[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.4.Kultura jako przedmiot zainteresowania socjologiiKultura stanowi przedmiot zainteresowañ kilku dyscyplin, nie tylko socjologii.Zajmuje siê ni¹ oczywiœcie antropologia.Oprócz niej etnografia oraz stosunkowom³oda na naszym gruncie dyscyplina nosz¹ca miano kulturoznawstwa.Ka¿da z nichnieco inaczej wykreœla obszar kultury bêd¹cy przedmiotem jej dociekañ, na czyminnym koncentruje uwagê oraz stosuje odmienne procedury badawcze.Granicemiêdzy tymi dyscyplinami, tak jak miêdzy wszystkimi innymi wchodz¹cymi wzakres nauk spo³ecznych, s¹ p³ynne.Ponadto w ró¿nych krajach przebiegaj¹odmiennie i s¹ czêsto wyznaczane nie tyle przez ró¿nice za³o¿eñteoretycznych, ile przez ukszta³towan¹ w danym kraju tradycjê akademick¹ ipraktykê badawcz¹.Na gruncie polskim g³Ã³wnym przedmiotem zainteresowañ socjologii jest kulturasymboliczna i jej zwi¹zki z ¿yciem zbiorowym ludzi (Bokszañski 1991: 245).Nieznaczy to, ¿e zainteresowania polskich socjologów ograniczaj¹ siê do tejdziedziny kultury.Wœród polskich prac socjologicznych mo¿na znaleŸæ wieletakich, które podejmuj¹ problematykê kultury w jej antropologicznym,ca³oœciowym ujêciu.Czêstym przedmiotem zainteresowañ socjologii polskiej s¹ systemy wartoœci i ichzró¿nicowanie spo³eczne.Innym - style ¿ycia, ich spo³eczne zró¿nicowanie iprzemiany.W polu uwagi socjologów polskich s¹ tak¿e najró¿niejsze zbiorowoœcio w³asnej subkulturze.Prawd¹ jednak jest, ¿e wielu autorów podejmuj¹cych têlub inn¹ problematykê z zakresu ca³oœciowo rozumianej kultury, z trudem, jeœliw ogóle, zgodzi³oby siê na miano socjologów kultury, a mo¿e nawet zdziwi³obysiê, dowiaduj¹c, ¿e zajmuj¹ siê socjologi¹ kultury.W podejœciu socjologicznym do zjawisk kultury, rozumianej zarówno ca³oœciowo,jak i uto¿samianej z kultur¹ symboliczn¹, wyró¿niæ mo¿na dwie odmienneperspektywy.Jedn¹ jest perspektywa zró¿nicowania spo³ecznego, która prowadzido zainteresowania zwi¹zkami wzorów zachowania siê, sposobów u¿ywania jêzykaoraz stopnia przyswojenia kultury symbolicznej z miejscem zajmowanym whierarchii spo³ecznej.Drug¹ -perspektywa spójnoœci grupy.Czêœæ pierwsza.ProlegomenaRozpatrywanie kultury jako czynnika zespalaj¹cego grupê widoczne jest zw³aszczaw rozwa¿aniach i badaniach dotycz¹cych kultury narodowej.W odniesieniu doniej wa¿nym przedmiotem uwagi sozologicznej jest kanon kultury narodowej.Jeston rozumiany jako zespó³ „dzie³ artystycznych, wiedzy, norm i zasad, którychznajomoœæ uwa¿a siê za obowi¹zuj¹c¹ cz³onków zbiorowoœci narodowej i którajest wpajana nowym pokoleniom w procesie kulturalizacji, czyli wprowadzania wnarodow¹ kulturê przez tradycjê rodzinn¹, œrodowisko i specjalne instytucjeoœwiatowe" (K³oskowska 1991b: 53).Kszta³t tego kanonu, jego zmiany w czasie,czynniki wp³ywaj¹ce na te zmiany oraz stopieñ jego akceptacji i rzeczywistejznajomoœci w ró¿nych segmentach spo³ecznoœci narodowej s¹ przedmiotemsocjologicznych badañ empirycznych.Kultura w ujêciu socjologicznym bywa te¿ traktowana jako system komunikowania.Przy takim podejœciu pojawiaj¹ siê natychmiast klasyczne pytania dotycz¹ceprocesu komunikacji: kto komunikuje, co, przez jaki kana³ i z jakim skutkiem.Pytania te wyznaczaj¹ obszar dociekañ teoretycznych i badañ empirycznych.Wodniesieniu do nadawcy treœci kulturowych najczêœciej zaznacza siê druga zwymienionych perspektyw badawczych.Podkreœlany jest wp³yw warstw dominuj¹cychna kszta³t kanonu kulturowego.To one decyduj¹, jak nale¿y siê zachowywaæ,jakiego s³ownictwa u¿ywaæ, jakie wartoœci uznawaæ, a tak¿e co siê ma podobaæ.Narzucanie w³asnych standardów kulturowych s³u¿y umacnianiu ichuprzywilejowanych pozycji.W odniesieniu do dróg przekazu socjologowie kultury wyró¿niaj¹ trzy „uk³ady", wktórych przekaz treœci kultury symbolicznej odbywa siê w odmienny sposób(K³oskowska 1964, 1991a; Bokszañski 1991).• Pierwszy to uk³ad bezpoœrednich i osobistych stosunków spo³ecznych.Takprzekazywane s¹ treœci kulturowe w spo³eczeñstwach pierwotnych, jak równie¿ wrodzinach, grupach kole¿eñskich czy spo³ecznoœciach lokalnych.W tym uk³adzienie ma podzia³u na twórców i odbiorców.Tworzenie kultury jest procesemspontanicznym, który zachodzi w toku bezpoœrednich kontaktów i jest spleciony zcodziennymi czynnoœciami.• W drugim uk³adzie te¿ mamy do czynienia z przekazem bezpoœrednim, alesprofesjonalizowanym.Wystêpuje tu wyraŸny podzia³ na profesjonalnych twórcówi odbiorców.Jedni i drudzy mog¹ zreszt¹ zamieniaæ siê miejscami: aktorgraj¹cy w teatrze mo¿e nastêpnego dnia kupowaæ obraz od malarza, którypoprzedniego wieczoru ogl¹da³ go na scenie.Kontakty miêdzy twórc¹ a odbiorc¹poddane s¹ okreœlonym regu³om i odbywaj¹ siê w obrêbie organizacji takich, jakteatr, filharmonia, galeria sztuki.Ponadto twórcy legitymuj¹ siê formalnymwykszta³ceniem, które uprawnia do zajmowania siê dan¹ dzia³alnoœci¹ twórcz¹.Rozdzia³ III
[ Pobierz całość w formacie PDF ]