtowa� w umy��le starego Szweda, a mojadusza pogr��y�a si� w niemym podziwie.Przestali�my najzupe�niej zajmowa� si�statkiem, jak�by rzecz� zgo�a niepotrzebn�, i roz�o�ywszy si� pod zdruzgota�nymtrzonem przedniego masztu, spogl�dali�my pos�pnie w bez�miar oceanu.Niemogli�my �adn� miar� oznaczy� czasu ni zda� sobie sprawy ze swego po�o�enia.B�d� co b�d� nie by�o nam tajne, i� dotarli�my na po�udnie znacznie dalej ni�wszyscy nasi poprzednicy, i dziwili�my si� niepomiernie, �e nie napotykamyzwyk�ych w tych stronach �awic lodowych.Tymczasem ka�de okamgnienie grozi�onam zag�ad�, ka�da potwornie wzd�ta fala uderza�a, by nas poch�on��.Wrzenieoceanu przewy�szy�o wszelkie mo�liwo�oi, jakie kiedykolwiek roi�a mojawyobra�nia, i tylko cudem unikali�my co chwila niezw�ocznej zguby.Mójtowarzysz mówi� o lekko�ci naszego �adunku i zwraca� m� uwag� na nieporównanezalety statku; lecz ja nie mog�em podziela� jego otuchy i czuj�c zupe�n�beznadziejno�� samej nadziei, przygoto�wywa�em si� pos�pnie na �mier�, która,moim zdaniem, musia�a niezawodnie nast�pi� w przeci�gu godziny, zw�aszcza �e zka��dym w�z�em odbytej przez statek drogi czarna, z�owieszcza to� morskakipia�a coraz przera�liwiej.Chwilami zapiera�o nam oddech na wysoko�ciachniedo�cig�ych dla albatrosa, to znów z zawrotn� chy�o�ci� spadali�my w jakie�piek�o wodne, gdzie powietrze g�stnia�o i �aden szmer nie m�ci� spokojumorskich dziwotworów.Znajdowali�my si� w�a�nie na dnie takiej otch�ani, gdy przeni�kliwy g�os megotowarzysza rozleg� si� z�owró�bnie �ród cieniów nocy.- Patrz! Patrz! - wo�a� krzycz�c mi do ucha.- Wszechmocny Bo�e! Patrz, patrz!Gdy to mówi�, dostrzeg�em nik��, przy�mion� smug� czerwo�nej jasno�ci, co�cieka�a po zboczach niezmiernego zag��bia, w którym przebywali�my, i rzuca�asw� drgaj�c� po�wietl� na nasz pok�ad.Podniós�szy oczy ujrza�em zjaw�, co�ci�a krew w mych �y�ach.Na przera�aj�cej wysoko�ci, wprost nad nami i tu� nasamym skraju przepa�cistego stoku, ko�ysa� si� giganty�czny korab oko�oczterech tysi�cy ton pojemno�ci.Acz zawis� na szczycie fali stokro� ode�wy�szej, mimo to zda� si� wi�kszym od najwi�kszego okr�tu liniowego lubwschodnio-indyjskiego �a�glowca.Ogromny jego kad�ub powleka� nalot g��bokiejczerni, nie z�agodzonej nigdzie rze�bami zdobi�cymi zazwyczaj okr�ty.Zotwartych strzelnic wyziera� pojedynczy rz�d spi�owych dzia�, odbijaj�cych wswej l�ni�cej powierzchni blask nieprzeliczonych latar� bojowych, co ko�ysa�ysi� z wichrem na masztach.Najwi�ksz� wszak�e groz� i podziwem przej�o nasto, i� pod parciem rozwini�tych �agli niejako rzuca� si� w paszcz� tegonadprzyro�dzonego morza i nieokie�znanego huraganu.Gdy si� nam ukaza�,widzieli�my zrazu tylko przód jego, d�wigaj�cy si� powoli z ciem�nistraszliwego kipi�tku, który go otacza�.Przez jedno mgnienie niewys�owionegoprzera�enia sta� na zawrotnej wy�ynie, jak gdyby w zadumie nad w�asn�wynios�o�ci�, po czym drgn��, zachwia� si� i run�� w g��b.Tej�e chwili ow�adn�a mn� jaka� nag�a przytomno�� umys�u.Zatoczy�em si�wstecz, a� na sam kraj tylnego pok�adu i bez dr�enia oczekiwa�em nieuniknionejju� zguby.Nasz statek nie móg� oprze� si� d�u�ej �ywio�owi i j�� ton��, ca�ymswym przodem pogr��aj�c si� w morzu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki