Anna Brzezinska Zmijowa Harfa (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I o tym, �ejedno z nich jest martwe od wielu lat.- Co mówicie, mateczko? - Zarzyczka od�o�y�a ksi�g�.- Mówi�, �e jedno z drzew usch�o w tamt� noc, kiedy p�on�a rdestnicka cytadela- twardo powiedzia�a opatka- a ka�de z drzew jest jednym z bogów.Mówi�, �e Bad Bidmone nigdy nie powrócido �alników, poniewa� w �ad�nym ze �wiatów nie ma takiego miejsca, z któregomog�a�by powróci�.Jest martwa jak uschni�te drzewo.A dwa inne?, pomy�la�a ze strachem Zarzyczka.Dwa drzewa ogo�ocone z li�cipo�rodku lata - czy one tak�e.?- Nie - przeorysza odgad�a pytanie.- Kiedy Fea Flisyon u�o�y�a si� do snu wgrotach Traganki, jedno z drzew zamar�o, jakby przedwcze�nie nasta�a zima.Drugie - za�waha�a si�.- Nie potrafi� odgadn��, co stanie si� z dru�gim.Odspichrza�skiego karnawa�u marnieje.Ka�dego ranka schodz� na dziedziniec, bysprawdzi�, czy nie wy�puszcza nowych p�dów i boj� si�, �e przypatrujemy si�powolnemu konaniu boga, ksi�niczko.Dlatego, chocia� wiem, jak bardzo podobneceremonie j�trz� kap�anów Zird Zekruna, rozkaza�am, aby obchodzono hucznie�wi�to Kwiatów.Bo mo�e si� zdarzy�, �e za rok nie b�dzie ju� co �wi�towa�.- Nie wiedzia�a�, prawda? - spyta�a nagle przeorysza.- W�ymord nie powiedzia� ci, co naprawd� zdarzy�o si� w rdestnickim przybytku.Bogowie niech�tnie opuszczaj� swoje dziedziny i je�li co� zagna�o Zird Zekrunaw g��b �alnickiego w�adztwa, nie mog�a to by� rzecz b�aha ani ma�a.Lecz s�dz�,�e sprawy potoczy�y si� wbrew jego za�mys�om.Bad Bidmone umar�a, za� ZirdZekrun powróci� na Pomort bez tego, po co przyby�.- Bogowie nie umieraj� - sprzeciwi�a si� s�abo Zarzyczka.- Doprawdy? - przeorysza unios�a brwi.- Nie myl wiary z g�upot�, ksi�niczko.Wiesz, �e Zird Zekrun zwy�ci�y� w Rdestniku, opanowa� w�adztwo Bad Bidmone,wyj�� spod prawa jej s�ugi, zrówna� z ziemi� �wi�tynie, zakaza� obrz�dów.Apó�niej powróci� na Pomort i przy�cich� niemal na dwa tuziny lat, jakby sum�jego pragnie� by�o naznaczenie frejbitera kniaziem �alników.Tak, pó�niejzacz�to g�osi� opowie�ci o obietnicach Zird Zekru�na i o przemianie W�ymorda,lecz nie uwierz�, by pan Pomortu zwróci� si� przeciwko innemu z bogów wy��czniepo to, by dope�ni� przysi�gi z�o�onej �miertelnikowi.Po cokolwiek przyby�,Zird Zekrun nieodwracalnie chybi� ce�lu i my�l�, �e sta�o si� tak za przyczyn�twojego brata, ksi�niczko.- By� wtedy w przybytku - odezwa�a si� ksi�niczka.- Bad Bidmone cz�sto przywo�ywa�a go do siebie.Mia� by� kniaziem, dotyka�Sorgo i rozmawia� z bogini�.Za�zdro�ci�am mu z ca�ego serca.- Nie by�o czego - brwi mateczki zbieg�y si� w grub� kresk�.- Bo na koniecw�a�nie tych dwoje stan�o wów�czas na drodze Zird Zekruna.Dziecko i miecz.- Gdyby zdo�a� go powstrzyma�, W�ymord nie nosi��by �elaznej korony.- My�l, dziewczyno! - sykn�a przez zaci�ni�te z�by przeorysza.- Twój bratwyszed� �ywy z k�ciny Bad Bid�mone z mieczem kniaziów na plecach.I cokolwiekzoba�czy�a� w wie�y Nur Nemruta, dziecko - doda�a �agodniej - widok umieraj�cejbogini napi�tnowa� twojego brata znacznie dotkliwiej.My�l�, �e w�a�nie dlategoZird Zekrun nie przesta� go tropi� przez te wszystkie lata.Nie z powodu tronu�alników, ale dlatego, �e ogl�da� �mier� bogini.Ksi�niczka ze �wistem wci�gn�a powietrze.- Czy Ko�larz? - przemówi�a z trudem.- Czy on.si� zmieni�?- Nie wiem - mateczka potrz�sn�a g�ow�.- Nie wiem, czy rozumiesz,ksi�niczko: podobna rzecz nigdy wcze��niej nie zdarzy�a si� w KrainachWewn�trznego Morza.Nie powiedzia� mi, pomy�la�a, czuj�c, jak ogarnia j� dziwne odr�twienie.Nawetnie zaj�kn�� si�, co naprawd� zdarzy�o si� w rdestnickim przybytku.Wiedzia�,jak bar�dzo okaleczy� mnie pan Pomortu i bez s�owa odes�a� mnie z powrotem nadwór W�ymorda.Bez s�owa.- Dlaczego mi to wszystko mówisz, matko? Opatka zawaha�a si� nieznacznie.- Poniewa� przed �witem do opactwa przyb�dzie W�ymord - wyja�ni�a wreszcie.R�ce Zarzyczki drgn�y jak dwoje obcych, sp�oszonych zwierz�t.Wi�c to ju�,pomy�la�a ze strachem, ju� teraz.W samo �wi�to Kwiatów, nim przebrzmi� doko�ca pie��ni.Tak, W�ymord móg� wiedzie� o ceremonii ku czci bo�gini i zrozmys�em przyby� dzisiejszej nocy, abym dok�ad�nie pozna�a ró�nic� pomi�dzymarzeniem i �wiatem, w którym w�ada Zird Zekrun.Powoli podnios�a si�, machinalnie wyg�adzi�a sukni�.- Ksi�niczko.- zacz�a opatka.- Chc� zosta� sama, matko - odezwa�a si� schrypni�tym, martwym g�osem.- Jutrowyjad� do U�cie�y, ale te�raz zostawcie mnie, prosz�, sam�.- Przesta�! - rzuci�a ostro przeorysza.- Czy nie poj�mujesz, �e to, co ciuczyniono, jest w równym stopniu pu��apk� zastawian� na W�ymorda? Czy naprawd�nie poj�mujesz, �e �adne z nas nie mo�e sobie pozwoli� na li�to��.? -uczyni�a urwany gest, jakby chcia�a j� zatrzy�ma� w komnacie, która kiedy�,bardzo krótko, by�a cel� Thornveiin, lecz zaraz przycisn�a ramiona dowyschni�tej piersi.By�o prawie ciemno i raz po raz potyka�a si� na scho�dach wiod�cych do ró�anegoogrodu, lecz drog� zna�a na pami�� i bez trudu odnalaz�a �aweczk� z bia�egokamie�nia.Nie potrafi�a powiedzie�, jak d�ugo siedzia�a z r�ko�ma grzeczniez�o�onymi na podo�ku i �ci�gni�tymi �opat�kami, jakby przypatrywa�o si� jejca�e u�cieskie kolegium Zird Zekruna.Z do�u wci�� dobiega�y pie�nidzi�kczynne, w oknach opactwa migota�o �wiat�o i chyba nikt nie k�ad� si�tamtej nocy.A wysoko, w ró�anym ogrodzie, gra�y �wierszcze, a niebo by�o pe�negwiazd.Nie spostrzeg�a, jak zacz�a uk�ada� z nich kszta�t Annyonne,nakre�lony srebrn� farbk� w ksi�dze szalonej Thornveiin.Kiedy mury opactwa zacz�y na nowo majaczy� w po�rannej szaro�ci, us�ysza�a naschodach czyje� kroki.Do�piero wtedy rozp�aka�a si� - bezd�wi�cznie, nieporuszy�wszy si� ni odrobin�, cho� jej mi�nie zesztywnia�y od po�rannegoch�odu.Nie musia�a si� ogl�da�.To by�a ta sama �awka, na której Thornveiinsiadywa�a w oczekiwaniu, a� wype�ni� si� boskie wyroki, a kl�twa Fei Flisyonprzybie�rze obiecany kszta�t.Mia�a wra�enie, jakby cie� tamtej dawnopogrzebanej �alnickiej ksi�niczki przytai� si� na kraw�dzi �awki, tu� zagranic� jej wzroku, daremnie usi��uj�c co� powiedzie�.Ptaki zaczyna�y ju� �piewa�.W�ymord przystan�� o krok za ni� i nie zapyta� o nic.Ostatecznie, znali si�bardzo dobrze, lepiej ni� ktokolwiek inny w Krainach Wewn�trznego Morza, wi�cd�ugo po�zwala� jej p�aka�.- Zarzyczko? - powiedzia� wreszcie bardzo cicho.- Zrani�am si� - odpar�a niemal nies�yszalnie.- Cier�niem ró�y.Rozdzia� czternastyPopasali pod go�ym niebem.W ka�dej gospodzie kupa waszmo�ciów pró�niaczy, piwo��opie, dziewki maca, t�u�maczy� podstaro�ci, i wygl�da burdy.Zobacz�, �ewi�nia wioz�, wnet si� krew poleje, a nie wiedzie� czyja [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki