Desmond Bagley Odwet (6)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Picot u�miechn�� si�.- Nie, monsieur.Ale pa�ski przyjaciel.- - To jego sprawa.- A nie pa�ska, monsieur? - Picot uniós� brwi.- Wi�c zdecydowa�nie nieszukacie panowie pracy?- Jakiego rodzaju?- Ka�dy, kto ma b�yskotliwe pomys�y, a zw�aszcza marynarz.zawsze co�odpowiedniego si� dla niego znajdzie.- Nie jestem marynarzem.Mój przyjaciel by� nim w przesz�o�ci.Ale i dla mniemusia�oby si� znale�� miejsce.Jeste�my serdecznymi przyjació�mi.Rozumie pan,nigdy si� nie rozstajemy.Picot z u�miechem przygl�da� si� swoim paznokciom.- Rozumiem, monsieur.Wiele zale�e� b�dzie od tego, co pa�ski przyjacielwymy�li�.Gdyby zechcia� mi pan to wyja�ni�, na pewno pan nie po�a�uje.- Je�eli panu powiem, b�dzie pan wiedzia� tyle, co ja, prawda? -powiedzia�chytrze Abbot.- Nic z tego.Poza tym nie wiem, kim pan jest.Nie lubi� robi�transakcji z nieznajomymi.- Nazywam si� Jules Fabre - przedstawi� si� Picot, zachowuj�c powag� na twarzy.Abbot pokr�ci� g�ow�.- To mi nic nie mówi.Mo�e pan by� równie dobrze grub� ryb� albo n�dznymoszustem.- Nie zabrzmia�o to �adnie, monsieur - powiedzia� z wyrzutem Picot.- Bo i wcale nie mia�o - odpar� Abbot.- Utrudnia pan spraw� - stwierdzi� Picot.- Nie spodziewa si� pan chyba, �ekupi� kota w worku.To �aden interes.Wcze�niej czy pó�niej b�dzie mi panmusia� powiedzie�.- Nie martwi� si� tym za bardzo.Tego, co wymy�li� Dan - mój przyjaciel - niedokona nikt inny.On jest specjalist�.- A pan?Abbot wyszczerzy� z�by w impertynenckim u�miechu.- Mo�na powiedzie�, �e jestem jego mened�erem.Poza tym, w�o��y�em w to narazie swoje pieni�dze.- Zmierzy� Picota obra�liwym spojrzeniem.- A skoro mowao pieni�dzach - to, co mamy do sprze�dania, b�dzie kosztowa�o kup� forsy, a nieprzypuszczam, �eby taki drobny kanciarz jak pan je mia�, wi�c niech pan niezabiera mi czasu.- Powiedziawszy to, znów si� odwróci�.- Chwileczk� - powstrzyma� go Picot.- Ile spodziewa si� pan dosta� za t� swoj�tajemnic�?Abbot zrobi� obrót i zmierzy� Picota wzrokiem.- Pó� miliona dolarów ameryka�skich.Ma pan tyle? - zapyta� ironicznie.Picot �ci�gn�� usta i zni�y� g�os:- I chodzi o przemyt?- A o czym niby ca�y czas rozmawiali�my, do cholery? - spyta� Abbot.Picot wyra�nie si� o�ywi�.- Chce pan skontaktowa� si� z kim� u góry? Mog� panu pomóc, monsieur, ale tob�dzie kosztowa�o.- Znacz�co potar� kciuk o wska�zuj�cy palec, wzruszaj�cramionami.- Ja te� mam swoje wydatki, monsieur.Abbot zawaha� si�, ale zaraz potem pokr�ci� g�ow�.- Nic z tego.Nasza oferta jest tak dobra, �e góra zap�aci za to, �eby nas panznalaz�.Po co mia�bym dawa� panu w �ap�?- Bo je�eli pan nie da, góra nigdy o was nie us�yszy.Staram si� tylko zarobi�na �ycie, monsieur.Parker wróci� i usiad� ci�ko na krze�le.Wzi�� do r�ki pust� butelk� i uderzy�ni� o stó�.- Chc� jeszcze jedno piwo.Abbot obróci� si� na krze�le i powiedzia� ze z�o�ci�: - - No to sobie kup.- Nie mam forsy - stwierdzi� Parker.- Poza tym - doda� wojowni�czo - to tyjeste� bankierem.- Och, na lito�� bosk�! - Abbot si�gn�� po portfel, wy�uska� z cienkiego zwitkapojedynczy banknot i rzuci� go na stolik.- Kup sobie ca�e wiadro piwa i wyk�psi� w nim.Je�li o mnie chodzi,mo�esz si� nawet utopi�.- Odwróci� si� do Picota: - No dobrze, ile za tochcesz, cholerny kr�taczu?- Tysi�c funtów.Liba�skich.- Polowa teraz, a reszta po nawi�zaniu kontaktu.- Odliczy� ban�knoty i rzuci�je Picotowi przed nos.- W porz�dku? Picot wyci�gn�� r�k� i ostro�nie zabra�pieni�dze.- W porz�dku, monsieur.Jak pan si� nazywa i gdzie mog� pana znale��?- Moje nazwisko jest bez znaczenia.B�d� tu prawie co wieczór - oznajmi� Abbot.- To wystarczy.Picot skin�� g�ow�.- Wierz�, �e nie marnujecie czasu - ostrzeg�.- Ten facet nie toleruje g�upców.- B�dzie zadowolony z tego, co mamy do zaoferowania - powie�dzia� zprzekonaniem Abbot.- Mam nadziej�.- Picot spojrza� na Parkera, który siedzia� z nosem w szklance.- Pa�ski przyjaciel za du�o pije - i za g�o�no mówi.To niedobrze.- Jest w porz�dku.Zrobi� si� tylko dra�liwy z powodu d�ugiego czekania, nicwi�cej.W ka�dym razie potrafi� nim pokierowa�.- Doskonale pana rozumiem - stwierdzi� oschle Picot.Zaraz po�tem wsta�.-Wkrótce si� zobaczymy.Abbot popatrzy� w �lad za nim, a po chwili powiedzia�:- By�e� znakomity, Dan.Scena straci�a wielkiego aktora.Parker odstawi�szklank� i przygl�da� si� jej bez entuzjazmu.- Gra�em kiedy� nie�le w amatorskim teatrze - powiedzia� z zado�woleniem.-Wyp�aci�e� mu co�.Ile tego by�o?- Ma dosta� tysi�c funtów.Da�em mu po�ow�.- Abbot roze�mia� si�.- Spokojnie,Dan.To funty liba�skie.Ka�dy wart jest oko�o pó� korony.Parker odchrz�kn�� i zabe�ta� piwo w szklance.- To i tak za du�o.Daj� tu straszn� lur�.Chod�my gdzie� napi� si� czego�przyzwoitego i wtedy mi wszystko opowiesz.IIINast�pnego dnia nic si� nie wydarzy�o.Wieczorem znale�li si� w kawiarni o tejsamej porze, ale nie zastali tam Picota, zjedli wi�c co�, pogaw�dzili troch� iwyszli.Abbot by� pewny swego, a jednak zasta�nawia� si�, czy Picot nieblefowa� i czy nie zap�aci� sze��dziesi�ciu funtów zr�cznemu naci�gaczowi,którego nigdy wi�cej nie zobaczy.Nast�pnego wieczoru mieli w�a�nie i�� do kawiarni, gdy rozleg�o si� pukanie dodrzwi.Abbot uniós� brwi, spogl�daj�c ze zdziwie�niem na Parkera i poszed�otworzy�.- Kto tam?- Fabre.Otworzy� drzwi.- Sk�d pan wiedzia�, gdzie nas szuka�?- To bez znaczenia, panie Abbot.Chcia� pan z kim� rozmawia�.Ta osoba tu jest.- Pokaza� wzrokiem w bok.- To b�dzie kosztowa�o pi��set funtów.Abbot rzuci� okiem w mroczny korytarz, gdzie sta� jaki� wysoki m�czyzna.- Niech mnie pan nie próbuje nabra�, Fabre.Sk�d mam wie�dzie�, �e to facet,którego szukam? To mo�e by� jedno z pa�skich szachrajstw.Najpierw z nimpogadam, a potem dostanie pan pieni��dze.- W porz�dku - zgodzi� si� Picot.- B�d� jutro tam gdzie zwykle.Odszed� korytarzem, a Abbot czeka� przy drzwiach.Wysoki m꿭czyzna ruszy� zmiejsca, a gdy jego twarz wy�oni�a si� z mroku, Abbot wiedzia�, �e trafi� wdziesi�tk�.By� to Eastman.Usun�� si� na bok, �eby pozwoli� mu przej��, aEastman odezwa� si� z bezbarwnym akcentem cz�owieka ze �rodkowego Zachodu:- Czy Picot próbowa� pana naci�ga�? Abbot zamkn�� drzwi.- Kto? - spyta� oboj�tnie.- Powiedzia�, �e nazywa si� Fabre.- Nazywa si� Picot i jest z niego kawa� hochsztaplera - oznajmi� Eastman bezcienia z�o�liwo�ci.- Skoro mowa o nazwiskach - powiedzia� Abbot - to Dan Parker, a ja jestem MikeAbbot.A pan nazywa si�.? - zawiesi� pytaj�co g�os.- Eastman.Abbot u�miechn�� si�.- Prosz� usi��, panie Eastman.Dan, dostaw sobie fotel i przy��cz si� dozgromadzenia.Eastman usiad� sztywno na podsuni�tym mu fotelu.- Podobno chcecie mi panowie co� sprzeda�.Przejd�my do rze�czy.- Ja zaczn�, Dan - powiedzia� Abbot [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

Linki