[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.9 Od tej chwili wielu uczniów Jego odesz³o i ju¿ z Nim wiêcej nie chodzi³o.Wtedy Jezus rzek³ do Dwunastu: „Czy i wy chcecie odejœæ?”10 Odpowiedzia³ Mu Szymon Piotr: „Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz S³owa¿ywota Wiecznego.A myœmy uwierzyli i poznali, ¿eœ Ty jest Chrystus, Syn Boga¿ywego”.11 Jezus odpowiedzia³ im: „Czy¿ nie dwunastu was wybra³em Ale jeden z was jestzdrajca.” I mówi³ o Judaszu Iskariocie, synu Szymona lewity; bo ten by³, któryGo potem zdradzi³.12 I Jezus szed³ do Jerozolimy i spotka³ ciê¿ko objuczonego drewnem wielb³¹da.Wielb³¹d nie móg³ iœæ stromo pod górê, a poganiacz popêdza³ go, bil i znêca³siê nad nim, a zwierze nie mogli ruszyæ siê z miejsca.13 Widz¹c to, Jezus rzek³ do niego: „Czemu bijesz brata swego?” A cz³owiek tenodpowiedzia³: „Nie wiedzia³em, ze on jest bratem moim.Azali nie jest tozwierze do dŸwigania ciê¿arów i ku temu przeznaczone, aby mi s³u¿yæ?”14 I rzek³ mu Jezus: „Czy¿ nie ten sam Bóg stworzy³ z tej samej materii tozwierze i dzieci, które tobie s³u¿¹, i czy¿ nie otrzyma³y one od Boga tegosamego tchnienia?”15 A cz³owiek ów zdumia³ siê bardzo tymi s³owami.Przesta³ biæ wielb³¹da iuwolni³ go z czêœci ciê¿aru.I szed³ wielb³¹d pod górê: a Jezus przed nim, inie stawa³ wiêcej a¿ dopiero na koñcu swojej podró¿y.16 I wielb³¹d pozna³ Jezusa; odczul bowiem w Nim Mi³oœæ Bo¿¹, Cz³owiek zaœ ówzapragn¹³ jeszcze wiêcej z tej nauki siê dowiedzieæ, i Jezus przyjaŸnie gonaucza³, i stal siê on uczniem Jego.Rozdzia³ :XXIIBóg pokarmem i napojem wszystkich1 I sta³o siê, ¿e podczas wieczerzy siedzia³ z uczniami swymi, ze jeden z nichrzek³ do Niego: „Mistrzu, czemu mówi³eœ, ze dasz nam cia³o swoje do spo¿ywaniai krew swoja do picia? Jest to bowiem twarda mowa dla wielu”.2 A Jezus odpowiadaj¹c, rzek³: „S³owa, które powiedzia³em do was, s¹ Duchem i¿ywotem.Dla nieœwiadomych zaœ i ³akomych miêsa dŸwiêcz¹ one przelewem krwi i œmierci¹,ale b³ogos³awieni s¹, którzy rozumiej¹.3 Spójrzcie na zbo¿e, które roœnie, dojrzewa, bywa z¿ête, zmielone i na ogniuupieczone.Z tego chleba uczynione jest moje cia³o, które widzicie.I spójrzciena grona winne, które na winnej latoroœli rosn¹ ku dojrzewaniu, zostaj¹ zebranei w³o¿one do prasy -i s¹ owocem winnej latoroœli.Z owocu winnej latoroœli iwody jest moja krew uczyniona.4 Albowiem korzystam jedynie z owoców drzew i zbo¿a roœlin, a te wstaj¹ przezDucha przemieniane w cia³o moje i krew moja.Z tego tedy i jedynie z podobnegomacie jeœæ wy, którzy we Mnie wierzycie i uczniami moimi jesteœcie, z tegobowiem, w Duchu, sp³ywa dla ludzi ¿ycie i zdrowie i wyleczenie.5 Zaprawdê moja obecnoœæ bêdzie z wami w Istocie i ¿yciu Bo¿ym, w tym Ciele i wtej Krwi objawiona; a z tych pijecie wy wszyscy, którzy we Mnie wierzycie.6 Albowiem wszêdzie bêdê zmartwychpowstawa³ do ¿ycia w œwiecie, jak pisz¹prorocy.Od wschodu s³oñca a¿ do jego zachodu wszêdzie w moim imieniu bêdziesk³adana wonna ofiara.7 Jak jest w cielesnych sprawach, tak i w duchowych.Moja Nauka i moje ¿yciepowinny byæ dla was po¿ywieniem i napojem jako chleb ¿ywota i wino zbawienia.8 ~ Podobnie jak zbo¿e i grona winne przemieniaj¹ siê w cia³o i krew, tak samotez wasze ziemskie myœli maj¹ przemieniaæ siê w duchowe.Szukajcie przemianycielesnego w duchowe!9 Zaprawdê, powiadam wam, i¿ na pocz¹tku wszystkie stworzenia znajdowa³y swojeutrzymanie w roœlinach i owocach ziemi, a¿ niewiedza i egoizm ludzi wielu z tymzwyczajem danym przez Boga zerwa³y, sprzeciwiaj¹c siê pierwotnemupostanowieniu.A przeto wszyscy winni powróciæ do naturalnego pokarmu, jakpisz¹ prorocy.Albowiem nie nale¿y pow¹tpiewaæ w ich s³owa.10 Zaprawdê, Bóg daje wiecznie z wiecznego ¿ycia i materii, aby bezustannieodnawiaæ formy ca³ego Wszechœwiata.Dlatego wiec i wy wszyscy macie udzia³ wCiele i Krwi i w materii i w ¿yciu Wiekuistego, a S³owa moje s¹ Duchem i¿ywotem.11 I jeœli wy zachowywaæ bêdziecie moje przykazania i wieœæ ¿yciesprawiedliwoœci, i tak bêdziecie szczêœliwi w tym i w przysz³ym ¿yciu.Niedziwcie siê temu, com wam powiedzia³.Jeœli nie bêdziecie spo¿ywaæ Cia³a i piæKrwi Boga, nie bêdziecie mieli ¿ywota w sobie”.12 A uczniowie odpowiedzieli: „Panie, daj nam zawsze spo¿ywaæ z tego chleba ipiæ z tego kielicha; albowiem S³owa Twoje zaprawdê s¹ pokarmem i napojem.PrzezTwoje ¿ycie i przez Twoje Cia³o bêdziemy zawsze ¿yli”.Rozdzia³ XXIIIGrzechy nie bêd¹ odpuszczone przez krew innych1 Jezus naucza³ uczniów swoich na zewnêtrznym dziedziñcu œwi¹tyni.Wtedy jedenz uczniów rzek³ do Niego: „Mistrzu, kap³ani mówi¹, ¿e bez przelewu krwi nie mauwolnienia od grzechów.Czy mog¹ ofiary Zakonu g³adziæ grzechy?”2 A Jezus odpowiedzia³: „¿adna ofiara krwi zwierz¹t ani ptaków, ani cz³owiekanie mo¿e g³adziæ grzechów.Czy i jak mo¿e byæ zmazana wina przez wylanie krwiniewinnej? Przeciwnie, wina jeszcze siê powiêkszy.3 Kap³ani wprawdzie otrzymuj¹ od wiernych takie ofiary dla pojednania zawykroczenia przeciwko Zakonowi Moj¿esza, ale za grzechy przeciwko Prawu Bo¿emunie ma odpuszczenia, chyba jedynie przez ¿al i opamiêtanie siê.4 Czy¿ nie napisano u proroków: Odstawcie wasze ofiary krwawe jako wasze ofiaryca³opalne i skasujcie je i zaprzestañcie spo¿ywaæ miêso; nie mówi³em bowiem doojców waszych ani im takich rzeczy nie nakazywa³em, gdym wyprowadza³ ich zEgiptu.Ale to im rozkaza³em:5 S³uchajcie g³osu mego i chodŸcie drogami, które wam poleci³em, a bêdziecieludem moim i dobrze wam siê dziaæ bêdzie.Ale oni nie s³uchali ani nienak³onili uszu swoich.226 A co przykazuje wam Wiekuisty, w sprawiedliwoœci bowiem i w mi³osierdziuæwiczyæ siê macie i pokornie kroczyæ w Panu.Czy¿ nie jest napisane, i¿ Bóg napocz¹tku przeznaczy³ ku po¿ywieniu dla wszelkiego cia³a - owoce drzew i nasionai zio³a?7 Ale oni dom modlitwy uczynili domem z³odziei, a na.miejsce czystej, wonnejofiary krwi¹ splamili moje o³tarze i spo¿ywali miêso zabitych zwierz¹t.8 Ale Ja powiadam wam: Nie rozlewajcie krwi niewinnych ani nie spo¿ywajciemiêsa.ChodŸcie prosto; mi³ujcie mi³osierdzie i czyñcie sprawiedliwoœæ, a dniwasze d³ugo trwaæ bêd¹.9 Czy ziarno wyrastaj¹ce z ziemi z innym, nie bêdzie przemienione przez Ducha wcia³o moje? Czy jagody z winnicy i inne owoce, nie bêd¹ przemienione przezDucha w krew moja? Dozwólcie, by to co dzieje siê z cia³em waszym i z waszadusza, by³o przypomnieniem Wiekuistego.10 W tym jawna jest obecnoœæ Boga jako materia³ i ¿ywot œwiata.Z tego wszyscyjedzcie i pijcie na odpuszczenie grzechów, i wszyscy osi¹gniecie ¿ywot wieczny,o ile pos³uszni bêdziecie s³owom moim”.11 A jest w Jerozolimie przy Owczym Rynku sadzawka, zwana Betesda, maj¹ca, piêæsal.W nich le¿a³o mnóstwo chorych, œlepych, chromych, wycieñczonych, którzyczekali na poruszenie wody
[ Pobierz całość w formacie PDF ]