Andre Norton Rok jednorozca

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie o takim, którynam teraz zagra�a, ale o takim, jakim móg�by by�.I opowiedzia�, opisuj�c mi swój kraj i jego dziwnych mieszka�ców, mówi�c o jegowielko�ci i pot�dze, i o ciemnych zakamarkach.Dla ka�dego cz�owieka góry irówniny jego ojczyzny s� najpi�kniejsze na �wiecie.Tym bardziej je�li d�ugoprzebywa� na wygnaniu.Arvon, który o�y� mi przed oczami dzi�ki s�owom Herrela,by� znacznie pi�kniejszy od wyludnionych, zniszczonych wojn� dolin HighHallacku, i podobny do zamieszkuj�cego go narodu - postarza�y i zm�czony, toprawda, a mimo to pot�ny.Wprawdzie wszyscy mieszka�cy tej krainy pos�ugiwali si� magi� i si�ami, którychnie mo�na ani zwa�y�, ani zmierzy�, i widzia�o si� tylko rezultaty ichdzia�alno�ci, ale dokonywali tego w niejednakowym stopniu i ró�nymi rodzajamitych energii.W górze skali znajdowali si� mieszkaj�cy na uboczu adepci,pogr��eni w badaniach nad innymi czasami i �wiatami, którzy stykali si� znaszym �wiatem tylko chwilowo i z rzadka, a nawet niemal utracili ludzkiwygl�d.W dole za� mo�na by umie�ci� mieszka�ców warownych zamków nale��cych doczterech klanów: Czerwonych, Z�otych, Niebieskich i Srebrnych P�aszczy, którzyrzadko korzystali z magii i g�ównie bardzo d�ugim �yciem ró�nili si� odmieszka�ców Krainy Dolin.Mi�dzy tymi dwiema skrajno�ciami pozostawa�a pewnaliczba obcych ludów: Je�d�cy Zwierzo�acy, plemiona opiekuj�ce si� �wi�tyniamiupersonifikowanych Mocy i Si�, rasa zamieszkuj�ca rzeki i jeziora oraz taka,która nie oddala�a si� zbytnio od borów i lasów, a tak�e istoty o zwierz�cymwygl�dzie, obdarzone jednak inteligencj�, która ca�kowicie ró�ni�a je odzwierz�t znanych w innych krajach.- Wydaje mi si� - powiedzia�am - �e w twoim Arvonie jest tak wiele cudów, �emo�na by jecha� przeze� ca�� wieczno��, patrz�c i s�uchaj�c.I nigdy nieobejrze� ich ko�ca!- Tak jak ja zako�czy�em t� opowie��? - Herrel wsta�, zsun�� si� z pagórka ipodszed� do stosu korzeni.Dopiero wtedy zauwa�y�am, �e na niebo wyp�yn��srebrny ksi�yc.Herrel wsadzi� czubek miecza w �rodek stosu i ma�a zielonaiskierka zapali�a si� na styku stali i drewna.Pocz�tkowo korzenie tli�y si� powoli, opornie, jakby nie chcia�y poprzebudzeniu z wiekowego snu zamieni� si� w popió�.Herrel trzykrotnie wsadza�brzeszczot w stos, za ka�dym razem pogr��aj�c go coraz bardziej.Dopiero wtedyp�omienie niech�tnie pope�z�y w gór�, buchaj�c k��bami czarnego dymu, którypotem zblad� i u�o�y� si� w szarobia�y s�up.Tak mocno zacisn�am r�k� na flakonie z destylowanym mo�y, �e kraw�dziekryszta�u wpi�y mi si� w cia�o.Ju� nawet odkr�ci�am korek, ale pohamowa�am si�i otwór zacisn�am kciukiem, �eby nic si� nie wyla�o.Herrel podniós� wysoko g�ow�.Jego oczy po�yskiwa�y zieleni�, cienie przemyka�ypo twarzy.Ale stoj�c tak z obna�onym mieczem w d�oni, nie przybra� obcejpostaci.W ko�cu odwróci� g�ow� i odezwa� si� do mnie.Cho� nie by�a to ju�znana mi mowa, zrozumia�am, co mówi.- P�omienie ich przyci�gaj�.Wsta�am i odesz�am od kamiennego filaru.Herrel nie pomóg� mi zej�� z pagórka,zachowywa� si� tak, jakby zosta� uwi�ziony przy ognisku.Wobec tego jazbli�y�am si� do niego i wyci�gn�am praw� r�k� (w lewej nadal �ciska�am mo�y)ze s�owami:- Twój miecz, obro�co.Poruszy� si� sztywno, zdawa� si� walczy� z jak�� si��, �eby poda� mi or�.Czekali�my przy ognisku.Ksi�yc o�wietla� drog�, ale w moim polu widzenia nicsi� na niej nie porusza�o.Po jakim� czasie Herrel znów przemówi�.Jego g�osbrzmia� jak dobiegaj�cy z wielkiej odleg�o�ci.- Zbli�aj� si�.Byli blisko czy daleko? Kiedy musz� w�o�y� zbroj�, któr� da mi kilka kropliz�otego p�ynu? Zrzuci�am kciukiem korek i przy�o�y�am flakon do ust.- S� szybcy.Wypi�am zawarto�� buteleczki.Mia�a kwaskowaty, nieprzyjemny smak.Droga ju�nie by�a pusta.Nie nadci�ga�y ni�, sadz�c d�ugimi susami lub lec�c, zwierz�tai ptaki, jak tego oczekiwa�am, mimo przestrogi Herrela, lecz mnóstwoulegaj�cych ci�g�ym przemianom postaci.Konny wojownik, który opad� na ziemi�i zamieni� si� w pe�zaj�cego na brzuchu potwora z koszmarnego snu.Smok o�uskowatej skórze wsta� jako cz�owiek ze skrzyd�ami u ramion i twarz� demona.Wci�� si� przekszta�ca�y.Zda�am sobie spraw�, �e by�am zbyt pewna siebie.Jak znajd� Halse'a w tym t�umie szydz�cym ze mnie poprzez ci�g�� zmian� masek?Je�eli mo�y nie wyostrzy� mojego czarodziejskiego wzroku, to zostali�mypokonani jeszcze przed walk�.Stara�am si� zatrzyma� spojrzenie na jednejsylwetce, na jakiejkolwiek sylwetce w pl�taninie rozp�ywaj�cych si� i powtórnieformuj�cych kszta�tów.A potem.Z r�ki, w której �ciska�am r�koje�� miecza, trysn�y strumyki niebieskiegoognia i sp�yn�y po brzeszczocie.I przejrza�am.Zobaczy�am skupisko p�ynnie przekszta�caj�cych si� postaci, za którymi kry�asi� grupa cz�ekokszta�tnych istot, koncentruj�cych si� na podtrzymywaniu tychprzeistocze�.- Wyzywam was! - Chocia� nie zna�am zwyczajowej formu�y, powiedzia�am to, cowyda�o mi si� jedynie naturalne w takiej sytuacji.- Wszystkich czy jednego?Wymówiona nieludzkim g�osem odpowied� zabrz�cza�a mi w uszach.A mo�e tylkoodebra�am skierowan� do mnie my�l?- Jednego, od którego zale�e� b�d� wszyscy.- Co to znaczy "wszyscy"?- Ci, którzy czarami stworzyli moje drugie ja\ Ponuro wyt�a�am czarodziejskiwzrok.Halse! Tak, znalaz�am Halse'a.Sta� z przodu, na lewo ode mnie.- Czy nazwiesz go po imieniu, czarownico?- Nazw�.- Zgoda.- Zgoda na wszystko? - Nie ust�powa�am.- Na wszystko.- A zatem - wskaza�am mieczem na Halse'a - wybieram spo�ród was Halse'a.Pl�tanina widmowych masek zadrga�a, zafalowa�a silnie i uspokoi�a si� nieco.A potem znikn�a i stali�my naprzeciw ludzi.- Wymieni�a� w�a�ciwe imi� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki