do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.3.2.Kolejne etapy misji Mars Semi-Direct.Co dwa lata startuj¹ trzyrakiety noœne.Jedna wyœle na Marsa astronautów w module mieszkalnym, pozosta³edwie - ³adunki bezza³ogowe: marsjañski pojazd startowy (MAY, ang.Mars AscentYehicle) i statek powrotny (ERY, ang.Earth Return Yehicle).Gdy nadchodzi czaspowrotu na Ziemiê, za³oga wsiada do MAY i rusza na spotkanie z kr¹¿¹cym poorbicie ERY, by przesi¹œæ siê do niego i dotrzeæ na jego pok³adzie na Ziemiê.Wpierwszym roku misji zostaje wys³any modu³ mieszkalny bez za³ogi, stanowi¹crezerwowy modu³ mieszkalny dla pierwszej za³ogi, która przybywa w modulemieszkalnym wys³anym w trzecim roku misji.dzi na Marsa, lecz tak¿e pod wzglêdem badañ, kolonizacji oraz przekszta³ceniaCzerwonej Planety.108 • CZAS MARSAMARS UNDERGROUNDCzasami niewielka grupa osób mo¿e przekrzyczeæ panuj¹cy zgie³k, jak bezw¹tpienia uda³o siê to w przypadku projektu wyprawy na Marsa.Dziesiêæ lat po zakoñczeniu misji Apollo projekty wys³ania ludzi na Marsazesz³y w NASA na plan dalszy, gdy¿ agencja stara³a siê przede wszystkimzbudowaæ zdatny do latania prom kosmiczny.W NASA prawie w ogóle nie prowadzonoprac nad za³ogowymi badaniami Marsa, lecz na pocz¹tku lat osiemdziesi¹tych wœrodowisku osób zwi¹zanych z badaniami kosmosu zaczêto snuæ rozwa¿ania,dotycz¹ce wys³ania ludzi na Czerwon¹ Planetê.By³a to przede wszystkim zas³ugagrupy osób, zwanej Marsjañskim Podziemiem (Mars Undergro-und).Aby zrozumieæ, wjaki sposób zrodzi³o siê to podziemie, musimy cofn¹æ siê do 1978 roku, sennegookresu przejœciowego miêdzy stacj¹ Skylab a promem kosmicznym.Ostatni lotmisji Apollo odby³ siê w lipcu 1975 roku.Nie by³ to lot na Ksiê¿yc, lecz tylkona nisk¹ orbitê oko³oziemsk¹, na spotkanie z radzieckim statkiem.Pomiêdzylotem ostatniej ekspedycji za³ogowej na stacjê Skylab w listopadzie 1973 roku astartem statku Apollo w 1975 roku nie wys³ano w przestrzeñ kosmiczn¹ ¿adnegoamerykañskiego astronauty.Sondy Voya-ger, maj¹ce za zadanie zbadaæ olbrzymiegazowe planety, najdalszych s¹siadów Ziemi w Uk³adzie S³onecznym, wyruszy³y wkosmos w 1977 roku; rok póŸniej sondy Pioneer--Yenus l i 2 polecia³y na Wenus,gdzie mia³y dotrzeæ pod koniec 1978 roku.Prom kosmiczny wystartowa³ dopiero wkwietniu 1981 roku.W ka¿dym razie rok 1978 by³ dla badaczy kosmosu okresemstosunkowo sennym, pobudzaj¹cym ¿ywe umys³y do podejmowania dziwacznychrozwa¿añ, na przyk³ad o przekszta³caniu planet.Wtedy w³aœnie Chris McKay,pracuj¹cy nad rozpraw¹ doktorsk¹ z astrogeofizyki na Uniwersytecie Kolorado,zacz¹³ prowadziæ seminarium na temat terraformowania Marsa.Pomys³ seminarium narodzi³ siê podczas dyskusji na korytarzach i sesji piwnychw sto³Ã³wce dla doktorantów, podczasOPRACOWANIE PLANU • 109których omawiano nêdzne, lecz intryguj¹ce wyniki badañ sond Viking.Marssprawia³ wra¿enie planety pozbawionej ¿ycia, ale s¹dzono, ¿e móg³ ponownie staæsiê ciep³y i wilgotny dziêki rozumnemu zastosowaniu in¿ynierii planetarnejpodczas terra-formowania.Do McKaya przy³¹czyli siê: Carol Stoker, kole¿ankaMcKaya z astrogeofizycznych studiów doktoranckich; Penelope Boston, studentkabiologii i dawna znajoma McKaya; Tom Meyer, prezes ³ w³aœciciel firmyin¿ynierskiej oraz przyjaciel McKaya z dawnych lat; informatyk Steve Welch orazgrupka innych - w sumie oko³o 25 osób.Charles Barth, dyrektor LaboratoriumFizyki Atmosfery i Przestrzeni Komicznej Uniwersytetu Kolorado w Boulder,odgrywaj¹cy rolê mentora i doradcy, pomóg³ zespo³owi przekszta³ciæ nieformalnedyskusje w formalne seminarium, zatytu³owane „Mo¿liwoœci zamieszkania naMarsie".Podczas pierwszego semestru uczestnicy seminarium zrozumieli, zgodnie zdelikatnymi sugestiami Bartha, ¿e zagadnienie terraformowania Marsa by³o zbytpowa¿nym tematem nawet dla s³uchaczy studiów doktoranckich.Zdali sobie tak¿esprawê z tego, ¿e"choæ dysponowali licznymi teoriami, mieli sk¹pe dane.Bezwiêkszej iloœci danych dyskusje na temat terraformowania Marsa, choæintryguj¹ce i ciekawe, prowadzi³y donik¹d.Potrzeba by³o wiêcej informacji,mo¿liwych do uzyskania jedynie podczas za³ogowej wyprawy na Marsa: o obecnejatmosferze, o atmosferze w przesz³oœci, o substancjach lotnych, zasobachnaturalnych itd.Grupa zaczê³a wiêc interesowaæ siê perspektyw¹ wys³ania ludzina Marsa w bliskiej przysz³oœci i przedstawi³a swe wnioski we Wstêpnym raporciegrupy badawczej Marsa.Barth dostarczy³ raport do centrali NASA, a wkrótcepotem zaczê³y siê rozchodziæ wieœci, ¿e w Boulder grupa doktorantów zentuzjazmem i rozumnie prowadzi badania mo¿liwoœci wys³ania ludzi na Marsa orazterraformowania tej planety.Niektórzy uczestnicy seminarium ciu³ali pieni¹dzei pakowali siê do samochodów, by odwiedzaæ rozmaite konferencje na temat badañkosmicznych, gdzie czasami udawa³o siê spotkaæ kogoœ dziel¹cego ich pasjê,zara¿onego entuzjazmem, wizj¹ i inteligencj¹ grupy z Boulder.110 • CZAS MARSAWiosn¹ 1980 roku na konferencji Amerykañskiego Towarzystwa Astronautycznego(AAS, ang.American Astronautical Society] w Waszyngtonie McKay i Bostonnatknêli siê na Leonarda Davida.Przez ostatnich parê lat David zajmowa³ siêorganizowaniem studenckich spotkañ, poœwiêconych badaniom kosmicznym, i wzwi¹zku z tym s³ysza³ o ekipie z Boulder.McKay, Boston i David szybko siêdogadali i zaczêli omawiaæ badania Marsa, a na koniec David zasugerowa³, ¿enale¿y zorganizowaæ konferencjê na temat badañ Marsa przez ludzi.Powierzenieorganizacji konferencji, poœwiêconej badaniom planet, grupiedwudziestoparoletnich doktorantów by³o raczej nowatorskim pomys³em;stwierdziwszy jednak: „a dlaczegó¿ by nie?", garstka marsjañskich entuzjastów(którzy rzeczywiœcie nie mieli nic do stracenia) przyst¹pi³a do ostro¿negoplanowania.McKay, Boston, Welch, Meyer, Stoker oraz Roger Wilson, równie¿student Uniwersytetu Kolorado, zaczêli tworzyæ listê interesuj¹cych tematów ipotencjalnych prelegentów.Stosuj¹c znane tylko doktorantom partyzanckiemetody, zdo³ali skopiowaæ w oko³o stu egzemplarzach zawiadomienia o planowanejkonferencji i je rozes³aæ.Ku sporemu zdziwieniu organizatorów prêdko zaczê³ynadchodziæ zg³oszenia - zarówno od osób pragn¹cych uczestniczyæ w konferencji,jak i od badaczy, którzy chêtnie zabraliby g³os.Zaczerpn¹wszy nazwê zbrzemiennego w skutki artyku³u „The Case for Humans on Mars", opublikowanego w1978 roku przez Bena Clarka, naukowca z misji Yiking, pod koniec kwietnia 1981roku grupa z Boulder zorganizowa³a pierwsz¹ konferencjê z cyklu Case for Mars.W konferencji ostatecznie uczestniczy³o zaledwie oko³o 100 osób, lecz dlaorganizatorów by³o to wielkie zgromadzenie, poniewa¿ dotychczas cz³onkowiegrupy z Boulder czuli siê niczym samotni wêdrowcy na dzikich pustkowiach is¹dzili, ¿e niewiele osób posiadaj¹cych odpowiedni¹ wiedzê interesuje siêrozpoczêciem powa¿nych badañ nad wys³aniem ludzi na Marsa.Tymczasem znaleŸlisiê tacy na konferencji, na której dyskutowano o wykorzystaniu zasobów planety,systemach podtrzymywania funkcji ¿yciowych i mo¿liwych napêdachOPRACOWANIE PLANU • 111rakietowych.Uœwiadomienie sobie, ¿e wiêcej osób dzieli ich pasjê, by³o dlagrupy z Boulder prze¿yciem pokrzepiaj¹cym, ekscytuj¹cym i wyzwalaj¹cym.ZWaszyngtonu przyjecha³ Leonard David z pakunkiem czerwonych znaczków, naktórych pod logo Casefor Mars (przedstawiaj¹cym ludzk¹ figurê w stylu Leonardada Vinci wewn¹trz staro¿ytnego symbolu Marsa) umieszczone by³y s³owa MarsUnderground [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klimatyzatory.htw.pl