[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.8 Niewiasta, gdy rodzi, smuci siê, bo nadesz³a jej godzina; lecz gdy porodzidzieci¹tko, ju¿ nie pamiêta o udrêce dla radoœci, ¿e siê cz³owiek na œwiaturodzi³.I wy teraz siê smucicie, lecz znowu ujrzê was; i bêdzie siê radowa³oserce wasze, a nikt nie odbierze wamradoœci waszej.9 A w owym dniu o nic Mnie pytaæ nie bêdziecie.Zaprawdê, zaprawdê powiadamwam: O cokolwiek byœcie prosili mego Ojca-Matkê w imieniu moim, otrzymacie to.Dot¹d o nic nie prosiliœcie w imieniu moim.Proœcie, a weŸmiecie, aby radoœæwasza by³a zupe³na.To powiedzia³em wam w przypowieœciach; nadchodzi godzina,gdy ju¿ nie w przypowieœciach bêdê do was mówi³, lecz wyraŸnie o moimWszechojcu-Matce oznajmiê wam.10 Onego dnia w imieniu moim prosiæ bêdziecie, a nie mówiê wam, ¿e Ja prosiæbêdê mego Wszechojca-Matkê za was; albowiem sam Ojciec-Matka mi³uje was,dlatego ¿e wyœcie Mnie umi³owalii uwierzyli, ¿e Ja od Boga wyszed³em.Wyszed³em od Boga i przyszed³em na œwiat;znowu opuszczam œwiat i idê do Boga”.11 Rzekli uczniowie Jego: „Oto teraz wyraŸnie mówisz i ¿adnej przypowieœci niepowiadasz.Teraz wiemy, ¿e Ty wszystko wiesz i nie potrzebujesz, aby Ciê ktoœpyta³; dlatego wierzymy, ¿eœ od Boga wyszed³”.12 Odpowiedzia³ im Jezus: „Teraz wierzycie? Oto godzina, owszem ju¿ nadesz³a,¿e siê rozproszycie, ka¿dy do swoich, a Mnie samego zostawicie: lecz nie jestemsam, bo Ojciec-Matka jest ze Mn¹.13 To powiedzia³em wam, abyœcie we Mnie pokój mieli.Na œwiecie ucisk mieæbêdziecie, ale ufajcie, Jam zwyciê¿y³ œwiat.PójdŸmy st¹d”.Rozdzia³ LXXVOstatni wielkanocny posi³ek1 A wieczorem przyszed³ Jezus do domu, gdzie byli zgromadzeni Dwunastu i ichtowarzysze; Piotr i Jakub, Tomasz i Jan, Szymon i Mateusz, Andrzej i Natanael,Jakub i Tadeusz i Judasz i Filip - ich towarzysze (i by³ tam Judasz Iskariota,którego ludzie zaliczali do Dwunastu, a¿ do czasu, gdy zosta³ ujawniony).2 I wszyscy byli przyodziani w szaty z czystego bia³ego p³Ã³tna; albowiem p³Ã³tnojest sprawiedliwoœci¹ œwiêtych.Ka¿dy niós³ barwê swego pokolenia.Mistrz zaœby³ odziany swoj¹ czyst¹ bia³¹ szat¹ nie obrêbion¹ i bez ³aty.3 I powsta³ spór miêdzy nimi o to, kto z nich ma uchodziæ za najwiêkszego,dlatego On rzek³ do nich: „Ten jest najwiêkszy z was, kto najlepiej s³u¿y”.4 I rzek³ Jezus: „Gor¹co pragn¹³em spo¿yæ z wami ten wielkanocny posi³ek, zanimcierpieæ bêdê i aby na pami¹tkê mojejOfiary w s³u¿bie i aby daæ wam wszystkim zbawienie.Albowiem przychodzigodzina, gdy Syn Cz³owieczy wydany bêdzie w rêce grzeszników”.5 A jeden z Dwunastu rzek³ do Niego: „Panie, czy to ja?” A On odpowiedzia³:„Ten jest, któremu dam kês”.6 I Judasz Iskariota rzek³ do Niego: „Oto przaœny chleb, zmieszane wino, oliwai zio³a, a gdzie jest baranek, którego przykaza³ Moj¿esz?” (Judasz bowiem kupi³baranka, ale Jezus zabroni³ go zabijaæ).337 I Jan rzek³ w duchu: „Oto Baranek Bo¿y, Dobry Pasterz, który ¿ycie swoje dajeza owce swoje”.A Judasz poczu³ siê dotkniêty tymi s³owami, wiedzia³ bowiem, ¿eon Go zdradzi.Lecz Judasz znowu powiedzia³: „Czy¿ nie stoi napisane w Zakonie,¿e baranek musi byæ zabity na Œwiêto Wielkanocne wewn¹trz bram?”8 Wtedy Jezus odpowiedzia³: „Gdy Ja na krzy¿ bêdê podniesiony, wtedy Baranekprawdziwie bêdzie zabity.Ale biada onemu cz³owiekowi, przez którego On bêdziewydany w rêce rzeŸników.Lepiej by mu by³o, gdyby siê nie urodzi³.9 Zaprawdê powiadam wam, ¿e po to przyszed³em na œwiat, aby po³o¿yæ kreswszelkim ofiarom krwawym i spo¿ywaniu miêsa zwierz¹t i ptaków.10 Na pocz¹tku Bóg da³ wszystkim owoce drzew i zbo¿e i zio³a ku po¿ywieniu;jednak¿e ci, którzy bardziej kochali siebie ni¿ Boga albo ich towarzysze,zniszczyli swoje obyczaje i wywo³ali choroby swych cia³ i nape³nili Ziemiêpo¿¹dliwoœciami i gwa³townoœciami.11 Nie przez przelewanie niewinnej krwi, ale przez pobo¿ne ¿ycie znajdzieciepokój Bo¿y.Wy nazywacie Miê Chrystusem, i dobrze mówicie; albowiem Jam jestDroga, Prawda i ¯ywot.12 IdŸcie t¹ Drog¹, a znajdziecie Boga.Szukajcie prawdy, a prawda waswyswobodzi.¯yjcie w ¯yciu, a nie bêdziecie ogl¹dali œmierci.Wszystkie rzeczy¿yj¹ w Bogu, a Duch Bo¿y nape³nia wszystkie rzeczy.13 Przestrzegajcie przykazañ.Kochaj swego Boga z ca³ego serca swego, abliŸniego swego jak siebie samego.Na tym opiera siê ca³y Zakon i prorocy.Asum¹ Zakonu jest to: Nie czyñcie nikomutego, czego byœcie nie chcieli, aby wam czyniono: Czyñcie to, co byœciechcieli, aby wam inni czynili.14 B³ogos³awieni s¹, którzy wype³niaj¹ to przykazanie; Bóg bowiem we wszystkichstworzeniach siê objawia.Wszystkie stworzenia ¿yj¹ w Bogu, a Bóg jest skrytyw nich”.15 I Jezus umoczywszy kês, da³ Judaszowi Iskariocie i rzek³: „Co masz czyniæ,czyñ zaraz!” On tedy, otrzymawszy kês, zaraz wyszed³ w nocy.l6 A gdy Judasz Iskariota wyszed³, rzek³ Jezus: „Teraz zosta³ uwielbiony SynCz³owieczy w swoich Dwunastu i Bóg zosta³ uwielbiony w Nim.I zaprawdê powiadamwam, którzy was przyjmuj¹, Mnie przyjmuj¹, a którzy Mnie przyjmuj¹, przyjmuj¹Ojca-Matkê, który Mnie pos³a³.Wam zaœ, którzyœcie poszli za Mn¹ w odrodzeniuwybranych, dam Królestwo, jak wam oznajmi³em, a wy, którzy pozostaliœciewierni prawdzie, zasi¹dziecie na dwunastu tronach i bêdziecie s¹dziæ dwanaœciepokoleñ Izraela”.17 Jeden zaœ rzek³ do Niego: „Panie, czy chcesz odbudowaæ znowu królestwoIzraela?” Wtedy Jezus odpowiedzia³: „Królestwo moje nie jest z tego œwiata aninie s¹ Izraelem ci, którzy siê nazywaj¹ Izraelem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]