Andrzej Sapkowski Miecz Przeznaczenia (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- A szkoda.W�ród nas, normalnych ludzi, panuje zwyczaj dawania sobie prezentówz okazji urodzin.Na kupienie jej czegokolwiek nie sta� mnie.Znajd� co� dlaniej na dnie morza.- �ledzia? M�tw�?- G�upi�.Znajd� bursztyn, mo�e konika morskiego, mo�e jak�� adn� konch�.Chodzi o symbol, o dowód pami�ci i sympatii.Lubi� Oczko, chc� jej sprawi�rado��.Nie rozumiesz? Tak my�la�em.Ruszajmy.Ty przodem, bo tam mo�e siedzie�jaki� potwór.- Dobra - wied�min zsun�� si� z urwiska na o�lizg�e, pokryte algami kamienie.-Id� przodem, �eby w razie czego os�oni� ci�.W dowód pami�ci i sympatii.Tylkopami�taj, gdy krzykn�, bierz nogi za pas i �eby� mi si� nie pl�ta� pod mieczem.Nie idziemy tam zbiera� morskie koniki.Idziemy rozprawi� si� z potworem, którymorduje ludzi.Ruszyli w dó�, w rozpadliny ods�oni�tego dnia, miejscami brodz�c w wodzie,wci�� kot�uj�cej si� w skalnych kominach.Taplali si� w nieckach, wys�anychpiaskiem i morszczynem.Na domiar z�ego zacz�o pada�, wkrótce wi�c byli mokrzyod góry do do�u.Jaskier co chwila przystawa�, grzeba� patykiem w �wirze ik��bach wodorostów.- O, popatrz, Geralt, rybka.Ca�a czerwona, niech mnie diabli.A tu, o, ma�yw�gorz.A to? Co to jest? Wygl�da jak wielka, prze�roczysta pch�a.A to.Omatko! Geraaalt!Wied�min odwróci� si� gwa�townie, z r�k� na mieczu.To by�a ludzka czaszka, bia�a, wy�lizgana o kamienie, wklinowana w skaln�szczelin�, wype�niona piaskiem.I nie tylko.Jaskier, widz�c wij�cego si� woczodole wieloszczeta, zatrz�s� si� i wyda� z siebie nieprzyjemny odg�os.Wied�min wzruszy� ramionami, kieruj�c si� w stron� ods�oni�tej przez falekamienistej równiny, ku dwóm z�batym rafom, zwanym Smoczymi K�ami, terazwygl�daj�cymi jak góry.Szed� ostro�nie.Dno usiane by�o strzykwami, muszlami,kupami morszczynu.W ka�u�ach i nieckach falowa�y wielkie meduzy i wirowa�yw�owid�a.Ma�e kraby, kolorowe jak kolibry, ucieka�y przed nimi, st�paj�cbokiem, przebieraj�c ruchliwymi odnó�ami.Geralt ju� z daleka dostrzeg� trupa, ugrz�ni�tego mi�dzy kamieniami.Topielecrusza� widoczn� spod wodorostów klatk� piersiow�, chocia� w zasadzie nie mia�ju� czym rusza�.Roi� si� od krabów, na zewn�trz i wewn�trz.Nie móg� by� wwodzie d�u�ej ni� dob�, ale kraby obra�y go tak, �e ogl�dziny nie mia�y sensu.Wied�min bez s�owa zmieni� kierunek marszu, obchodz�c trupa �ukiem.Jaskierniczego nie zauwa�y�.- Ale� tu cuchnie zgnilizn� - zakl��, doganiaj�c Geralta, splun��, strz�sn��wod� z kapelusza.- I leje, i zimno jest.Zazi�bi� si�, strac� g�os,psiakrew.- Nie marud�.Je�li chcesz zawróci�, znasz drog�.Zaraz za podstaw� SmoczychK�ów rozci�ga�a si� p�aska, skalna pó�ka, a dalej by�a ju� g��bia, spokojniefaluj�ce morze.Granica odp�ywu.- Ha, Geralt - Jaskier rozejrza� si�.- Ten twój potwór mia�, zdaje si�, do��rozumu, by wycofa� si� na pe�ne morze razem z uchodz�c� wod�.A ty pewniemy�la�e�, �e b�dzie le�a� tu gdzie�, brzuchem do góry, i czeka�, a� gozar�biesz?- B�d� cicho.Wied�min zbli�y� si� do kraw�dzi pó�ki, ukl�kn��, ostro�nie opar� r�ce o ostremuszle, obrastaj�ce ska��.Nie widzia� nic, woda by�a ciemna, a powierzchniazm�cona, zmatowiona m�awk�.Jaskier penetrowa� zakamarki raf, kopniakami odrzucaj�c od nóg co nachalniejsze kraby, ogl�da� i obmacywa� ociekaj�ce wod� ska�y, brodate od obwis�ych alg,upstrzone kostropatymi koloniami skorupiaków i ma��y.- Ej, Geralt!- Czego?- Popatrz na te muszle.To s� per�op�awy, no nie?.- Nie.- Znasz si� na tym?- Nie znam.- To wstrzymaj si� z opiniami do momentu, a� si� zaczniesz zna�.To s�per�op�awy, pewien jestem.Zaraz nazbieram pere�, b�dzie chocia� jaki� profit ztej wyprawy, nie sam jeno katar.Nazbiera�, Geralt?- Nazbieraj.Potwór atakuje po�awiaczy.Zbieracze te� podpadaj� pod t�kategori�.- Mam by� przyn�t�!?!- Zbieraj, zbieraj.Bierz co wi�ksze muszle, jak nie b�dzie pere�, to ugotujemyna nich polewk�.- Jeszcze czego.B�d� bra� same per�y, a skorupy pies ch�do�y�.Cholera.Gamratka jego ma�.Jak to si�.psiakrew.otwiera? Nie masz no�a, Geralt?- To ty nawet no�a nie wzi��e�?- Jestem poet�, a nie jakim� no�ownikiem.A, szlag by to trafi�, nazbieram tegodo torby, a per�y wyjmiemy pó�niej.Ach, ty! Poszed� won!Kopni�ty krab przelecia� nad g�ow� Geralta, plusn�� w fale.Wied�min szed�powoli wzd�u� kraw�dzi pó�ki, wpatrzony w czarn�, nieprzeniknion� wod�.S�ysza�rytmiczne stukanie kamienia, którym Jaskier odkuwa� ma��e od ska�y.- Jaskier! Chod� tu, zobacz!Poszarpana, sp�kana pó�ka ko�czy�a si� nagle równ�, ostr� kraw�dzi�, opada�a wdó� prostym k�tem.Pod powierzchni� wody wida� by�o wyra�nie ogromne,kanciaste, regularne bloki bia�ego marmuru, obro�ni�te glonami, mi�czakami iukwia�ami, faluj�cymi w wodzie jak kwiaty na wietrze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki