Tolkien J. R. R. wyprawa tom 1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Opuszczaj�c Kurhan Frodo po razostatni odwróci� si� i wyda�o mu si�, �e widzi odr�ban� d�o� jeszcze drgaj�c�jak zraniony paj�k, na kupie zwalonej ziemi.Kiedy Tom wróci� do komory, Frodos�ysza� g�o�ny tupot i �omotanie, a kiedy wyszed�, okaza�o si�, �e wydoby� zKurhanu ci�kie brzemi� skarbów: mnóstwo przedmiotów ze z�ota, srebra, miedzi ibr�zu, drogie kamienie, naszyjniki i rozmaite drogocenne ozdoby.Wspi�� si� nazielony kopiec i z�o�y� to wszystko na szczycie w blasku s�o�ca.Stan�� trzymaj�c kapelusz w r�ku, z rozwianym w�osem, i spojrza� w dó� natrzech hobbitów, którzy le�eli na wznak w trawie na zachodnim stoku wzgórza.Podniós� praw� r�k� i jasnym, rozkazuj�cym g�osem za�piewa�:Hej, wstawajcie, kompany! Pos�uchajcie pobudki,Zimny kamie� z was opad�! Krzepcie cz�onki i serca!Brama stoi otwarta - martwa r�ka z�amana,Noc pod Noc si� w�lizn�a - Brama stoi otworem!Ku rado�ci Froda hobbici poruszyli si�, wyci�gn�li ramiona, przetarli oczy inagle skoczyli na równe nogi.Ze zdumieniem spojrzeli najpierw na Froda, potemna Toma, który w ca�ej okaza�o�ci górowa� nad nimi ze szczytu kopca; wreszciepopatrzyli po sobie, zobaczyli, �e s� ubrani w lekkie, bia�e szaty, ustrojeni wdiademy, pasy z bladego z�ota i brz�cz�ce �wiecid�a.- Co, u licha.- zacz�� Merry dotykaj�c z�otej przepaski, która zsun�a musi� na jedno oko.Urwa�, cie� przemkn�� mu po twarzy, Merry zmru�y� powieki.-Oczywi�cie, pami�tam - rzek�.- Noc� dopadli nas i pokonali ludzie z Karn Dum.Ach, to ostrze w moim sercu! - Chwyci� si� za pier�.- Ale co ja mówi�? �ni�emwidocznie.Gdzie� ty si� podziewa�, Frodo?- Zdawa�o mi si�, �e zb��dzi�em - odpar� Frodo - ale wol� o tym nie mówi� narazie.Zastanówmy si� lepiej, co teraz zrobimy.Chod�my st�d!- W tym stroju, prosz� pana? - odezwa� si� Sam.- Gdzie moje ubranie? - Rzuci�w traw� diadem, pas i pier�cienie, rozejrza� si� bezradnie, jakby w nadziei, �ep�aszcz, kurtka i spodnie oraz inne szczegó�y zwyk�ej hobbickiej garderoby le��gdzie� w pobli�u.- Nie znajdziecie ju� nigdy swojego ubrania - rzek� Tom zbiegaj�c z kopca i ze�miechem ta�cz�c wokó� hobbitów w blasku s�o�ca.Mo�na by pomy�le�, �e nie prze�yli �adnych niebezpiecze�stw ani okropno�ci, boca�a groza ulotni�a si� z ich serc, kiedy popatrzyli na Toma i zobaczyli weso�eiskry w jego oczach.- Jak to? - spyta� Pippin na pó� zaintrygowany, na pó� ubawiony.- Dlaczego ju�nie znajdziemy?Tom potrz�sn�� g�ow�.- Odnale�li�cie siebie, wrócili�cie z wielkich g��bi.Ubranie - to ma�a strata,skoro sami ocaleli�cie z toni.Radujcie si�, moi mili, grzejcie w s�o�cu duszei cia�a.Zrzu�cie te zimne szmaty.Pobiegajcie nago po trawie, a Tom tymczasemruszy na �owy.W podskokach zbieg� ze wzgórza, gwi�d��c i nawo�uj�c.Frodo �ledz�c go wzrokiemstwierdzi�, �e Tom p�dzi na po�udnie wzd�u� zielonej rozpadliny, dziel�cej ichwzgórze od nast�pnego, i us�ysza�, jak pogwizduj�c wo�a:Hej, tam - ho, chod�cie! Hej, gdzie� to si� goni?Daleko, blisko, czy z tamtej strony?Uszko, Ogonek i Nos - i w komplecieZ Bia�ym Kopytkiem ty, mi�y Pulpecie!�piewa� w p�dzie, podrzuca� w gór� kapelusz i chwyta� go w powietrzu, a�wreszcie znikn�� za garbem terenu, tylko okrzyki: "Hej, hej!" dolatywa�y zwiatrem, wiej�cym teraz od po�udnia.S�o�ce ju� dobrze przygrzewa�o.Hobbici, pos�uszni radom Toma, przez d�ug�chwil� biegali po trawie.Potem legli rozkoszuj�c si� ciep�em s�o�ca jak kto�,kogo nagle przeniesiono z kraju srogiej zimy pod �askawsze niebo, albo jakchory, co po d�ugim le�eniu w �ó�ku budzi si� niespodzianie pewnego rankazupe�nie zdrów i wita nowy dzie� z nadziej�.Nim Tom wróci� odzyskali si�y (i apetyt).Najpierw nad kraw�dzi� wzgórzaukaza� si� kapelusz, potem ca�y Tom, a za nim kroczy�o pos�usznie sze��kucyków: pi�� wierzchowców hobbitów i jeden obcy.By� to oczywi�cie staryPulpet, kuc wi�kszy, silniejszy, t�u�ciejszy (i starszy) od pozosta�ych.Merry,w�a�ciciel pi�ciu kuców, nie nada� im nigdy imion, ale od owego dnia a� doko�ca swego �ycia przybiega�y zawsze na d�wi�k przezwisk, którymi je Tomobdarzy�.Wywo�ywane przez Toma, kolejno wspina�y si� na szczyt wzgórza iustawia�y w szeregu.Tom z�o�y� uk�on hobbitom.- Prosz�, oto wasze kucyki - rzek�.- Okaza�y si� rozs�dniejsze (przynajmniejpod pewnymi wzgl�dami) od w�drownych hobbitów, lepszy maj� w�ch.Wyczu�y nosemniebezpiecze�stwo, w które wy wpadli�cie na o�lep, a ratuj�c si� ucieczk�,uciek�y we w�a�ciwym kierunku.Wybaczcie im, bo chocia� serca maj� wierne, nies� stworzone do stawiania czo�a przera�liwym upiorom Kurhanów.Spójrzcie,wróci�y do was i przynios�y nienaruszone baga�e.Merry, Sam i Pippin ubrali si� w zapasow� odzie� wydobyt� z worków; wkrótcezreszt� spocili si�, bo musieli powk�ada� grubsze, cieplejsze rzeczy, zabrane wprzewidywaniu bliskiej ju� zimy.- A sk�d si� wzi�� ten stary kuc, ów Pulpet? - spyta� Frodo.- To mój kucyk - odpar� Tom - mój czworonogi przyjaciel.Rzadko co prawda godosiadam, najcz�ciej w�druje sobie do woli po stokach.Wasze kucyki zawar�y znim znajomo�� w mojej stajni; a tej nocy zw�szy�y go w ciemno�ciach i copr�dzej pobieg�y do niego.Wiedzia�em, �e Pulpet zaopiekuje si� nimi i znajdzies�owa m�dro�ci, by za�egna� ich strach.Teraz, mój mi�y Pulpecie, stary Tompojedzie na twoim grzbiecie.Hej! chc� odprowadzi� hobbitów kawa�ek, �ebytrafili na go�ciniec, wi�c potrzeba mi wierzchowca [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki