do ÂściÂągnięcia > pobieranie > ebook > pdf > download

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bo choæ kobiety mog¹ tak¿eznaæ zaklêcia sprowadza­j¹ce chorobê, to jednak mê¿czyŸni zawsze przypisuj¹ imszczególny rodzaj mocy, a utarty zwyczaj im przypisuje winê w wypadku œmiercilub nieszczêœcia.Wró¿bita, wezwany, by wskazaæ mordercê, nie jest zwi¹zany t¹konwencj¹ i pos¹dza o spowodowanie œmierci równie czêsto mê¿czyznê, jakkobietê.Ta konwencja wskazuje raczej na istniej¹cy antago­nizm miêdzy p³ciamini¿ na rzeczywiste istnienie usi³owañ morderstw.W ka¿dym razie mê¿czyŸniprzypisuj¹ kobietom specjalne i ³ajdackie metody, przypominaj¹ce metodyczarow­nic lataj¹cych na miot³ach z tradycji europejskiej.Czarownice Dobuopuszczaj¹ cia³a uœpione u boku mê¿Ã³w i lataj¹ w powietrzu, aby spowodowaæjakiœ wypadek - upadek cz³owieka z drzewa czy zerwanie siê ³odzi z kotwicy -albo te¿ wyjmuj¹ duszê z wroga, który wskutek tego opada z sit i umiera.Mê¿czyŸni ¿yj¹ w tak wielkim lêku przed tymi machinacjami swoich kobiet, ¿ewierz¹c, i¿ kobiety trobriandzkie nie praktykuj¹ czarów, tylko na Trobriandachprzybieraj¹ dumn¹ postawê, a nigdy nie robi¹ tego w domu.U Dobu m¹¿ boi siê¿ony przynajmniej tak samo, jak ¿ona boi siê mê¿a.Jeœli jedno z ma³¿onków zachoruje powa¿nie, wówczas obydwoje powinninatychmiast przenieœæ siê do wsi tego, które zosta³o dotkniête chorob¹ - jeœliw³aœnie w owym roku mieszkali we wsi drugiego ma³¿onka.Œmieræ powinnanast¹piæ, jeœli to tylko mo¿liwe, tam, gdzie owdowia³y ma³¿onek znajduje siê wmocy susu zmar³ego.¯yj¹cy ma³¿onek jest wrogiem w obrêbie wsi, wiedŸm¹ lubczarow­nikiem, który spowodowa³ wy³om we wrogich szeregach.Susu zwiera frontwokó³ cia³a swego zmar³ego cz³onka.Tylko oni mog¹ dotykaæ zw³ok czy spe³niaæobowi¹zki zwi¹zane z pogrzebem.Tylko im wolno wznosiæ ¿a³obne okrzyki.Pozosta³emu przy ¿yciu ma³¿onkowi wzbronione jest najsurowiej przebywanie wpobli¿u miejsca, gdzie wykonywane s¹ te czynnoœci.Zw³oki wystawia siê na dachudomu, przystraja kosztownoœciami, jeœli zmar³y byt cz³owie­kiem bogatym;k³adzie siê przy nim wielkie bulwy, jeœli by³ dobrym ogrodnikiem.Krewni zestrony matki zawodz¹ g³oœno w tradycyjnych lamentach.Tej samej nocy lubnastêpnego dnia dzieci siostry zmar³ego wynosz¹ zw³oki, aby je pogrzebaæ.Dom nieboszczyka zostaje pusty i opuszczony.Nikt siê ju¿ do niego niewprowadzi.Pod pod³og¹ urz¹dza siê pomiesz­czenie, zawieszaj¹c jego œcianyplecionymi matami i miesz­kañcy wsi wprowadzaj¹ tam uroczyœcie pozosta³ego przy¿yciu ma³¿onka.Cia³o ma umalowane na czarno wêglem drzewnym z ogniska i naznak ¿a³oby zawiesza mu siê na szyi, w formie pêtli, czarny sznur.Miesi¹c lubdwa spêdza siedz¹c na ziemi w ciemnym pomieszczeniu.PóŸniej pracuje w ogrodachswoich teœciów pod ich nadzorem jak za czasów narzeczeñstwa.Pracuje tak¿e wogrodach zmar³ej ¿ony oraz jej braci i sióstr.Nie otrzymuje za to ¿adnegowynagrodzenia, a jego ogród musz¹ uprawiaæ za niego bracia i siostry.Nie wolnomu siê uœmiechaæ, nie bierze te¿ udzia³u w ¿adnej wymianie ¿ywnoœci.Kiedy zgrobu wyjmuje siê czaszkê, nie wolno mu patrzeæ na tañcz¹cych.Czaszkêzatrzymuje syn siostry zmar­³ej, a jej duch zostaje uroczyœcie odes³any dokrainy zmar³ych.Krewni wdowca musz¹ nie tylko pracowaæ w jego ogro­dach w okresie ¿a³oby, leczspadaj¹ na nich jeszcze ciê¿sze obowi¹zki.Po pogrzebie musz¹ zap³aciæ zapogrzeb wsi zmar³ej.Przynosz¹ gotowane bulwy synowi siostry niebosz­czki,który j¹ pogrzeba³, i wspania³y dar w postaci surowych bulw, które roznosi siêwe wsi zmar³ej i rozdziela miêdzy jej krewnych, przy czym cz³onkowie susuotrzymuj¹ wiêksze porcje.Wdowa jest podobnie traktowana przez krewnych jej zmar³ego mê¿a.Na dzieci jejnak³ada siê specjalne obowi¹­zki, przez rok musz¹ gotowaæ papkê z bananów itaro i zanosiæ j¹ susu zmar³ego, „aby zap³aciæ za ojca".„Czy¿ nie trzyma³ nasw swych ramionach?".S¹ one obcymi, p³ac¹cymi grupie blisko spokrewnionej z ichojcem, grupie, do której nie nale¿¹, za jednego z tej grupy, który postêpowa³ znimi dobrze.Spe³niaj¹ swój obowi¹zek, tote¿ nikt im nie p³aci za te us³ugi.¯a³obnik mo¿e byæ zwolniony z tych obowi¹zków, je¿eli jego klan z³o¿y na rzeczklanu zmar³ej dalsze dary.Cz³on­kowie klanu przynosz¹ dar z³o¿ony z surowychbulw i wszys­tko odbywa siê podobnie, jak w ju¿ opisanym przypadku, po czymkrewni zmar³ego uwalniaj¹ go od ¿a³oby zdejmuj¹c mu sznur z szyi i zmywaj¹cwêgiel drzewny z cia³a.Wszyscy tañcz¹, a krewni odprowadzaj¹ go z powrotem dojego wsi.Rok pokuty siê skoñczy³.Nigdy nie wraca do wsi swojej ma³¿onki.Jeœli uwalnia siê od ¿a³oby wdowca, wówczas oczywiœcie jego dzieci pozostaj¹ wewsi prawdziwych krew­nych, gdzie ich ojcu nigdy nie wolno ju¿ wejœæ.Pieœñwykonywana przy zakoñczeniu ¿a³oby wystawia to obowi¹z­kowe po¿egnanie.Skierowana jest do ojca w ostatnim dniu jego pokuty:Le¿ bez snu, le¿ bez snu i mów w czas pó³nocy [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klimatyzatory.htw.pl