Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 01 Zauroczenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Albo nie, jeszcze wcze�niej, od chwili gdy sz�a przezmiasto, trzymaj�c w ramionach bezbronne, male �ycie.G�o�ny, przera�liwy szloch wstrz�sa� ca�ym jej cia�em.Wystraszona pokojówka wbieg�a w czepku i szalu za-rzuconym na nocn� koszul�.Czego� takiego nigdy jeszczenie s�ysza�a.- Ale�, Panno Charlotto! Co si� sta�o? Co pani jest?P�acz przypominaj�cy wo�anie o pomoc nie milk�.Rozlega� si� w ca�ym pa�acu.- Co mam robi�? - Pokojówka by�a ca�kiem bezradna.- Czy mam zawo�a� starsz� pani�?- Nie, nie - szlocha�a Charlotta.- Ale co si� sta�o? Czy pani jest chora, panno Charlotto?- Nie, wcale nie - us�ysza�a w odpowiedzi, ale mog�oto równie dobrze znaczy� co innego.S�u��ca, która zawsze utrzymywa�a pe�en szacunkudystans wobec swej m�odszej pani, z wahaniem przycup-n�a na brzegu �o�a.Bliska ob��du Charlotta obj�a j� ramionami.- Pomó� mi! Dopomó� mi!- Ale co si� sta�o? - zapyta�a zmieszana pokojówka, niebardzo wiedz�c, jak ma si� zachowa�.Zdecydowanie nieodpowiada�a jej taka poufa�o��.Charlotta w�a�nie chcia�a j� prosi�, by posz�a do lasui poszuka�a zawini�tka, instynktownie jednak wvczu�aniech�� i rezerw� s�u��cej.Powstrzyma�a pro�b�.Rozpaczznów wzi�a gór�.Jest za pó�no! krzycza�a.- Na wszystko ju� zapó�no.Bo�e, cofnij czas! Spraw to!Gdyby tylko mo�na by�o cofn�� czas, gdyby tylkomog�a z powrotem dosta� dziecko, tuli� je i ogrzewa�w�asnym cia�em.Gotowa by�a znie�� czekaj�ce j� poni�e-nie i wygnanie.Nagle otwar�y si� drzwi i do komnaty wpadli rodzice.Na progu, zbici w gromadk�, stali inni domownicyi reszta s�u�by.- Ale� drogie dziecko! - wykrzy kn�a matka.- Co si�dzieje? Czy dr�cz� ci� z�e sny?- O Bo�e, �eby to by� tylko z�y sen - �ka�a Charlotta.By�atak wzburzona, �e nikt nie móg� zrozumie�, co mówi.Teraz zaniepokojona matka przysiad�a na brzegu �ó�ka,a pokojówka wsta�a szybko, z wyra�n� ulg�.- Co si� tu dzieje, Elsbeth? - zapyta�a matka cicho.- Nie wiem - odpar�a pokojówka.- Nic z tego nierozumiem.Mówi tyiko, �e jest za pó�no.- Za pó�no, Charlotto? Za pó�no na to, by� znalaz�am�a? G�upstwa, masz dopiero dwadzie�cia pi�� lat.- Nie, nie, ja nie wyjd� za m��! - krzycza�a Charlotta.- Nigdy! Nie! Nigdy!Matka by�a bezradna.- Za du�o siedzisz w domu.Jutro pójdziemy na spacerdo lasu.Jest tak.Jej s�owa pogorszy�y tylko sytuacj�.Charlotta ci�kochwytaj�c powietrze wi�a si� na �o�u i krzycza�a przera�o-na, a� opad�a na pi�knie haftowan� poduszk�, zupe�niewyczerpana.- Mo�e pos�a� po balwierza, by upu�ci� ci nieco krwi?wydusi� z siebie ojciec.- Mo�e krew nale�y oczy�ci� zez�ych duchów?- Nie wyszepta�a Charlotta zm�czona.- Ju� przesz�o.To by� chyba z�y sen.S�ycha� by�o tylko ciche szlochanie.Przej�ci i zatroskani rodzice opu�cili wraz ze s�u��c�pokój.- To na pewno tylko kobiece dolegliwo�ci - dobieg� j�ju� z korytarza g�os matki.- Na pewno wkrótce minie.Ostro�nie zamkn�li za sob� drzwi.Charlotta wiedzia�ajednak, �e tak naprawd� nic, poza jej wybuchem, niemin�o.Wiedzia�a, �e do ko�ca �ycia nie zagoi si� taotwarta rana, �e nie pozb�dzie si� ju� strachu, a my�li b�d�natr�tnie powraca� w samotne godziny nocy, wraz z wizj�bezradnych dzieci.ROZDZIA� VW tym czasie pozwolono Silje je�dzi� do ko�cio�a trzyrazy w tygodniu.Benedykt wola�by co prawda mie� j�przy sobie codziennie, gdy� czas zaczyna� nagli� i wszyscyci�gle pytali, kiedy sko�czy.By� w�ciek�y na nie�wiado-mych, jak mówi�, nieokrzesanych barbarzy�ców, którzynie rozumiej�, �e artysty nie nale�y pogania�.Silje chcia�ajednak wi�cej przebywa� z dzie�mi, by nie straci� z nimikontaktu.Pragn�a te� odci��y� stare kobiety w ich pracy,cho� one same nie mia�y chyba nic przeciwko temu, byje�dzi�a do ko�cio�a.Tak by�y zauroczone dzie�mi, �e Siljecz�sto u�miecha�a si� pod nosem.- Biedne stare panny - powiedzia� Benedykt.- Prze�y-waj� drug� m�odo��.Ale Sol bywa ogromnie m�cz�ca - wtr�ci�a zatros-kana Silje.- To nie s� moje dzieci, ale pokocha�am jei tak.By�o jej nawet troch� przykro, �e tak ma�o widujeDaga.Greta, cho� nadal przyjazna, zazdro�nie strzeg�akontaktów z ch�opcem, drepcz�c nieustannie wokó� nich,gdy tylko Silje zajmowa�a si� ma�ym.- Pozwól im na to - �mia� si� Benedykt.- Ju� wkrótceko�ció� b�dzie przecie� gotowy.- A.a potem?- Potem b�dziesz musia�a wróci� do pracy we dworze.Mam inne zaj�cie, znacznie dalej od domu, nie b�dzieszwi�c mog�a mi pomaga�.Silje nie odpowiedzia�a.Cudowny okres w jej �yciuniebawem si� sko�czy.- Nie mog� dobra� �adnego koloru na ten kaftan- powiedzia� pewnego dnia zmartwiony Benedykt.Za-wieszony wysoko pod sklepieniem, wpatrywa� si� inten-sywnie w sufit, tak si� przy tym wyginaj�c, �e ma�o niez�ama� kr�gos�upa.- Zapl�ta�em si�, g�upi osio�.Wszyst-kie kolory t�czy stykaj� si� przy tym kaftanie.Z czegomam wybiera�?Silje zsun�a si� z rusztowania i stan�a na dole.Krytycznie spojrza�a na jego dzie�o.- Br�zowy? Tak, ale mam przecie�.Oczywi�cie, maszracj�.Jeste� genialna!- Nie, z do�u lepiej wida�.Benedykt chrz�kn�� zadowolony, ale ju� po chwiliprzeklina� nad twardym jak kamie� p�dzlem.Zmitygowa�si� szybko i poprosi� o wybaczenie.Poprzedniego wieczoru wypi� troch� za du�o.Zawszewtedy nast�pnego dnia marudzi�.Silje poznawa�a, w ja-kim jest humorze, po jego znoszonej czapce.Gdy nasuwa�j� g��boko na czo�o, wiedzia�a, �e dra�ni�y go wysokied�wi�ki i ostre �wiat�o s�oneczne.Je�li za� zsuwa� czapk�na kark, a pióro stercza�o do góry, by� zwyk�ym starusz-kiem albo w ukryciu poci�ga� sobie �yka.Wrodzonepoczucie przyzwoito�ci zakazywa�o mu picia w ko�ciele,lecz Silje podejrzewa�a, �e malarz chowa co� w wozie, boczasem chodzi� tam w jakiej� sprawie.Wspi�a si� na rusztowanie i przez pewien czas praco-wali w milczeniu.Nagle Benedykt zacz�� chichota�.- O czym my�licie, panie? - zdziwi�a si� Silje.- By�o tu wczoraj dwóch starców z parafii, ogl�dalinasze dzie�o.Zobaczyli Diab�a w k�cie i byli najwyra�niejwstrz��ni�ci i podnieceni, bo pozostali tam bardzo d�ugo.Silje zaczerwieni�a si�.Nic chcia�a ogl�da� tego okro-pie�stwa, od kiedy je namalowa�a.Zawaha�a si� przez chwil�.- On.wiecie, o kogo mi chodzi, panie.powiedzia�,�e widzia� to wtedy, kiedy tu by�.To nie by�o po mojejmy�li.Benedykt mia� min� winowajcy.- Nie, to.to by� niefortunny przypadek.Wszed� tam,a potem zapyta�, no i musia�em przecie� powiedzie�, �e toty namalowa�a�.Rozumiesz chyba, �e nie wolno k�ama�w ko�ciele.A teraz w�a�nie k�amiesz, ty stary oszu�cie, pomy�la�aSilje.Za�o�� si�, �e sam go tam zaci�gn��e�!- Co powiedzia�? - zapyta�a cicho.Nic.Wydawa� si� bardzo poruszony i zdenerwowa-ny.Powiedzia�em, �c musimy postara� si� wyda� ci�szybko za m��, skoro potrafisz malowa� takie nami�tneobrazy.- Nie mówicie chyba tego powa�nie, panie? - j�kn�aSilje.- Co.co on na to odpowiedzia�?- Nie wiem.S�dz�, �e by� nieco rozdra�niony.Mo�edlatego, �e powiedzia�em co� w rodzaju "my starcy,musimy wyda� j� za m��".Nie spodoba�o mu si� pewnie,�e zaliczam go do ludzi w moim wieku.Zaraz potemodszed�.Chyba poczu� si� troch� dotkni�ty, �e namalowa-�a� go jako diab�a, ale czego innego móg� si� spodziewa�?- O nie - zmartwi�a si� Silje.- Nie powinien tegoogl�da�.- Musz� przyzna�, �e to rzeczywi�cie by�o g�upie, i taknaprawd� troch� si� potem ba�em.Uff, nie jestem w for-mie, by wi�cej teraz o tym rozprawia� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki