[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Teoña wyuczonejbezradnoœci polega na tym, ¿e cz³owiek nabiera przekonania, ¿e jego kontrolajest nieefektywna i oczekuje, ¿e równie¿ w przysz³oœci w innych sytuacjach niebêdzie mia³ wp³ywu na osi¹gane rezultaty, ¿e nic siê nie da zrobiæ (to pocz¹tekprocesu rozwijania w sobie pesymizmu).Oczekiwania takie prowadz¹ zdaniemSeligmana do ró¿nych reakcji.W konsekwencji pojawiaj¹ siê przede wszystkim:- deficyty poznawcze, tzn.¿e cz³owiek uwa¿a, ¿e nie ma takiej sytuacji, wktórej by³by zdolny do ca³kowitego panowania nad t¹ sytuacj¹, ¿e trudno jest muobj¹æ swoj¹ kontrol¹, uwag¹ dan¹ sytuacjê.Cz³owiek nie rozumie, co siê w danejsytuacji dzieje, nie potrafi przewidzieæ jej dalszego toku- deficyty motywacyjne; skoro nie mo¿na sytuacji obj¹æ, wymyka siê ona spodkontroli, to po co coœ robiæ; cz³owiek dochodzi do wniosku - nie warto- deficyty emocjonalne; skoro nic siê nie da tego zrobiæ w konsekwencji pojawiasiê lêk, smutek, depresja, obawa.Moment wyuczonej bezradnoœci opiera siê natym , ¿e po powtarzaj¹cych siê niepowodzeniach, kiedy osoba chce kontrolowaædan¹ sytuacjê, wreszcie rezygnuje z tej kontroli.Bezradnoœci¹ mo¿na zaraziæsiê od innych ludzi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]