Jrr Tolkien Wyprawa (2 z 2) (7)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W cieniu krzaków schylonych nad wod�zatrzymali si� wreszcie i zaczerpn�li tchu.Legolas od�o�y� wios�a i chwyci� �uk, który dosta� w Lorien.Skoczy� na brzegi kilku susami wspi�� si� na skarp�.Naci�gn�� uk, za�o�y� strza�� i poprzezszeroko�� rzeki wbi� wzrok w ciemno�ci.Zza wody buchn�y przera�liwe wrzaski,lecz dostrzec nic nie by�o mo�na.Frodo spojrza� w gór� na smuk�ego elfastoj�cego na zboczu i wpatrzonego w mrok, jakby wybiera� cel dla strza�y.Jegociemn� g�ow� otacza�a korona jaskrawobia�ych gwiazd, migoc�cych w czarnejtopieli nieba.Lecz nagle od po�udnia ukaza�y si� p�dz�ce ogromne chmury iprzednie ich stra�e natar�y na gwia�dziste pole.Trwoga ogarn�a dru�yn�.- Elbereth Githoniel! - westchn�� Legolas, spojrzawszy w gór�.W tym samym momencie z ciemno�ci od po�udnia wy�oni� si� jaki� czarny kszta�t,jak chmura, lecz o wiele od chmury szybszy, i p�dem zbli�a� si� nad zbite ubrzegu �odzie dru�yny, przes�aniaj�c �wiat�o.Po chwili mogli ju� rozró�ni�olbrzymie skrzyd�a, czarniejsze od czerni nocy.Za wod� dziki wrzask powita�sprzymierze�ca.Nag�y lodowaty dreszcz przeszy� Froda i serce w nim st�a�o odmorderczego zimna, jak gdyby odezwa�a si� znów stara rana w lewym barku.Hobbitskuli� si� w �odzi szukaj�c kryjówki.Niespodzianie zad�wi�cza� ogromny �uk zLorien.Z napi�tej przez elfa ci�ciwy �wisn�a strza�a.Frodo podniós� wzrok.Skrzydlaty stwór chwia� si� niemal nad jego g�ow�.Nagle z ostrym, ochryp�ymwrzaskiem run�� w dó� i znikn�� w mroku na wschodnim brzegu.Niebo znów by�oczyste.W dali rozleg� si� w ciemno�ciach zgie�k mnóstwa g�osów, przekle�stw ilamentów, a potem zapad�a cisza.Tej nocy nie us�yszeli ju� wi�cej ani krzyku,ani �wistu strza�y od wschodu.Po jakim� czasie Aragorn powiód� �odzie dalej w gór� rzeki.Po omacku p�yn�lispory kawa�ek drogi wzd�u� brzegu, a� trafili wreszcie do niewielkiej, p�ytkiejzatoki.Kilka skarla�ych drzew ros�o tuz nad wod�, za nimi za� wznosi�a si�stroma, skalista skarpa.Tu dru�yna postanowi�a zatrzyma� si� i przeczeka� do�witu; nie sposób by�o po nocy próbowa� dalszej �eglugi.Nie rozbijali obozuani nie rozniecali ogniska, skulili si� na dnie �odzi, zwi�zanych razem iprzycumowanych u brzegu.- Chwa�a �ukowi Galadrieli, chwa�a r�ce i oku elfa! - rzek� Gimli �uj�c kawa�eklembasa.- Pi�kny to by� strza� w ciemno�ci, przyjacielu.- Któ� jednak powie nam, w co moja strza�a ugodzi�a? - spyta� Legolas.- Ja ci tego nie powiem - odpar� Gimli - lecz ciesz� si�, �e nie pozwoli�e�temu cieniowi zbli�y� si� do nas.Bardzo mi si� nie podoba�.Zanadtoprzypomina� cie� z Morii.cie� Balroga - doko�czy� szeptem.- To nie by� Balrog - odezwa� si� Frodo, wci�� jeszcze dygoc�c od dreszczów,które go podczas starcia napad�y.- To by�o co� zimniejszego.My�l�, �e móg� toby�.- urwa� i zamilk�.- Co my�lisz? - skwapliwie zapyta� Boromir wychylaj�c si� ze swojej �odzi,jakby chcia� koniecznie zobaczy� wyraz twarzy Froda.- My�l�.Nie, nie powiem - odpar� Frodo.- Cokolwiek to by�o, upadek tegostwora wzbudzi� panik� w�ród naszych wrogów.- Tak si� zdaje - rzek� Aragorn.- Nie wiemy wszak�e, gdzie s�, ilu ich jest,co teraz knuj�.Dzisiejszej nocy nie wolno nam spa�.Na razie kryj� nasciemno�ci.Ale kto wie, co dzie� przyniesie? Trzymajcie bro� w pogotowiu!Sam siedzia� b�bni�c po r�koje�ci miecza palcami, jakby co� oblicza�, ispogl�daj�c w niebo.- Dziwna rzecz! - szepn��.- Ksi�yc �wieci ten sam nad Shire�em i nad DzikimiKrajami, tak by przynajmniej wypada�o.Ale czy on drog� pomyli�, czy mnie si�rachunek spl�ta�, co� tu si� nie zgadza.Pami�ta pan, panie Frodo, �e kiedynocowali�my na drzewie, ksi�yc mala�.By� wtedy tydzie� po pe�ni, wedle moichoblicze�.Wczoraj wieczorem sko�czy� si� tydzie� naszej podró�y wod�, a dzi� -prosz�! - wstaje nów, ro�ek cienki niby obrzynek paznokcia, jak gdyby�my anidnia nie sp�dzili u elfów.A przecie� trzy noclegi w Lorien na pewno pami�tam,marzy mi si� nawet, �e by�o ich wi�cej, chocia� przysi�g�bym, �e niesiedzieli�my tam ca�ego miesi�ca.Mo�na by pomy�le�, ze w tym kraju czas si�nie liczy.- Mo�e tak w�a�nie jest naprawd� - powiedzia� Frodo.- Mo�e w tym krajuznale�li�my si� w czasie, który gdzie indziej na �wiecie dawno przemin��.Zdajemi si�, �e dopiero kiedy Srebrna �y�a znios�a nas do Anduiny, wrócili�my w nurtczasu, p�yn�cego przez �miertelne kraje do Wielkiego Morza.Nie pami�tam, �ebymwidzia� ksi�yc, w nowiu czy w pe�ni, nad Karas Galadhon, tylko gwiazdy noc�, as�o�ce za dnia.Legolas poruszy� si� w �odzi.- Nie, czas nigdy nie zwalnia biegu - rzek� - ale zmiany i wzrost nie s� dlaka�dej rzeczy i w ka�dym miejscu jednakie.Dla elfów te� ziemia si� kr�ci,kr�ci si� zarazem bardzo szybko i bardzo wolno [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki