Lovecraft H. P. Zbior (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Brzmia�o w nim �lepe przera�enie i bez trududostrzeg�em potworn� z�owrog� analogi�, któr� sugerowa� ten �piew.To, cozobaczyli�my by�o czym� wykraczaj�cym poza nasze oczekiwania, jak ibezgranicznie hardziej odra�aj�cym i plugawym.Stanowi�o absolutn� iprzera�aj�co realn� apoteoz� stworzonej przez autora powie�ci Fantastycznych"istoty która nie powinna istnie�"; jego najbli�sz� zrozumia�� analogi� jestogromny, wje�d�aj�cy na stacj� poci�g miejskiego metra, widziany z peronu -wielki, czarny front wy�aniaj�cy si� z bezkresnej, podziemnej dali upstrzony�wiat�ami o dziwnych barwach i wype�niaj�cy gigantyczny otwór tunelu jak t�okwype�nia cylinder.Tyle tylko, �e my nie znajdowali�my si� na peronie.Siali�myna drodze tej koszmarnej, plastycznej, gi�tkiej kolumny cuchn�cej, opalizuj�cejczerni, która z nieprawdopodobn� pr�dko�ci� przelewa�a si� naprzód, nieomaldotykaj�c kamiennych �cian korytarza i tocz�c przed sob� spirale g�stniej�cychna nowo mgie� z podziemnych otch�ani.By) to przera�aj�c 'v, niemo�liwy doopisania stwór, wi�kszy ni� jakikolwiek poci�g przemierzaj�cy tunele metra -bezkszta�tna masa zbitych grud protoplazmy emanuj�ca niezbyt silny poblask,obdarzona setkami oczu w kszta�cie b�bli zielonkawego �wiat�a, formuj�cych si�i zanikaj�cych, rozsianych 11.1 ca�ej przedniej powierzchni stworawype�niaj�cej od �ciany do �ciany wn�trze korytarza.Pe�zn�c po b�yszcz�cejpod�odze, któr� on i jego gatunek tak dok�adnie oczy�cili z zalegaj�cych j�gruzów, odpadków i kurzu, toczy� si� w nasz� stron�, mia�d��c oszala�epingwiny.W dalszym ci�gu s�yszeli�my przeci�g�y, szyderczy krzyk:"Tekeli - li! Tckcii - li!" i nagle przypomnieli�my sobie, �e demoniczneShoggothy, obdarzone przez Stare Istoty �yciem i my�l� nie pos�ugiwa�y si�adnym j�zykiem, za wyj�tkiem tego co wyra�a�y poprzez znane ju� nam uk�adypunkcików czy kropek i by�y zasadniczo nieme -je�eli nie liczy� umiej�tno�cina�ladowania g�osu ich dawnych w�adców.12.Pami�tamy wej�cie do olbrzymiej, ozdobionej freskami pó�kuli i drog� powrotn�przez gigantyczne komnaty i korytarze wymar�ego miasta - s� to jednakwspomnienia nader mgliste, jak ze snu, pozbawione odczu� zwi�zanych ze �wiadom�wol�, szczegó�ami czy fizycznym wysi�kiem.Zupe�nie jakby�my p�awili si� wjakim� fantastycznym �wiecie czy wymiarze, gdzie nie istniej� poj�cia czasu,zwi�zków przyczynowych i kierunku.Orze�wi�o nas �wiat�o, s�abe p�yn�ce zzewn�trz �wiat�o na rozleg�ej, kolistej przestrzeni; nie zbli�ali�my si� ju� dowy�adowanych sa�, ani nie spojrzeli�my po raz ostatni na zw�oki nieszcz�snegoGedney'a i zaprz�gowego psa.Spoczywaj� w osobliwym, gigantycznym mauzoleum imam nadziej�, �e do ko�ca istnienia tej planety nikt ju� nie zak�óci imspokoju.Kiedy pi�li�my si� z wysi�kiem po ogromnej, spiralnej pochy�o�ci poraz pierwszy od momentu naszej ob��ka�czej ucieczki, u�wiadomili�my sobie jakbardzo byli�my zm�czeni i zdyszani po tak d�ugim biegu w rozrzedzonym powietrzup�askowy�u; ale nawet l�k przed kompletnym wyczerpaniem nie zmusi� nas dozwolnienia tempa, a� do chwili, gdy na powrót znale�li�my si� w krainie s�o�ca,nieba i normalno�ci.W fakcie opuszczenia przez nas tego miasta pogrzebanychepok by�o co�, w nieokre�lony sposób, s�usznego i w�a�ciwego - kiedy bowiemdysz�c ci�ko pi�li�my si� ku szczytowi sze��dziesi�ciostopniowego cylindrapierwotnej, kamiennej budowli dostrzegli�my na �cianach ci�g heroicznych rze�bwykonanych wczesna i bynajmniej nie dekadenck� technik� przez wymar�� ras� -po�egnanie wykute przez Stare Istoty ponad 50 milionów lat temu.Koniec ko�ców,wgramolili�my si� na szczyt, trafili�my na ogromne usypisko powalonych bloków;od zachodu wznosi�y si� biegn�ce �ukowato �ciany wy�szych, kamiennych budowli,od wschodu za�, za lini� bardziej uszkodzonych gmachów przeziera�y pos�pneszczyty pot�nego masywu górskiego.Ma horyzoncie od po�udnia, poprzezszczeliny w postrz�pionych, rozpadaj�cych si� ruinach przeziera�okrwistoczerwone, wisz�ce nisko, antarktyczne s�o�ce.Poprzez kontrast zestosunkowo znanym i swojskim krajobrazem polarnym, ów przera�aj�cy wiek imartwota upiornego miasta wydawa�y si� jeszcze bardziej pora�aj�ce, na niebienad nami k��bi�y si� masy wiruj�cych, opalizuj�cych lodowych oparów; poczuli�myjak mróz zaciska na nas swoje bezlitosne szpony.Powoli, ze znu�eniempoprawili�my plecaki ze sprz�tem, które instynktownie chronili�my podczasucieczki, pozapinali�my guziki grubej odzie�y i potykaj�c si� ruszyli�my w dó�osypiska, rozpoczynaj�c w�drówk� przez kamienny labirynt w kierunku pogórza,gdzie zostawili�my nasz samolot, nie wspomnieli�my nawet s�owem o tym, cozmusi�o nas do ucieczki z mroków kryj�cych w sobie najg��bsze sekrety ziemi iarchaiczne otch�anie.W nieca�y kwadrans odnale�li�my stromy stok -przypuszczalnie staro�ytny szlak wiod�cy wprosi na pogórze.Zeszli�my nim i pochwili po�ród rozsianych z rzadka na wznosz�cym si� stoku ruin wypatrzyli�myciemny kszta�t ogromnego samolotu.W po�owie drogi na szczyt wzgórza, gdzieznajdowa� si� cel naszej w�drówki, przystan�li�my na chwil�, dla zaczerpni�ciaoddechu i odwrócili�my si�, by jeszcze raz rzuci� okiem na fantastycznylabirynt nieprawdopodobnych, wr�cz niemo�liwych kszta�tów zakl�tych w kamieniu- rysuj�cych si� mistycznie na tle nieznanego zachodu.Kiedy tak stali�my,zauwa�yli�my, �e niebo utraci�o cala swa poranna mglisto�� - sk��bione lodoweopary wznosi�y si� ku zenitowi, a ich szydercze zarysy zdawa�y si� uk�ada�, wtajemne, niewyra�ne wzory, których najwyra�niej nie da si� okre�li� isprecyzowa�.W oddali, na bieli horyzontu, ni�� budowlami groteskowego miastaodcina�a si� bajeczna linia naje�onego turniami fioletu a jej wynios�e iglicewygl�da�y niczym majak ze snu po�ród przyzywaj�c ego, nabiegaj�cego barwa ró�uzachodniego nieba.Nieco wy�ej patrz�c w stron� l�ni�cej kraw�dzi stokówopadaj�cych ku staro�ytnemu p�askowy�owi, mo�na by�o dostrzec wyschni�te korytopradawnej rzeki, przecinaj�ce ów teren nieregularn� wst�g� cienia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki