12 (53)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale �y�w nieporozumieniu z nim d�u�ej nad dwie godziny - przechodzi�o jej si�y.Znatury by�a �agodn� i �atwo przebaczaj�c�.Pragn�a teraz pogodzenia si� i cho�jednej godziny pogodnego przestawania z nim sam na sam.Gdyby tylko wzrokpodniós� na ni�, z okrzykiem rado�ci rzuci�aby si� mu na szyj�.Ale on niespostrzegaj�c czy udaj�c, �e nie spostrzega jej obecno�ci, patrza� ci�gle wksi��k�.Szafirowe jej oczy, blaskiem, g��bi� zdradzaj�ce temperament �ywy inami�tny, by�y teraz bardzo strwo�one, zm�cone.Delikatne ramiona wzd�u�zgrabnej kibici opu�ci�a i sta�a chwil� po�ród pracowni, wahaj�ca si�,nie�mia�a, rozkochana, a� na usta jej wybieg� figlarny u�miech.Na palcach,cichutko, zbli�y�a si� do sztalug i odchylaj�c zawieszone na nich p�ótnoods�oni�a w�asny na wpó� wymalowany portret.Posiada� swój portret r�k� m�awykonany by�o od dnia zar�czyn z Zygmuntem ci�g�ym jej marzeniem.Po rokubezczynnego �ycia w Osowcach Zygmunt malowa� go zacz��, lecz dot�d niesko�czy�, robot� oko�o rozpocz�tego dzie�a z dnia na dzie� odk�adaj�c.Przedtym nie doko�czonym, lecz ju� do�� wyra�nym wizerunkiem Klotylda z�o�y�anaprzód dyg g��boki, a potem przemawia� do niego zacz�a:- Dzie� dobry pani.Dlaczego pani dzi� taka smutna? Czy dlatego, �e kto�malowa� pani ju� nie chce? Kto� jest bardzo niedobry.Wie on dobrze, �e pani gokocha, kocha, kocha, a nie chce zapomnie� ma�ego pani uniesienia i nadyma si�,milczy, w ksi��k� patrzy, kiedy pani przysz�a� i z ca�ego serca pogodzi� si�ju� pragniesz.Biedna pani! Czy pani ju� nie kochaj�? O, nie, niech pani taknie my�li, bo by�oby to zbyt bolesne.Kto� jest tylko troch� kapry�ny, troch�znudzony, ale niesta�y nie jest.I za có� mia�by przesta� pani� kocha�?Przecie� nie zmieni�a� si� wcale na gorsze.owszem, troch� wy�adnia�a�jeszcze, a co do serca, tego nie odebra�a� mu dot�d ani cz�steczki.anikropelki.ani iskierki.�zy kr�ci�y si� w jej oczach, a w g�osie dr�a� �miech.W dziecinnym jej figlowaniu czu� by�o zaczynaj�ce rozdziera� si� od zw�tpieniaserce kobiece; z ruchów jej, gestów, mimiki bi� niewymowny wdzi�k.Przed dwomalaty ten jej wdzi�k weso�y i pe�en gracji wprawia� Zygmunta w zachwyt; pod jegoto wp�ywem, zarówno jak pod wra�eniem pi�knej gry na fortepianie i �piewuKlotyldy, rozpocz�� on by� ma��e�stwem uwie�czone staranie si� o wypieszczon� ido�� posa�n� jedynaczk�.Ale od tego czasu min�y dwa lata.Teraz u�miechn��si� wprawdzie, ale ze znudzenia i lekcewa�enia wi�cej ni� z przyjemno�ci.- Przeszkadzasz mi, Klociu - przemówi�.Na d�wi�k jego g�osu frun�a ku niemu i z gracj� przed nim przykl�k�a.- Przemówi�e� na koniec! Widzisz, ja pierwsza, ja, kobieta, przysz�am, abypogodzi� si� z tob�.Powinno by� przeciwnie, ale mniejsza o to! Kiedy si�kocha, nie zwa�a si� na mi�o�� w�asn�.Popatrz na mnie d�ugo, dobrze,serdecznie, jak teraz rzadko patrzysz, i podaj mi r�k�.Nie tylko wzi�� jej r�k�, ale do�� czule j� poca�owa�.- Wi�c nie jeste�my ju� pogniewani? - z wybuchem rado�ci zawo�a�a.- Ach, nie tylko.przeszkadzasz mi troch�.Znowu onie�mielona zacz�a:- Zdawa�o mi si�, �e nic nie robisz, bo przecie� przerzucanie tej ksi��ki,któr� znasz dobrze, nie jest robot�.- Wiele razy ju� ci mówi�em, �e cho� �adn� pozytywn� robot� zaj�ty nie jestem,nie idzie za tym, abym nic nie robi�.My�l�.marz�.Wszak to materia� doprzysz�ej pracy.- To prawda - z powag� odpowiedzia�a - wiem o tym dobrze, ale jestem tak�yw�.Czy chcesz zosta� zupe�nie samotnym? w takim razie odejd�.Mo�e uleg�o�ci� jej uj�ty uprzejmie przemówi�:- Owszem.Mi�o mi zawsze, gdy blisko mnie jeste�.Twarz i nawet r�ce jego poca�unkami osypa�a, ale wnet zerwa�a si� z miejsca.- Dobrze.Mój Bo�e, jak to dobrze! Wezm� sobie ksi��k� i cichutko tam w k�tkusobie posiedz�.Kiedy ju� b�dziesz mia� czas, razem mo�e poczytamy, a poobiedzie na przechadzk� pójdziemy, znowu razem.la, la, la, la, la!Pi�kny jej g�os nape�ni� pracowni� radosn�, krótk� gam�; z mozaikowej p�ytystolika wzi�a ma�� ksi��k� i na palcach sz�a z ni� ku kanapce w przeciwleg�ymrogu pokoju stoj�cej, gdy nagle us�ysza�a g�os Zygmunta:- Tiens, tiens! Clotilde! poka� mi t� ksi��k�, któr� trzymasz.co to?- Trzeci tom Musseta - z troch� zdziwienia odpowiedzia�a.- Sk�d on si� wzi�� tutaj? - ksi��k� z r�k �ony bior�c bada� dalej.- Jakimsposobem mog�em nie spostrzec go na stole?.M�oda kobieta chmurnie na m�a popatrza�a.Twarz mu o�ywi�a si� dziwnie nagle,a oczy, przygas�e wprzódy, b�yska�y.- Ksi��k� t� - zacz�a zwolna - odwieziono tu przed kilku dniami z Korczyna.Wzi�am j� sama od pos�a�ca i tu po�o�y�am.Musia�e� j� po�ycza� stryjence,pannie Teresie czy.Po ozdobny tomik r�k� wyci�gn��.- Daj mi to, a sama do czytania we� co innego, wszak ci to wszystko jedno.- Zupe�nie wszystko jedno - odpowiedzia�a i podj�wszy tomik Leopardiego, któryZygmunt na posadzk� upu�ci�, usiad�a z nim w przeciwleg�ym rogu pokoju.Weso�o�� jej, szcz�cie, jednym serdecznym s�owem m�a obudzone, znik�y bez�ladu.Domy�li�a si�, komu w Korczynie po�yczon� by�a ta ksi��ka.Karty tej ksi��ki Zygmunt przerzuca� teraz niecierpliwie, prawie gor�czkowo, nanich i pomi�dzy nimi czego� szukaj�c [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki