Silmarillion

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�adnych innych �wi�ty� ani przybytków Numenorejczycy nie mieli wswo�im kraju.U stóp góry budowano grobowce królów, a nieopodal na wzgórzuznajdowa�o si� Armerielos, najpi�kniejsze z miast, z wie�� i fortec� wzniesion�przez Elrosa, syna Earendila, które�go Valarowie powo�ali na pierwszego królaDunedainów.Elros i jego brat Elrond wywodzili si� z Trzech Rodów Edainów, lecz mieli tak�ew �y�ach krew Eldarów i Majarów, odzie�dziczon� po Idril z Gondolinu i Luthien,córce Meliany.Valaro�wie nie mogli pozbawi� ludzi daru �mierci, ofiarowanegoim przez Iluvatara; lecz co do Pó�elfów Iluvatar pozostawi� im woln� r�k�, oniza� orzekli, �e synowie Earendila maj� prawo dokona� wy�boru mi�dzy losemPierworodnych a losem rodzaju ludzkiego.Elrond wola� pozosta� mi�dzyPierworodnymi, przypad�o mu wi�c wieczne �ycie elfa.Elrosowi, który wybra� los �miertelników i zosta� królem Edainów, dano jednakbardzo d�ugie �ycie, wielokro� d�u�sze ni� innym ludziom ze �ródziemia; wszyscyjego potomkowie, kró�lowie i ksi��ta królewskiej krwi, �yli wyj�tkowo d�ugo,nawet wed�ug miary Numenorejczyków.Elros za� prze�y� pi��set lat, a panowa�nad Numenorem lat czterysta dziesi��.Tak p�yn�� czas i gdy �ródziemie cofa�osi� w rozwoju, a �wiat�o i m�dro�� w nim przygasa�y, Dunedainowie pod opiek�Valarów i w przy�ja�ni z Eldarami rozkwitali ciele�nie, a zarazem wzbogacalisi� duchowo.Wprawdzie lud ca�y pos�ugiwa� si� w dalszym ci�gu w�asnymj�zykiem, lecz królowie i ksi��ta w�adali biegle mow� elfów, której si�nauczyli w latach sojuszu, tote� wiele rozma�wiali z Eldarami, czy tomieszkaj�cymi na Eressei, czy te� wy�wodz�cymi si� z zachodnich krajów�ródziemia.Mistrzowie wiedzy w�ród Dunedainów znali te� szlachetny j�zykeldari�ski, j�zyk B�ogos�awionego Królestwa, w którym utrwalono wiele opowie�cii pie�ni od zarania �wiata; stworzyli te� alfa�bet i na zwojach lub w ksi�gachzapisali w okresie najwy�sze�go rozkwitu swego królestwa wiele m�drych icudownych hi�storii, dzisiaj ju� zapomnianych.Tym si� t�umaczy, �e ksi��tanumenorejscy oprócz imion rodzimych mieli zwykle inne w j�zyku eldari�skim,podobnie te� by�o z nazwami miast i pi�k�nych osiedli za�o�onych przez nich wNumenorze i na wybrze��ach Bli�szych Ziem.Dunedainowie nabrali tak wielkiej bieg�o�ci w ró�nych rze�mios�ach, �e gdybychcieli, mogliby przewy�szy� z�ych królów �ródziemia w sztuce wojennej iwykuwaniu or�a; lecz byli wów�czas rozmi�owani w pokoju.Nade wszystko lubilibudowa� okr�ty i �eglowa�, a nikt im w sztuce �eglarskiej nie dorówna� wpó�niejszych czasach, kiedy �wiat si� zmniejszy�.Podró�e po nie�zmierzonychmorzach dostarcza�y tym odwa�nym m�czyznom w dniach ich bujnej m�odo�ci polado chlubnych czynów i sma�ku przygody.Lecz W�adcy Valinoru zabronili im p�ywa� w kierunku zachod�nim dalej ni� na te.odleg�o��, z której mogli dostrzec brzegi Numenoru.Dunedainowie przez d�ugi czas stosowali si� bez protestu do tego zakazu,chocia� nie rozumieli w pe�ni jego sensu.Manwemu za� chodzi�o o to, byNumenorejczycy nie byli nara�eni na pokus� szukania B�ogos�awionego Królestwa,by nie zapragn�li przekroczy� granic wyznaczonych ich szcz�ciu, a sta�oby si�tak, gdyby ich urzek�a nie�miertelno�� Valarów i Eldarów oraz pi�k�no krainy,gdzie wszystko trwa wiecznie.W owych dniach bowiem Valinor istnia� jeszcze w �wiecie wi�dzialnym, a Iluvatarpozwoli�, aby Valarowie tam urz�dzili sobie siedzib� na ziemi, �wiadcz�c�, jakaby�aby Arda, gdyby Morgoth nie rzuci� swojego cienia na �wiat.Numenorejczycywszystko to dobrze wiedzieli i niekiedy, gdy powietrze by�o czyste, a s�o�ce�wieci�o na wschodzie, wyt�aj�c wzrok dostrzegali na za�chodzie l�ni�ce biel�miasto na odleg�ym brzegu, wielk� przy�sta� i wie�e.Numenorejczycy mieli wówczas oczy niezwykle daleko wi�dz�ce, mimo to tamtenbrzeg dostrzegali tylko ci w�ród nich, któ�rzy byli obdarzeni najbystrzejszymwzrokiem, i tylko wtedy, gdy patrzyli ze szczytu Meneltarmy lub z mostkawynios�ego statku zatrzymanego na zachodniej granicy wód dozwolonych ich�e�glarzom.Nie o�mielali si� bowiem �ama� Zakazu Valarów.Naj�m�drsi wszak�e znich wiedzieli, �e bia�e miasto, które widz� w oddali, nie le�y wB�ogos�awionym Królestwie Valinoru, lecz �e jest to Avallone; port Eldarów naEressei, najdalej wysuni�tej ku wschodowi wyspie Krain Nie�miertelnych.Stamt�dprzyby�wali niekiedy do Numenoru Pierworodni na �aglowcach bez wio�se� nibybia�e ptaki lec�ce od zachodu s�o�ca.Przynosili do Nu�menoru liczne dary:�piewaj�ce ptaki, wonne kwiaty, bezcenne zio�a.Przywie�li te� odro�lKeleborna, Bia�ego Drzewa, które ros�o po�rodku Eressei, wyhodowane za� by�o zeszczepu Galathiliona, Drzewa ze wzgórza Tuna, podobnego do Telperiona iofiarowanego przez Yavann� Eldarom w B�ogos�awionym Kró�lestwie.Drzewo toros�o i kwit�o na dziedzi�cu króla w Armenelos i nazwano je Nimloth; kwiatyjego otwiera�y si� wieczorem, wype�niaj�c mrok nocy pi�knym zapachem.Tak wi�c z powodu Zakazu Valarów Dunedainowie w swoich podró�ach zamiast nazachód kierowali si� na wschód i przemie�rzali wody �wiata od ciemno�ci Pó�nocydo skwarów Po�udnia i dalej do Wiecznych Ciemno�ci; zapuszczali si� te� namorza wewn�trzne, op�ywali wokó� �ródziemie i z wysokich dziobnie swoichstatków dostrzegali Bram� Poranka na Wschodzie.Nie�kiedy przybijali do brzegówWielkich Krain i litowali si� nad opuszczonym �wiatem �ródziemia; ksi��taNumenoru znów dotykali stopami zachodnich wybrze�y w Czarnych Latach Lu�dzi inikt nie o�miela� si� im zagradza� drogi.Wi�kszo�� bowiem ludzi �yj�cych wCieniu utraci�a si�y � odwag�.Numenorejczycy przybywaj�c do nich uczyli ichwielu po�ytecznych umiej�tno��ci [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki