Bułhakow Michaił Mistrz i Malgorzata

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W dwa tygodnie pó�niej mieszka� ju� w pi�knympokoju w zau�ku Briusowa, a po kilku miesi�cach zasiada� ju� w gabinecieRimskiego.I tak jak przedtem Rimski cierpia� przez Stiop�, tak terazWarionucha cierpi przez Alojzego.Iwan Sawieliewicz marzy tylko o jednym � otym, �eby tego Alojzego zabrano z Varietes dok�dkolwiek, byle jak najdalej,poniewa� � jak Warionucha czasem mówi o tym szeptem w zaufanym towarzystwie ��takiego �cierwa jak ten Alojzy nie spotka� chyba jeszcze nigdy w �yciu i �e,zobaczycie, wszystkiego si� po tym Alojzym mo�na spodziewa�.By� mo�e zreszt�, �e administrator nie jest bezstronny.Nigdy nie zauwa�ono,�eby Alojzy robi� co� z�ego, nie zauwa�ono zreszt�, �eby w ogóle robi�cokolwiek, je�li, oczywi�cie, nie liczy� zaanga�owania na miejsce bufetowegoSokowa kogo� innego.Andrzej Fokicz zmar� na raka w�troby w klinice PierwszegoMoskiewskiego Uniwersytetu Pa�stwowego w dziesi�� miesi�cy po pobycie Wolanda wMoskwie.Tak wi�c min�o lat kilka i wydarzenia zgodnie z prawd� opisane w tej ksi��cezblak�y, zatar�y si� w pami�ci.Ale nie wszyscy o nich zapomnieli, niewszyscy.Co roku na wiosn�, skoro si� tylko zacznie �wi�teczna pe�nia ksi�yca, podlipami na Patriarszych Prudach zjawia si� przed wieczorem cz�owiek mo�etrzydziestoletni, mo�e nieco po trzydziestce.Rudawy, zielonooki, skromnieubrany.Jest to pracownik Instytutu Historii i Filozofii, profesor IwanNiko�ajewicz Ponyriow.Przyszed�szy pod lipy zasiada zawsze na tej samej �aweczce, na której siedzia�owego wieczora, kiedy to dawno ju� przez wszystkich zapomniany Berlioz po razostatni w swym �yciu ujrza� rozpryskuj�cy si� na kawa�ki ksi�yc.Teraz ksi�ycnie uszkodzony, o zmierzchu bia�y, pó�niej z�oty, p�ynie nad by�ym poet� IwanemBezdomnym, a jednocze�nie tkwi bez ruchu na wysoko�ciach, a na powierzchniksi�yca siedzi ni to ko�, ni to smok.Profesor Ponyriow wie o wszystkim, wszystko wie, wszystko rozumie.Wie, �e zam�odu pad� ofiar� zbrodniczych hipnotyzerów, �e potem leczy� si� i wyleczy�.Ale wie równie�, �e z pewnymi sprawami nie mo�e sobie poradzi�.Nie mo�e sobieporadzi� z t� wiosenn� pe�ni� ksi�yca.Skoro tylko zbli�y si� jej czas, skorotylko zacznie rosn�� i wyz�aca� si� ów satelita, który niegdy� wisia� wy�ej ni�dwa pi�cioramienne �wieczniki, Iwan staje si� niespokojny, nerwowy, traci sen iapetyt, czeka, a� ksi�yc si� wyokr�gli.A kiedy nadchodzi pe�nia, nikt niejest w stanie zatrzyma� go w domu.Pod wieczór wychodzi i idzie na PatriarszePrudy.Siedz�c na �awce ju� otwarcie rozmawia sam ze sob�, pali, zmru�onymi oczymaprzygl�da si� to ksi�ycowi, to pami�tnemu ko�owrotowi.Sp�dza w ten sposób godzin� lub dwie.Potem wstaje i zawsze t� sam� tras�,przez Spiridonowk�, idzie w zau�ki Arbatu, a oczy ma puste, nie widz�ce.Mija sklep z naft�, skr�ca tam, gdzie wisi przekrzywiona stara latarnia gazowa,i skrada si� ku kracie, za któr� widzi pi�kny, cho� jeszcze nagi ogród, a wogrodzie � zacienion� gotyck� will�, pomalowan� ksi�ycowym blaskiem od strony,na któr� wychodzi weneckie okno w wykuszu wie�y.Profesor nie wie, co go ci�gnie do owej kraty, ani kto mieszka w willi, alewie, �e daremnie by ze sob� walczy� w czasie pe�ni ksi�yca.Wie tak�e, �e wogrodzie za krat� nieodmiennie zobaczy zawsze to samo.Zobaczy siedz�cego na �awce starszego, solidnie wygl�daj�cego m�czyzn� zbródk�, w binoklach, m�czyzn� o nieco prosiakowatej twarzy.Profesor zastajemieszka�ca willi zawsze w tej samej marzycielskiej pozie, zapatrzonego wksi�yc.Profesor wie, �e siedz�cy, kiedy napatrzy si� ju� na ksi�yc, zpewno�ci� spojrzy w okno w wie�yczce i b�dzie w nie patrzy�, jak gdybyoczekuj�c, �e okno to zaraz si� otworzy i co� niezwyk�ego uka�e si� naparapecie.Wszystko, co b�dzie potem, profesor zna na pami��.Nale�y si� wtedyniezw�ocznie ukry� g��biej za ogrodzeniem, bo siedz�cy zacznie terazniespokojnie kr�ci� g�ow�, wypatrywa� czego� b��dz�cymi po powietrzu oczyma,u�miecha� si� z zachwytem, potem nagle z t�skn� b�ogo�ci� pla�nie w d�onie, apotem ju� ca�kiem zwyczajnie i to do�� g�o�no zacznie mamrota�:� Wenera! Wenera! Ech, jaki� ze mnie g�upiec!.� O, bogowie, bogowie! � b�dzie szepta� profesor kryj�c si� za krat� i niespuszczaj�c rozp�omienionych oczu z tajemniczego nieznajomego.� Oto jeszczejedna ofiara ksi�yca.tak, jeszcze jedna; ofiara, zupe�nie jak ja.Siedz�cy za� b�dzie przemawia� nadal:� Ech, jaki� ze mnie g�upiec! Dlaczego, dlaczego nie odlecia�em z ni�? Czegosi�, stary osio�, przestraszy�em? Za�wiadczenie wzi��em!.Ech, m�cz si�teraz, stary kretynie!.I b�dzie to trwa�o dopóty, dopóki w ciemnej cz�ci willi nie stuknie okno, nieuka�e si� w nim co� bia�awego, nie rozlegnie si� nieprzyjemny kobiecy g�os:� Miko�aju, gdzie jeste�? Co to za fanaberie? Chcesz z�apa� malari�? Chod� naherbat�!Wtedy siedz�cy ocknie si�, oczywista, i k�amliwym g�osem odpowie:� Chcia�em odetchn�� wie�ym powietrzem, serde�ko! Wyj�tkowo dobre dzi� mamypowietrze!.Wstanie z �awki, ukradkiem pogrozi pi�ci� zamykaj�cemu si� oknu na parterze ipowlecze si� do domu.� K�amie, k�amie! O, bogowie, jak on k�amie! � mruczy Iwan Niko�ajewiczodchodz�c od ogrodzenia.� To wcale nie powietrze wyci�ga go do ogrodu � wczasie tej wiosennej pe�ni on co� widzi na ksi�ycu i tu, wysoko, w ogrodzie!Ach, du�o bym da�, �eby pozna� jego tajemnic�, �eby wiedzie�, co to za Wener�utraci�, a teraz daremnie chwyta r�kami powietrze usi�uj�c j� odnale��?.I profesor wraca do domu ca�kiem ju� chory.Jego �ona udaje, �e nie dostrzega,w jakim profesor jest stanie, goni go do �ó�ka.Ale sama si� nie k�adzie,siedzi z ksi��k� przy lampie, patrzy ze zgryzot� na �pi�cego.Wie, �e o �wiciem�� obudzi si� z przera�liwym krzykiem, �e zacznie si� rzuca� na �ó�ku ip�aka�.Dlatego na obrusie przy lampie le�y w spirytusie zawczasu przygotowanastrzykawka i ampu�ka z p�ynem koloru mocnej herbacianej esencji [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki