[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Dla przygotowania organizmu fizycznego do trudnych praktyk podczas którychnie powinien by przeszkod, suy specjalny induski system Asanów tj.pozycji ciaa z których duej iloci (84) z 5 lub 6 praktykuje si odpocztku; chodzi o przyzwyczajenie ciaa do pozycji siedzcej, wygodnej, anie skaniajcej do snu, w której mogoby trwa dugie godziny bezzakócania krenia prdów ywotnych i obiegu krwi oraz dziaania sokówtrawiennych. Jogowie hinduscy wicz si zazwyczaj w paru odmianach pozycjisiedzcej ze skrzyowanymi nogami; (Sukf-asana, Sidhasana, Padmasana) amistycy muzumascy (szkoa sufizmu) lubi pozycj siedzc z kolanamipodniesionymi do podbródka, a rkoma skrzyowanymi na kolanach. Nastpnprac majc niezmiernie wana znaczenie jest tzw.- Pranajama, nauka oddechui kierowania prdami ywotnej energii.Jest to nauka trudna i duga, alemoliwoci jej s niemal nieograniczone; bardzo niebezpieczna , bowiemnieumiejtne stosowanie trudniejszych wicze moe prowadzi nie tylko dochoroby serca, ale i powanych zaburze nerwowych, tote tylko pod osobistymkierunkiem Guru - tj.nauczyciela w Jodze - wchodzi si w jej bardziejzoone arkana, a prowadz one do wielu tzw."cudów", jak unoszenie si wpowietrzu, chodzenie po wodzie lub rozarzonych wglach, przeduaniewasnowolnie ycia, itd.co naley do rozwoju psychicznych utajonych wczowieku wadz, ale moe nie mie nic wspólnego z prawdziw Jog Ducha;rozwijanie tych psychicznych wadz naley do tzw.Hata-jogi, która niezalicza si do Jogi duchowej, cho栠 ma ten sam cel. Proste, pocztkowe wiczenia Pranajamy mog by dostpne dla kadego, auregulowanie oddechu tak aby si sta samorzutnie równy, cichy i gboki,jest nieodzownym wstpem do wicze mylowych, zwanych Pratiahara, w którychchodzi o opanowanie myli, eliminujc z niej wszystko zbdne, znikome inieistotne, odrywajc i odwracajc j niejako od wszystkiego co nie jestpotrzebne i pomocne w szukaniu Prawdy i pracy Jogi.wiczenia te prowadz donastpnego etapu, gdy myl uczy si skupia na jednym przedmiocie zwykluczeniem cakowitym innych - jest to tak zwana Dharana; dopieroosignwszy du umiejtno takiej koncentracji mona przej do stadiumnastpnego, zwanego Djanam, czyli medytacja waciwa.Chodzi w niej outrzymanie przed "okiem myli" jednego przedmiotu, zdania, cnoty, rozpatrujcje ze wszystkich stron, wnikajc w rdzenn ich natur i utajone "Sowo";odkrywa coraz nowe, dotd nieuchwytne ich znaczenia i aspekty; jednoczc siz nimi wiadomoci.Tematy medytacji s zazwyczaj religijne i metafizyczne -a wgbianie si takie i czenie si z nimi prowadzi do ich poznania wasnymwewntrznym dowiadczeniem, do rozszerzania si wiadomoci w to nad czymrozmylamy. Gdy si ju du osignie wpraw w medytacji po latachregularnych codziennych wicze, moe si pozna jej wysze stadia tzw.Samadhi, gdy wszelki ruch myli ustaje, wszelkie mylowe funkcje zawisaj wciszy, umys zmienia siꠠ jakby w tafl nieruchom wód, a wiadomo trwa wzjednoczeniu z tym, do czego poprzednio zbliaa si myl.Nie ma polskiegowyraenia dla cisego oddania sowa Samadhi - zagbianie si, zapatrzenie,pogrenie, stopienie si, zachwycenie, zjednoczenie, utosamienie, ekstaza -wszystkie oddaj tylko w przyblieniu wieloznaczn tre Sowa Samadhi.Najbardziej charakterystyczn cech tego stanu jest owo cakowite uciszeniemyli i uczu, zawinicie jakby w bezruchu, w samym bycie, brak poczuciadwoistoci: "ja i.", a nawet w ogóle "ja", trwanie w bezmiarze, w ogromietak konkretnym i rzeczywistym, e nasze fizyczne istnienie staje si wobecniego cieniem.Wielu witych i mistyków rónych religii usiowao odda wsowach to niezrównane dowiadczenie wewntrzne, a w Indiach spotyka sisetki Jogów, którzy je znaj.Stan ten odbija si w fizycznymznieruchomieniu, oddech staje si powolny i gboki, jakby wewntrzny - mówisi o nim w klasycznych dzieach o Jodze i: "podczas Samadhi oddech zamykasi w sercu"; oczy s zamknite, rzadziej wpóprzymknite, niewidzce,powieki nie mrugaj, wszystkie zmysy s zupenie nie wraliwe na adnebodce z zewntrz, cae ciao wyglda jak pogrone w gbokim, zwykym nie,z t rónic, e postawa siedzca jest niezmiennie zachowana.adne dwiki,nawet gwatowne nie docieraj do wiadomoci, która zdaje si byskoncentrowana poza ciaem. Nage i gwatowne obudzenie czowieka z takiegostanu jest niezmiernie niebezpieczne, powoduje nieraz mier. Wszystkie powaniejsze wiczenia Jogi, o których tu mowa, odbywaj siꠠzazwyczaj pod kierunkiem Guru - czowieka, który sam przeszed ju wszystkiejej etapy, który moe czuwa i obserwowa wszechstronnie stany psychiczne idowiadczenia ucznia, umiejc czyta w jego mylach, uczuciach, pobudkachitd. W rzadkich wypadkach Guru kieruje uczniem na odlego, porozumieniejest wówczas psychiczne, ale aby byo wyrane i jasne wymaga duegoprzygotowania ze strony ucznia; na nieco niszym poziomie Guru dziaa poprzezintuicjꠠ ucznia, ale zachodzi wówczas moliwo niecisoci mylowej jegowskaza. Celem caej mudnej pracy Jogi jest oddzielenie wiadomoci odwszystkiego co jest na zewntrz lub co wynika z zewntrznych kontaktów,uwolnienie jej od utosamiania si z ciaem, od zudnych poj o sobie iwiecie i powrót do swego róda. wiadomo - Duch - jest zawsze niepodzielna, jest ona podstaw wszelkiejcigoci myli i poczucia ja, umoliwia pami i sumienie, wypywajce zpoczucia indywidualnoci. W wyszych i najwyszych stopniach Jogi - tzw.Sawikalpa i NirwikalpaSamadhi - poznaje si bezporednim dowiadczeniem i wiadomo nasza - tj.Duch - jest wieczna, niezniszczalna, samoistna, niezmienna, samoiwetlna idla istnienia swego adnych nie potrzebujca dowodów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]