[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie jest mo¿liwe wymieniaæ je tutaj, chc¹c jepoznaæ, nale¿y zwróciæ siê do metafizyki Wschodu.Ale w tych dwóch stanach –stanie jawy i snu – ka¿dy zwyk³y œmiertelnik, od uczonego filozofa po ciemnegoi prymitywnego cz³owieka, mo¿e znaleŸæ dowód, i¿ stany te znacznie siê ró¿ni¹od siebie.Pytanie: Nie przyjmujecie wiêc znanych t³umaczeñ stanów sennych, jakie nam dajebiologia i filozofia?OdpowiedŸ: Nie, zupe³nie nie.Odrzucamy nawet hipotezy waszych psychologów,wolimy nauki m¹droœci Wschodu.Przyjmuj¹c istnienie siedmiu kosmicznych sfer¿ycia oraz siedmiu stanów œwiadomoœci we wszechœwiecie, czyli makrokosmosie,zatrzymujemy siê na czwartym, uwa¿aj¹c za niemo¿liwe iœæ dalej i przekroczyæ goz jak¹ tak¹ doz¹ pewnoœci.Ale jeœli chodzi o cz³owieka, czyli mikrokos-mos,spekulujemy swobodnie na temat jego siedmiu stanów i sk³adników psychicznejbudowy.Pytanie: Jak je t³umaczycie?OdpowiedŸ: Przede wszystkim widzimy w cz³owieku dwie odrêbne istoty – fizyczn¹i duchow¹; cz³owieka, który myœli, i cz³owieka, który notuje tyle z tych myœli,ile jest w stanie przyswoiæ.Dlatego dzielimy jego naturê na dwie ró¿ne czêœci:wy¿sz¹ lub duchow¹ istotê, sk³adaj¹c¹ siê z trzech “pierwiastków" lub postaciczy aspektów, i ni¿sz¹, czyli fizyczn¹, sk³adaj¹c¹ siê z czterech, a wiêc razem– siedem.Siedmioraka natura cz³owiekaPytanie: Czy jest to ten sam podzia³, który mówi o duchu, duszy i cz³owiekucielesnym?OdpowiedŸ: Nie; ten to podzia³ Platona, który bêd¹c wtajemniczonym, nie móg³podawaæ nie dozwolonych szczegó³Ã³w; ale kto zna dawne, staro¿ytne nauki,znajdzie z ³atwoœci¹ w³aœnie owo siedem w platoñskich podzia³ach: uk³adach istosunkach ducha i duszy.Uwa¿a³ on, i¿ cz³owiek posiada dwie natury – jedna tocz³owiek wieczny, o tej samej treœci co Absolut.Druga – œmiertelna iskazitelna, a pochodz¹ca w sk³adnikach swych od pomniejszych “stworzonych"bogów.Wykazuje on, i¿ cz³owiek sk³ada siê z: 1} œmiertelnego cia³a, 2)nieœmier-telnego ducha, lub “pierwiastka" duchowego i 3} “rodzaju odrêbnej, a jednak nienieœmiertelnej" duszy.A my to nazywamy – cz³owiekiem fizycznym, dusz¹ duchow¹,lub duchem (platoñski nouœ) i dusz¹ ¿ywotn¹ lub zwierzêc¹ (psyche).Ten sampodzia³ przyj¹³ œw.Pawe³, równie¿ wtajemniczony, który utrzymuje, ¿e istniejecia³o “niebieskie" i ziemskie, czyli psychiczne, które “jest wsiane wskazitelnoœæ" (dusza lub cia³o astralne, w sensie: eteryczne) i cia³o“niebieskie" (duchowe), które “powstanie w nieskazitelnoœci".Nawet œw.Jakubpotwierdza to (3, 15) mówi¹c, i¿ “m¹droœæ" (naszej ni¿szej duszy) nie zstêpuje“z góry", lecz jest ziemska, cielesna (psychiczna) i “diabelska"; {raczej“demoniczna", jak nale¿y oddaæ grecki tekst); a druga jest “m¹droœci¹ z góry,niebiesk¹".Jest to tak jasne, ¿e Platon, a nawet Pitagoras, choæ mówi¹ tylko otrzech “pierwiastkach" natury ludzkiej, nadaj¹ wszak¿e siedmiorakie funkcje ichpo³¹czeniom.Gdy porównaæ to z naszymi naukami, uwydatnia siê to zupe³niewyraŸnie.Przyjrzyjmy siê tym siedmiu postaciom, zestawionym w tabeli.PODZIA£ TEOZOFICZNYTerminy sanskryckieZnaczenie egzoteryczneWyjaœnieniaa) rupa lub Stula-Szariraa) cia³o fizycznea) narzêdzie i przewodnik wszystkich psychicznych “pierwiastków" cz³owiekapodczas jego ¿ycia na ziemib) pranab) ¿ycie lub energia ¿ywotnab) konieczna tylko dla a), c), d) oraz tych funkcji ni¿szego intelektu, któredotycz¹ fizycznych aspektów mózguTerminy sanskryckieegzoteryc;neWyjaœnieniac) Linga Szarirac) cia³o “astralne", dziœ zwane “eterycznym" (termin “astralne" stosuje siê dokamarupa)c) tzw.sobowtór cia³a fizycznego lub cieñ czy te¿.widmo"d) kamarupad) cia³o astralne, siedlisko zwierzêcych ¿¹dz i ni¿szych namiêtnoœcid] oœrodek zwierzêcej natury cz³owieka; tu siê zaznacza linia oddzielaj¹ca jegoœmierteln¹ naturê od nieœmiertelneje) manas, dwoisty w swoim dzia³aniue) intelekt, umyst i wy¿szy rozum, który oœwietla lub opromienia, wiêc przez to³¹czy œmierteln¹ natur¹ cz³owieka z monad¹ na ca³y okres jego ¿ywotae) przysz³y stan i karmiczny los cz³owieka zale¿¹ od tego, czy jego manas ci¹¿yw dó³ do kamarupa, zwierzêcej namiêtnoœciowej natury czy te¿ wzwy¿ ku buddhi,duchowej jaŸni.W tym wypadku wy¿sza œwiadomoœæ i duchowe pragnienia mañ as u,mog¹ce przyswajaæ pr¹dy buddhi, s¹ przezeñ wch³oniête i tworz¹ jaŸñ, któraprzechodzi w szczêœliwoœæ Dewachanuf) buddhif) dusza duchowa1) przewodnik czystego wszechducna lub ciucha powszechnegog) Atmang) duchg) ducfi jeden w to¿samoœci z Absolutem, jako jego promieri lub wypromieniowani eCzegó¿ uczy Platon? Mówi o cz³owieku wewnêtrznym, o dwóch “naturach" – jednejniezmiennej i zawsze tej samej, jednorodnej i w swej treœci z bóstwemidentycznej, a drugiej œmiertelnej i skazitelnej.Te dwie natury platoñskiej nauki odnajdujemy w wy¿szej trójcy i ni¿szej czwórninaszej tabeli.Platon t³umaczy, ¿e gdy dusza (psyche) ³¹czy siê i sprzymierza znous (boskim duchem, treœci¹, lub duchowym pierwiastkiem)" czyni wszystkosprawiedliwie i w szczêœliwoœci.Dzieje siê odwrotnie, gdy siê jednoczy z a noi a (g³upstwo, bezrozum lub nierozumna zwierzêca dusza).Wiêc mamy manas(duszê, bior¹c ogólnie) w jej dwóch postaciach: gdy ³¹czy siê z ano/a (naszakamarupa lub “dusza zwierzêca" z Buddyzmu ezoterycznego), zd¹¿a ku ca³kowitemuunicestwieniu, jeœli chodzi o osobow¹ jaŸñ.Gdy jednoczy siê z nous(atma-buddhi)) pogr¹¿a siê w nieœmierteln¹ jaŸñ (ducha), to wówczas duchowaœwiadomoœæ osobowej jaŸni, która by³a, staje siê nieœmiertelna.• W ksi¹¿ce Sinnetta Buddyzm ezoteryczny d}, e) oraz f) s¹ nazwane zwierzêc¹,ludzk¹ i duchow¹ dusz¹, co mo¿e byæ równie dobr¹ terminologi¹.Choæ w ksi¹¿cetej “pierwiastki" s¹ oznaczone liczbami, w³aœciwie jest to bezu¿yteczne.Tylkodwoista monada (atma-buddhi) mo¿e byæ s³usznie oznaczona dwoma najwy¿szymicytrami: 6 i 7.Co zaœ do wszystkich innych, nie mo¿na tu zastosowaæ ogólnegoprawid³a, bo ten z “pierwiastków", któfy w cz³owieku przewa¿a, musi byæ uwa¿anyza pierwszy i najwa¿niejszy.U niektórych intelekt, rozurn wy¿szy (manas, czylipi¹ty) ma przewagê nad innymi; u innych ludzi zwierzêca natura rz¹dziwszechw³adnie, przejawiaj¹c bestialskie ¿¹dze i instynkty.•* Œw
[ Pobierz całość w formacie PDF ]