[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.100.”i nikt inny nie sprowadzi³ nas z drogi, jaktylko Ÿli.101.”Teraz natomiast nie ma dla nas wstawienników 102.”Animi³uj¹cych przyjació³.103.”Gdybyœmy tylko mogli powróciæ do œwiata, bylibyœmyjednymi z wiernych!” 104.W tym, zaprawdê, zawiera siê Znak, jednak wiêkszoœæ znich nie uwierzy.105.I, zaprawdê, Pan twój – On jest Potê¿ny, Litoœciwy.106.Lud Noego traktowa³ Pos³añców jak k³amców.107.kiedy ich brat, Noe,powiedzia³ im: „Czy nie bêdziecie siê baæ Boga? 108.”Zaiste, jestem waszymPos³añcem, wiernym memu dzie³u, 109.”Wiêc bójcie siê Allacha i b¹dŸcie mipos³uszni.110.”Nie proszê was za to o ¿adn¹ nagrodê.Moja nagroda jestwy³¹cznie u Pana œwiatów, 111.”Wiêc bójcie siê Allacha i b¹dŸcie mi pos³uszni”.112.Powiedzieli: „Czy mamy ci uwierzyæ, skoro id¹ za tob¹ najmniejsi?” 113.Onrzek³: „A jak¹¿ ja mam wiedzê o tym, co oni czyni¹? 114.”Ich rozrachunek le¿y wrêkach mego Pana, gdybyœcie tylko wiedzieli.115.”Ja nie zamierzam wypêdzaæwiernych, 116.”Jestem wszak tylko tym, który ostrzega”.117.Powiedzieli: „Jeœlinie odst¹pisz, o Noe, zostaniesz niechybnie ukamienowany na œmieræ”.118.Onrzek³: „Panie mój, mój lud uzna³ mnie za k³amcê, 119.”Dlatego rozstrzygnijstanowczo pomiêdzy mn¹ i nimi i uratuj mnie oraz wiernych, którzy s¹ ze mn¹”.120.Uratowaliœmy wiêc jego oraz tych, którzy z nim byli na w pe³ni za³adowanejArce.121.Nastêpnie zatopiliœmy tych, którzy pozostali w tyle.122.Zaprawdê, wtym zawarty jest Znak, lecz wiêkszoœæ z nich nie wierzy.123.I, zaprawdê, Pantwój – On jest Potê¿ny, Litoœciwy.124.Plemiê ‘Âd odrzuciùo Posùañców,125.Kiedy ich brat, Hûd, rzekù do nich: „Czy nie boicie siæ Boga? 126.”Zaiste,jestem Posùañcem do was, wiernym mojemu zadaniu, 127.”Wiæc bójcie siæ Allacha ibàdêcie mi posùuszni.128.”Nie proszæ was o ýadnà nagrodæ za to.Moja nagrodaspoczywa wy³¹cznie u Pana œwiatów.129.”Czy wznosicie monumenty na ka¿dymwzgórzu, szukaj¹c pró¿nej chwa³y? 130.”I czy wznosicie pa³ace, tak jakmielibyœcie ¿yæ wiecznie? 131.”A kiedy nak³adacie d³onie na cokolwiek,nak³adacie je jak tyrani.132.”Zatem bójcie siê Allacha i b¹dŸcie mi pos³uszni.133.”Bójcie siê Tego, który pomóg³ wam we wszystkim tym, co wiecie.134.”Onpomóg³ wam byd³em i synami, 135.”Ogrodami i Ÿród³ami.136.Oni powiedzieli:„Jest nam wszystko jedno czy nas napominasz czy nie jesteœ jednym z tych,którzy napominaj¹.138.”To przecie¿ tylko dawny zwyczaj 139.”I nie bêdziemyukarani”.140.Tak zatem odrzucili go, a My zniszczyliœmy ich.W tym, zaiste,zawiera siê Znak, lecz wiêkszoœæ z nich nie wierzy.141.I, zaprawdê, twój Pan –On jest Potæýny, Litoúciwy.142.Plemiæ Thamûd takýe odrzuciùo swoich Posùañców,143.Kiedy ich brat, Sâlih, powiedziaù im: „czy nie bædziecie broniã siæ przedzùem?” 144.”Zaiste, jestem Posùañcem dla was, wiernym mojemu zadaniu, 145.”Wiæcbójcie siæ Allacha i bàdêcie mi pos³uszni.146.”A nie proszê was o ¿adna za tonagrodê.Moja nagroda spoczywa wy³¹cznie u Pana œwiatów.147.”Czy s¹dzicie, ¿epozostaniecie bezpieczni tutaj pomiêdzy tymi rzeczami, które macie tutaj,148.”Wœród ogrodów i Ÿróde³, 149.”I wœród pól zbo¿owych, i palm z ciê¿kimipochwami bliskimi pêkniêcia?” 150.”I wyr¹bujecie sobie domy w górach, dumne zwaszej wielkoœci.151.”Zatem bójcie siê Allacha i mnie b¹dŸcie pos³uszni.152.”A nie okazujcie pos³uszeñstwa rozkazom tych, którzy przekraczaj¹ granice,153.”Którzy wzniecaj¹ zamêt na ziemi, a nie propaguj¹ porz¹dku ibezpieczeñstwa”.154.Powiedzieli: „Jesteœ jednym z oczarowanych.155.”Jesteœtylko œmiertelnikiem jak my sami.Daj nam zatem jakiœ Znak, jeœli jesteœprawdomówny”.156.On rzek³: „Oto wielb³¹dzica.Ona ma sw¹ kolej picia, jak i wymacie sw¹ kolej picia w wyznaczonym dniu.157.”I nie dotykajcie jej z³em, abynie spad³a na was okropnego dnia”.158.Oni jednak poprzecinali jej œciêgna, apóŸniej okazali skruchê.159.Wówczas spad³a na nich kara.Zaprawdê, w tymzawarty jest Znak, lecz wiêkszoœæ z nich nie wierzy.160.I, zaiste, Pan twój –On jest Potê¿ny, Litoœciwy.161.Lud Lota odrzuci³ Pos³añców, 162.Kiedy ichbrat, Lot, powiedzia³ do nich: „Czy¿ nie boicie siê Boga?” 163.”Zaiste, jamjest dla was Pos³añcem, wiernym mojemu zadaniu.164.”Zatem bójcie siê Allacha imnie b¹dŸcie pos³uszni.165.”A nie proszê za to o ¿adn¹ nagrodê.Moja nagrodajest jedynie u Pana œwiatów.166.”Czy wy, spoœród wszystkich stworzeñ,zbli¿acie siê do mê¿czyzn? 167.”I pozostawiacie swoje ¿ony, które Pan was dlawas stworzy³? Nie, jesteœcie ludem, który przekracza wszelkie granice”.168.Onirzekli: „Je¿eli nie odst¹pisz od tego, o Locie, z pewnoœci¹ zostanieszwygnany”.169.On rzek³: „O jak¿e nienawidzê wasze postêpowanie”.170.”Paniemój, wybaw mnie i moj¹ rodzinê przed tym, co czyni¹”.171.Zatem My wybawiliœmyjego i jego rodzinê, ich wszystkich, 172.Z wyj¹tkiem pewnej starej niewiastyspoœród tych, którzy pozostali w tyle.173.Nastêpnie zniszczyliœmy tychpozosta³ych.174.I zes³aliœmy na nich deszcz, a z³y by³ to deszcz, który spad³na tych, których ostrze¿ono.175.Zaprawdê, w tym zawiera siê Znak, leczwiêkszoœæ z nich nie chce wierzyæ.176.I, zaiste, Pan twój – On jest Potê¿ny,Litoœciwy.177.Lud Lasu odrzuci³ Pos³añców, 178.Kiedy Shu’aib powiedzia³ doñ:„czy¿ nie boicie siê Boga? 179.”Zaiste, jestem Pos³añcem do was, wiernym memuzadaniu”.180.”Zatem bójcie siê Allacha i mnie b¹dŸcie pos³uszni.181.”A nieproszê was o ¿adn¹ za to nagrodê.Moja nagroda czeka bowiem na mnie u Panaœwiatów.182.”Dawajcie pe³n¹ miar¹ i nie b¹dŸcie z tych, którzy daj¹ mniej,183.”A i wa¿cie na uczciwej wadze, 184.”i nie pomnieszajcie ludziom ich rzeczy,ani nie chodŸcie po ziemi siej¹c zamêt.185.”I bójcie siê Tego, który stworzy³was i wczeœniejsze ludy”.186.Oni rzekli: „Tyœ jest zaiste osob¹ oczarowan¹,187.”A jesteœ wszak œmiertelnikiem jak i my sami.Uwa¿amy zatem, ¿e jesteœk³amc¹.188.”Tak zatem uczyñ, aby fragmenty nieba spad³y na nas, jeœli jesteœprawdomówny”.189.On rzek³: „Pan mój najlepiej wie, co czynicie”.190.Tak zatemodrzucili go.Potem kara dnia przyt³aczaj¹cego mroku spad³a na nich.By³a torzeczywiœcie kara strasznego dnia.191.W tym, zaprawdê zawarty jest Znak, leczwiêkszoœæ z nich nie wierzy.192.I, zaiste, Pan twój – On jest Potê¿ny,Litoœciwy.193.Zaprawdê, ten Koran jest objawieniem od Pana wszystkich œwiatów.194.Duch, wierny swemu zadaniu, zst¹pi³ wraz z nim 195.Do twego serca, abyœostrzega³ 196.w jasnym i zrozumia³ym jêzyku arabskim.197.niechybnie wspominasiê o tym w Pismach poprzednich ludów.198.I czy nie jest to dla nichwystarczaj¹cy Znak, aby uczeni spoœród Dzieci Izraela o tym wiedzieli?199.Gdybyœmy zes³ali go do kogoœ, kto nie jest Arabem, 200
[ Pobierz całość w formacie PDF ]