[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mówiono, Ŝe Sol Thomas pojechał na północ, do Dakoty, gdy odkryto tam złoto, apotem zginął trafiony zabłąkaną kulą podczas napadu na bank.Dan, po wyzwoleniu, postanowiłpozostać w słuŜbie u Gravesa.Zmarł w 1878 roku, gdy na Południu szerzyła się Ŝółta febra.- Zacznijmy od Harris House - powiedział Graves i wzdrygnął się, gdy na sąsiedniej ulicy strzeliłgaźnik forda modelu C.Doszli do Myrtle Street i rozejrzeli się z niedowierzaniem.Cały kwartał domów, gdzie stał hotel,został zburzony.Na jednym z nowych budynków napis głosił, Ŝe mieści się w nim HarrisburskaSpółka Elektryczna.- Zapytajmy w środku - powiedział Graves.Urzędnik przy kontuarze podniósł wzrok, gdy weszli.- Czym mogę słuŜyć?- Był tu kiedyś hotel o nazwie Harris House - powiedział Graves.- Czy wie pan coś o tym?- Nie - odparł urzędnik - ale proszę zaczekać.- Jeff! - zawołał w stronę zaplecza.Pojawił się starszy męŜczyzna ze ścierką w ręku.Był wysoki i chudy.Włosy zaczynały mu siwieć,miał elegancko przystrzyŜoną bródkę.- Jeff mieszka tu od zawsze - powiedział urzędnik.- Wie pan, gdzie mieścił się hotel Harris House? - zapytał Graves.- Nie słyszałem tej nazwy od trzydziestu lat - odparł Jeff.- Od wojny z najeźdźcami z Północy.- Zatrzymaliśmy się tutaj zaraz po wojnie - wtrącił Barnett.- Po wojnie.Jesteście jankesami?- Nie - odparł Graves - rebeliantami.Jestem Henry Graves, lekarz z Lorneta, a to jest John Barnettz Gonzales.Jeff pokiwał głową.- To dobrze, nie ufam jankesom.104- A co z tym hotelem? - zapytał Barnett.- Znajdujecie się o dwie przecznice na południe od miejsca, w którym stał stary hotel - powiedziałJeff.- Wszystkie ulice zmieniły połoŜenie jakieś 20 lat po wojnie, kiedy przełoŜyli tory kolejowe.Teraz wszystko tutaj wygląda inaczej.- PrzełoŜyli tory? - zapytał zaniepokojony Graves.- Tak - odparł Jeff.- Odkąd byliście tutaj ostatnim razem, miasto całkiem się zmieniło.- Niedaleko rozlewiska był taki trzypiętrowy dom - powiedział Graves.- Stary dom Valentine'a.Nadal stoi.Trzy przecznice na północ i dwie przecznice na zachód.- Bardzo dziękujemy - powiedział Barnett.- Nie ma za co - odrzekł Jeff.- Jak będziecie chcieli kogoś znaleźć, chętnie pomogą.Tego dnia Graves i Barnett szukali miejsca, w którym zakopali armaty.Ale ani tym razem, ani wtrakcie wielu następnych poszukiwań niczego nie znaleźli.2Co pan zrobił, doktorze Graves? 1987-1997Za kaŜdym razem, gdy wracamy z poszukiwań Bliźniaczych Sióstr w Harrisburgu, przysięgamysobie, Ŝe nigdy tam nie wrócimy.To jedyna rozsądna rzecz, którą moŜna by zrobić.Nie mamzamiaru uwłaczać zacnym obywatelom Harrisburga, ale trudno sobie wyobrazić równie nudnemiejsce na spędzenie wakacji.Nie zrozumiem nigdy, dlaczego cztery razy wracaliśmy, Ŝebyzadawać sobie takie męki.To, Ŝe ciągle powracamy, graniczy z psychozą, a to znaczy, Ŝedefinitywnie straciliśmy kontakt z rzeczywistością.Podobnie jak inni poszukiwacze, którzyuzaleŜnili się od Bliźniaczych Sióstr, niekiedy szukając ich całe Ŝycie, wierzę, Ŝe są onezagrzebane gdzieś koło Harrisburga.Nie jest to takie niezwykłe, jeśli wziąć pod uwagę, Ŝe bardzodługo wierzyłem równieŜ w Świętego Mikołaja i Babę-Jagę.Nikt naprawdę nie wie, co stało się ze słynnymi Bliźniaczymi Siostrami, które z takim poŜytkiemzostały wykorzystane przez Sama Houstona w bitwie pod San Jacinto.KrąŜyły opowieści, Ŝewrzucono je do Zatoki Galveston, Ŝeby nie wpadły w ręce Ŝołnierzy Unii, Ŝe po wojnie wysłano jena Północ, gdzie zostały przetopione, albo - co najbardziej przypomina bajki - Ŝe zakopano je powojnie secesyjnej w Harrisburgu.Prawda zaginęła w mrokach historii.Jedyne wiarygodne źródłoto świadectwo naocznego świadka, Ŝołnierza Unii, stacjonującego w Houston, który znalazł armaty105leŜące na stosie wraz z innymi niedaleko swoich koszar.Kapral M.A.Sweetman, który wkrótcemiał iść do cywila, zapisał w pamiętniku pod datą 30 lipca 1865 roku:Zobaczyłem stos starych armat, z których jedna, a moŜe z więcej, była duŜych rozmiarów,wszystkie pozdejmowane z lawet.Nie było przodków artyleryjskich ani jaszczy, a działawyglądały tak, jakby miano je przetransportować w inne miejsce.Między tymi działami były dwiekrótkie, bardzo pospolicie wyglądające Ŝelazne dwudziestoczterofuntówki.Sweetman znalazł teŜinną parę dział, które wzbudziły jego zainteresowanie:Na mosięŜnych tablicach, przymocowanych do drewnianych lawet kaŜdego z tychdwóch dział, Ŝelaznych sześciofuntówek, napisane było, co następuje:Bliźniacze SiostryTo działo uŜyte zostało ze strasznym skutkiemW bitwie pod San Jacinto.Ofiarowane Stanowi TeksasPrzez Stan Luizjana4 marca 1861 roku.Henry W.AllenCharles C.BrusleWilliam G.AustinKomitet ofiarodawców.Ze stanu dział wynikało jasno, Ŝe nikt się nimi szczególnie nie interesował i najprawdopodobniejzostały potem wrzucone do Rozlewiska Bizonów.W drodze do domu po zakończeniu wojny doktorGraves i jego koledzy wysiedli z pociągu w Harrisburgu, 10 kilometrów na południe od Houston.Był 15 sierpnia 1865 roku.Oto co mówi o tym Graves:Gdy dotarliśmy do Harrisburga i wyszliśmy z pociągu, zobaczyliśmy pewną liczbę dział róŜnychrozmiarów, rzuconych obok torów kolejowych.ZauwaŜyłem, Ŝe są wśród nich słynne BliźniaczeSiostry.Uznałem, Ŝe przynajmniej one powinny być chronione przed wandalizmem Ŝołnierzyfederalnych, którzy przygotowywali się wtedy, Ŝeby wej ść do Teksasu.Z tej przyczynyzaproponowałem moim towarzyszom, Solowi Thomasowi, Irze Pruittowi, Jackowi Taylorowi iJohnowi Barnettowi z Gonzales, Ŝeby zakopać Bliźniacze Siostry.Dalej pisze:Przed zakopaniem armat spaliliśmy drewniane części, a lawety wrzuciliśmy do rozlewiska, poczym potoczyliśmy armaty jakieś 300 albo 400 metrów w las.Nie mogłem tego zrozumieć, jakiedrewniane części? Cała laweta działa zrobiona była z drewna.Poza tym ogień mógłby wzbudzićpodejrzenia Ŝołnierzy Unii, obozujących w pobliŜu Harrisburga.Co po spaleniu zostało z lawet,Thank you for evaluating PDF to ePub Converter.To get full version, you need to purchase the software from: http://www.pdf-epub-converter
[ Pobierz całość w formacie PDF ]